Nie daje rady...chce z powrotem moje zycie. - Norwegia - s5

w bardzo duzym uproszczeniu



img8.demotywatoryfb.pl//uploads/201409/g...1410526541_63813.jpg

Dla tych co nie rozmumieja, nie dla mnie, ja wiem co mi jest, nie wiem jak sie tego pozbyc. Ale fakt, chyba szkoda kontynuowac temat. pozdrawiam.

myślę,ze.potrzebę ci parę chwil...takich sam na sam...
przemyślenie paru spraw...zrobienie bilansu...zestawienia zysków i strat w każdej możliwej sytuacji...
Będzie dobrze...głową do góry i cycki do przodu...

P/s
Każdy ma słabsze chwilę...szczególnie ci ,którzy tak sie ich wyrzekają...

totalnie_zagubiona napisał:
Dla tych co nie rozmumieja, nie dla mnie, ja wiem co mi jest, nie wiem jak sie tego pozbyc. Ale fakt, chyba szkoda kontynuowac temat. pozdrawiam.

Idz do lekarza, to sie dowiesz, czy to depresja i wtedy mozna ja leczyc. Jesli to nie depresja, to kup masc na bol dupy i znajdz sobie jakies zajecie. Hobby, wypelnij czyms czas zamiast wypisywac na forum MN zalosne posty, albo wyszukiwac w googlach podobne pierdoly.Pomaga Ci to ? Nie sadze

Lindemans napisał:
totalnie_zagubiona napisał:
Dla tych co nie rozmumieja, nie dla mnie, ja wiem co mi jest, nie wiem jak sie tego pozbyc. Ale fakt, chyba szkoda kontynuowac temat. pozdrawiam.

Idz do lekarza, to sie dowiesz, czy to depresja i wtedy mozna ja leczyc. Jesli to nie depresja, to kup masc na bol dupy i znajdz sobie jakies zajecie. Hobby, wypelnij czyms czas zamiast wypisywac na forum MN zalosne posty, albo wyszukiwac w googlach podobne pierdoly.Pomaga Ci to ? Nie sadze

daj spokój Lindemans, to jak grochem o ścianę, my kmioty i tak nie pojmiemy...
"...Dla tych co nie rozmumieja, nie dla mnie, ja wiem co mi jest..." [/quote]
a na lekarza szkoda czasu - przecież ona wie co jej jest...
dupy zawracanie...

A ja chyba cię rozumiem.Miałam taki dołek po około 4 latach pobytu w Norwegii.Nigdy nie chciałam wyjechać z Polski.Zawsze dobrze i dostatnio mi się tam żyło.Miałam świetną pracę,własny dom i swoje psy.Przyjechałam tu jak córka miała 3 lata.Chciałam żeby dziecko nie miało ojca raz na pare miesięcy tylko cały czas.Na poczatku czułam sie jak na wakacjach.Potem zaczęła się walka o wszystko.Praca,nauka języka,bieganina z dzieckiem na różne zajęcia,spotkania ze znajomymi,imprezy i wyjazdy.Ale pewnego dnia stwierdziłam,że to nie jest moje życie. Użalam się nad sobą ,czułam się nieszczęśliwa z byle powodu(choć naprawdę miałam wszystko co chciałam).Pomogła mi siostra.Wszystkie odpowiedzi były we mnie.Nie dawała rad,nie robiłą żadnych porównań życia tutaj i w Polsce.Sama zadawałam sobie pytania co mi nie pasuje i sama w sobie musiałam znaleźć odpowiedzi.Ona tylko słuchała i nakierowywała rozmowę.Trochę mi to pomogło.Ale co jakiś czas znów miałam napady mojego nieszczęścia.I znów siostra mi pomogła.Przyleciał do Norwegii potem zabrała do polski i zaprowadziła do lekarza.Zrobiłam badania na poziom hormonów i okazało się,że wszystkiemu winna jest tarczyca!!Biorę codziennie pastylkę i od 2 lat moję życie jest normalne.Może zrób sobie TSH i ft3 ft4 tak dla pewnośći.Pozdrawiam i życzę spokoju ducha.

