CZY NA EMIGRACJI ROZPADAJA SIE MALZENSTWA? - Norwegia - s16

Sabsia napisał:
Dyzio napisał:
ja uwazam ze w polsce tez sie rozpadaja malzenstwa to nie zalezy od tego czy ktos wyjechal za granice czy nie. jak sie cos psuje to bez roznicy gdzie kto jest lecz wiadomo ze wyjazd taki pod pretekstem ze odpoczniemy od siebie raczej nei przyniesie skutkow lecz poglebi granice laczace malzonkow. oczywiscei ze 99% Nas wyjezdza w celu zarobkowym lecz wiekszosc sprowadza rodziny i zyja. a jak sie ktos nei dogaduje ze swoja polowa to i w polsce tez moze sie rozpasc malzenstwo. pozdrawiam. I tutaj sie moge podpisac.emigracja mojego meza trwa 20 lat z czego prawie 10 jestesmy razem i sie trzymamy na dobre i na zle.jesli sie kocha wierzy i chce to nawet emigracje jest pikus przetrwac.

Czego oczy nie widzą tego sercu nie żal... U mnie wystarczyło poł roku i sobie przygruchał samiczke. I ukrywał ją jeszce pół roku jak juz byłam z nim w NO, w sumie 1,5 roku na dwa fronty leciał. Ale sprawa sie rypła.

jestem juz 6 lat na emigracji ,pracuje legalnie i znakomicie wiem jakie sa realia tu w norwegi

hilton pamietaj ze lepiej rzaden jak byle jaki

rys napisał:
jestem juz 6 lat na emigracji ,pracuje legalnie i znakomicie wiem jakie sa realia tu w norwegi




....................... i mimo to mówisz tak, a nie inaczej !

Pewnie jechałeś tutaj ze słowami piosenki : ..........wsiąść do pociągu byle jakiego na ustach .
To tak pół żartem,pół serio.

Hilton napisał:
Sabsia napisał:
Dyzio napisał:
ja uwazam ze w polsce tez sie rozpadaja malzenstwa to nie zalezy od tego czy ktos wyjechal za granice czy nie. jak sie cos psuje to bez roznicy gdzie kto jest lecz wiadomo ze wyjazd taki pod pretekstem ze odpoczniemy od siebie raczej nei przyniesie skutkow lecz poglebi granice laczace malzonkow. oczywiscei ze 99% Nas wyjezdza w celu zarobkowym lecz wiekszosc sprowadza rodziny i zyja. a jak sie ktos nei dogaduje ze swoja polowa to i w polsce tez moze sie rozpasc malzenstwo. pozdrawiam. I tutaj sie moge podpisac.emigracja mojego meza trwa 20 lat z czego prawie 10 jestesmy razem i sie trzymamy na dobre i na zle.jesli sie kocha wierzy i chce to nawet emigracje jest pikus przetrwac.

Czego oczy nie widzą tego sercu nie żal... U mnie wystarczyło poł roku i sobie przygruchał samiczke. I ukrywał ją jeszce pół roku jak juz byłam z nim w NO, w sumie 1,5 roku na dwa fronty leciał. Ale sprawa sie rypła.Napisałaś''czego oczy..."Wiesz nie sadze czy z takim mysleniem mozna budowac cokolwiek,wedlóg mnie to bezsennu i nie fer jesli sie oczywiscie mysli o ''Zdrowym ''zwiazku,w którym najwazniejsze jest zaufanie i wiara w swoja drugą połowe.W twoim przypadku było tak,przykre ale prawdziwe ale najwidoczniej tak miało byc i chyba dobrze bo byliscie sami bez dzieci a one potrzebują pewnej wiary w siebie rodziny.mysmy to przetrwali i teraz sie smiejemy z tego co zycie za przeszkody nam wtedy stawiało,było ciężkoale sie dało!

calkowicie zgadzam sie co napisala Sabsia

Dyzio napisał:
[ oczywiscei ze 99% Nas wyjezdza w celu zarobkowym lecz wiekszosc sprowadza rodziny i zyja. a jak sie ktos nei dogaduje ze swoja polowa to i w polsce tez moze sie rozpasc malzenstwo. pozdrawiam.[/quote]



O jakiej większości mówisz Dyzio ? Powiedział bym raczej że ci co sprowadzają tutaj rodziny,są w mniejszości

Sabsia napisał:
Hilton napisał:
Sabsia napisał:
Dyzio napisał:
ja uwazam ze w polsce tez sie rozpadaja malzenstwa to nie zalezy od tego czy ktos wyjechal za granice czy nie. jak sie cos psuje to bez roznicy gdzie kto jest lecz wiadomo ze wyjazd taki pod pretekstem ze odpoczniemy od siebie raczej nei przyniesie skutkow lecz poglebi granice laczace malzonkow. oczywiscei ze 99% Nas wyjezdza w celu zarobkowym lecz wiekszosc sprowadza rodziny i zyja. a jak sie ktos nei dogaduje ze swoja polowa to i w polsce tez moze sie rozpasc malzenstwo. pozdrawiam. I tutaj sie moge podpisac.emigracja mojego meza trwa 20 lat z czego prawie 10 jestesmy razem i sie trzymamy na dobre i na zle.jesli sie kocha wierzy i chce to nawet emigracje jest pikus przetrwac.

