Polski Kodeks Honorowy (znany też jako Kodeks Boziewicza) - publikacja z 1919 r. dotycząca zasad postępowania honorowego, a w tym odbywania pojedynków, autorstwa Władysława Boziewicza. W Polsce międzywojennej podstawowy dokument (choć oczywiście pozaprawny) regulujący te zasady.
W Kodeksie daje się zauważyć próbę uwspółcześnienia zasad dotyczących pojedynków. Za osoby "honorowe" tzn. zdolne do pojedynku uważa się nie tylko szlachtę, ale również osoby z wykształceniem co najmniej średnim lub wykonujących zawody twórcze, a także sprawujących ważne funkcje społeczne
A poza tym znów się poskarży, oj nie ładnie, nie ładnie
Ot i cała prwda.