Natomiast to jest Maślak pstry. Ma ujścia rurek bardzo drobniutkie i okrągłe. Początkowo w kolorze zółtym, złotawym a starsze egzemplarze w cynamonowobrązowym. Skórka kapelusza sucha, wygląda jakby była posypana brązowym piaskiem( pstra). Rośnie także w sosnach. W porównaniu do sitarza maślak pstry ma masywne owocniki.
Maślaka pstrego warto zbierać to wdzięczny grzyb. Można go smażyć, suszyć, mrozić a małe kapelusze świetnie nadają się do marynowania. Susz nie jest lekko żółtawy, ale na szczęście to nie ma wpływu na jego aromat. Jeżeli komuś kolor grzyba w bigosie nie gra roli, to maślak pstry suszony jak najbardziej wskazany.
W okolicach Częstochowy regionalnie nazywają go kubanka, cyganka. W borach dolnośląskich nazywany jest bagniakiem
Maślaka pstrego warto zbierać to wdzięczny grzyb. Można go smażyć, suszyć, mrozić a małe kapelusze świetnie nadają się do marynowania. Susz nie jest lekko żółtawy, ale na szczęście to nie ma wpływu na jego aromat. Jeżeli komuś kolor grzyba w bigosie nie gra roli, to maślak pstry suszony jak najbardziej wskazany.
W okolicach Częstochowy regionalnie nazywają go kubanka, cyganka. W borach dolnośląskich nazywany jest bagniakiem