Czego oczy nie widzą tego sercu nie żal... U mnie wystarczyło poł roku i sobie przygruchał samiczke. I ukrywał ją jeszce pół roku jak juz byłam z nim w NO, w sumie 1,5 roku na dwa fronty leciał. Ale sprawa sie rypła.Napisałaś''czego oczy..."Wiesz nie sadze czy z takim mysleniem mozna budowac cokolwiek,wedlóg mnie to bezsennu i nie fer jesli sie oczywiscie mysli o ''Zdrowym ''zwiazku,w którym najwazniejsze jest zaufanie i wiara w swoja drugą połowe.W twoim przypadku było tak,przykre ale prawdziwe ale najwidoczniej tak miało byc i chyba dobrze bo byliscie sami bez dzieci a one potrzebują pewnej wiary w siebie rodziny.mysmy to przetrwali i teraz sie smiejemy z tego co zycie za przeszkody nam wtedy stawiało,było ciężkoale sie dało!




Za bardzo nie pojmuję tego co mówisz?
Z jednej strony twierdzisz że wiara i zaufanie , to podstawa silnego i zdrowego związku

Z drugiej zaś strony mówisz jak ksiądz,tak widocznie miało być

To ,w końcu jak ma być ? Tak jak sobie wypracujemy,czy też zdajemy się na ślepy los ?

retier1 napisał:
Sabsia napisał:
Hilton napisał:
Sabsia napisał:
Dyzio napisał:
ja uwazam ze w polsce tez sie rozpadaja malzenstwa to nie zalezy od tego czy ktos wyjechal za granice czy nie. jak sie cos psuje to bez roznicy gdzie kto jest lecz wiadomo ze wyjazd taki pod pretekstem ze odpoczniemy od siebie raczej nei przyniesie skutkow lecz poglebi granice laczace malzonkow. oczywiscei ze 99% Nas wyjezdza w celu zarobkowym lecz wiekszosc sprowadza rodziny i zyja. a jak sie ktos nei dogaduje ze swoja polowa to i w polsce tez moze sie rozpasc malzenstwo. pozdrawiam. I tutaj sie moge podpisac.emigracja mojego meza trwa 20 lat z czego prawie 10 jestesmy razem i sie trzymamy na dobre i na zle.jesli sie kocha wierzy i chce to nawet emigracje jest pikus przetrwac.

Czego oczy nie widzą tego sercu nie żal... U mnie wystarczyło poł roku i sobie przygruchał samiczke. I ukrywał ją jeszce pół roku jak juz byłam z nim w NO, w sumie 1,5 roku na dwa fronty leciał. Ale sprawa sie rypła.Napisałaś''czego oczy..."Wiesz nie sadze czy z takim mysleniem mozna budowac cokolwiek,wedlóg mnie to bezsennu i nie fer jesli sie oczywiscie mysli o ''Zdrowym ''zwiazku,w którym najwazniejsze jest zaufanie i wiara w swoja drugą połowe.W twoim przypadku było tak,przykre ale prawdziwe ale najwidoczniej tak miało byc i chyba dobrze bo byliscie sami bez dzieci a one potrzebują pewnej wiary w siebie rodziny.mysmy to przetrwali i teraz sie smiejemy z tego co zycie za przeszkody nam wtedy stawiało,było ciężkoale sie dało!




Za bardzo nie pojmuję tego co mówisz?
Z jednej strony twierdzisz że wiara i zaufanie , to podstawa silnego i zdrowego związku

Z drugiej zaś strony mówisz jak ksiądz,tak widocznie miało być

To ,w końcu jak ma być ? Tak jak sobie wypracujemy,czy też zdajemy się na ślepy los ?ma byc dobrze i kazdy w swoim przypadku osobiscie wie co zrobic by tak było!ściezka jest jedna i tylko głupi,słaby moze znależc w niej rozdroże a potem sie skarzyc na forum że to emigracja.gówno prawda!

sabsia, bez dzieci? O co tobie chodzi??? Bo napisalas ze bylismy sami , bez dzieci...
Do twojej wiadomosci,jak sie rozstawalismy rok temu to moja corka miała 1,5 roku, a syn 10 lat. Ich tatus ma ich do dzis w tyłku...