Ja rozumiem Cię doskonale mam to samo... Z tym, ze walczę każdego dnia i niestety nie rycze. To duży plus dla Ciebie, ze potrafisz tak pewnie byłoby łatwiej sie oczyścić z tej złej energii. I dokładnie nie chodzi to u porównanie życia tam czy tu bo bez dwóch zdań lepiej jest w No... Brakuje tylko tej siły, radości uczucia spełniania sie, poczucia wypełnienia silna, pozytywna energia , ze wiemy ze jesteśmy w stanie góry przenosić. Brakuje tego słońca w duszy, ze cokolwiek sie stanie nie ma to wpływu na zmianę naszego wewnętrznego szczęścia. Brakuje mi tego co czułam "wcześniej"

Bardzo życzę Ci, sobie i wszystkim innym w podobnej sytuacji powrotu do tej pełni szczęścia...

Moja recepta na to: zmieniam nawyki żywieniowe, planuje jakaś siłownie coś co by poprawiło moje zadowolenie z samej siebie...a przede wszystkim powrót do pracy. Zadowolenie z wykonywanej pracy daje ogromne poczucie szczęścia. I co najważniejsze staram być sie "lepsza" dla moich najbliższych. To oni zasługują na lepsza wersje mnie...dla nich i samej siebie MUSZE wrócić do pełni szczęścia!

Damy radę kochana!!!!!!!!!!!!!!

Lindemans napisał:
totalnie_zagubiona napisał:
Dla tych co nie rozmumieja, nie dla mnie, ja wiem co mi jest, nie wiem jak sie tego pozbyc. Ale fakt, chyba szkoda kontynuowac temat. pozdrawiam.

Idz do lekarza, to sie dowiesz, czy to depresja i wtedy mozna ja leczyc. Jesli to nie depresja, to kup masc na bol dupy i znajdz sobie jakies zajecie. Hobby, wypelnij czyms czas zamiast wypisywac na forum MN zalosne posty, albo wyszukiwac w googlach podobne pierdoly.Pomaga Ci to ? Nie sadze


Pomaga, wiesz, choc troche pomaga. Probowalam wam pokazac w obrazkowy sposob o co mi chodzi. Ciesze sie, ze u was wszystko w porzadku. U mnie - nie. Dlatego napisalam tego zalosnego posta. Ale co Polak Doskonaly moze wiedziec o problemach... Depresje mam zdiagnozowana, na lekarza czekam do lutego...

anetapolak napisał:
Lindemans napisał:
totalnie_zagubiona napisał:
Dla tych co nie rozmumieja, nie dla mnie, ja wiem co mi jest, nie wiem jak sie tego pozbyc. Ale fakt, chyba szkoda kontynuowac temat. pozdrawiam.

Idz do lekarza, to sie dowiesz, czy to depresja i wtedy mozna ja leczyc. Jesli to nie depresja, to kup masc na bol dupy i znajdz sobie jakies zajecie. Hobby, wypelnij czyms czas zamiast wypisywac na forum MN zalosne posty, albo wyszukiwac w googlach podobne pierdoly.Pomaga Ci to ? Nie sadze

daj spokój Lindemans, to jak grochem o ścianę, my kmioty i tak nie pojmiemy...
"...Dla tych co nie rozmumieja, nie dla mnie, ja wiem co mi jest..."




Tak, wlasnie dla tych, co nie rozumieja o co mi chodzi...wlasnie dla nich ten glupi obrazek. I tak, wiem, co mi jest, wiem ze mam depresje i juz dawno z nia walcze, teraz nastapil nawrot, jesli znasz jakis sposob podziel sie ze mna, jesli nie - nie dokuczaj.

vanessita napisał:
Brakuje mi tego co czułam "wcześniej"




Dokladnie o to chodzi, swietnie to okreslilas, brakuje mi tego, co czulam wczesniej, szukam wiec sposobu, by to TU w Norwegii odnalezc. Dziekuje za wszystkie pozytywne wpisy. Choc i te krytyczne - tez. Milego tygodnia tym szczesliwym i tym mniej.