Kącik poezji, cytatów, sentencji.... - Norwegia - s67

Szymborska Wisława

Portret kobiecy

Musi być do wyboru.
Zmieniać się, żeby tylko nic się nie zmieniło.
To łatwe, niemożliwe, trudne, warte próby.
Oczy ma, jeśli trzeba, raz modre, raz szare,
czarne, wesołe, bez powodu pełne łez.
Śpi z nim jak pierwsza z brzegu, jedyna na świecie.
Urodzi mu czworo dzieci, żadnych dzieci, jedno.
Naiwna, ale najlepiej doradzi.
Słaba, ale udźwignie.
Nie ma głowy na karku, to będzie ją miała.
Czyta Jaspersa i pisma kobiece.
Nie wie po co ta śrubka i zbuduje most.
Młoda, jak zwykle młoda, ciągle jeszcze młoda.
Trzyma w rękach wróbelka ze złamanym skrzydłem,
własne pieniądze na podróż daleką i długą,
tasak do mięsa, kompres i kieliszek czystej.
Dokąd tak biegnie, czy nie jest zmęczona.
Ależ nie, tylko trochę, bardzo, nic nie szkodzi.
Albo go kocha, albo się uparła.
Na dobre, na niedobre i na litość boską.

Nie tak miało być....

Jestem jak bursztynowa wieża.
Gdzieś na morzu samotny stoję.
W palącym słońcu tuli mnie tylko samotność.
Czekam na przypływ,aż moje ślady na plaży zaleje namiętność.
Jestem jak bursztynowa wieża
tylko łza słona zakłóca czasem samotność
zakłóca spokój duszy z którą nie mogę się pogodzić
Kreta to jaskinia Zeusa , dla mnie to tylko pustelnia.
kocham cię zawsze lecz nie dziś .......synu Latony

Witam znów.

Taka jestem.

Cichną wiatry,łagodnieją fale,
niebo wypłakuje ostatnie żale.
Wraca ci równy oddech,
serce łapie zwykły rytm.

Jesteś już z powrotem,
jeszcze piękniej błyszczą twe oczy
chociaż widać w nich ślady
niedawnych łez.

Gdzieś tam na dnie tli
się jeszcze pamięć tamtej chwili.
Jak zadra,
nie dając swobody,
nie pozwalając się otworzyć
do końca.

Czekasz wypatrując jakiegoś
gestu,słowa,
gotowa rzucić mu się w ramiona.
Wykrzyczeć,
przepraszam,przepraszam,
wybacz,
ale ja cię tak bardzo kocham.
Już nie będę taka,
chociaż nie moja to wina.

Zrobisz wszystko czego zażąda,
oddasz duszę i ciało
by móc go kochać i być kochaną.
Już taka jesteś szalona
i się nie zmienisz.
LM35

piękne wiersze piszecie
a ja jak zwykle coś nie swojego wstawię





i może jeszcze to

"bliskim mów,
gdyby pytali,
że chwilowo zmieniałam adres,
że w niebie leczę duszę z silnego przedawkowania rzeczywistości... "

małgośka napisał:


i może jeszcze to

"bliskim mów,
gdyby pytali,
że chwilowo zmieniałam adres,
że w niebie leczę duszę z silnego przedawkowania rzeczywistości... "


Małgosiu każdego dnia zderzamy się z szara rzeczywistością i widzimy wszystko w czarnych kolorach jak w tej piosence ale przychodzą takie dni ze dostrzegamy wszystko w kolorach i życie staje się piękniejsze a niebo staje się niebieskie dzięki marzeniom .....



Czasem deszcz musi zmyć smutek z nas by poczuć spokój duszy a wtedy zaświeci słonce i poczujemy wiatr we włosach dzięki tym stajemy się silniejsi ..... jak w tej piosence .. "

Dzień dobry.......
Cieszę się ogromnie z nowych, pięknych wierszy, nowej muzyki w kąciku......
Skłamałabym, gdybym nie napisała, że często, nawet bardzo często tak po cichutku tutaj zaglądałam.......
Bo jednak od tej pory, kiedy pościągałam pajęczynę w kąciku, minęło sporo czasu......przyzwyczajenie....tęsknota....pozostały



Małymi kroczkami odchodzi już lato.....
Chciałabym jeszcze raz pospacerować po plaży.......jeszcze raz posłuchać morza.....jeszcze raz wsłuchać się w szum fal......




Staff Leopold

,,Wieści morza,,

W dzień biały morze śpiewa, szepce i szeleści,
Samemu sobie jeno gwarząc opowieści.
Kto się w nie wsłucha, słyszy w jego dziwnym szumie
Dalekie, tajne głosy, których nie rozumie.
Ale po nocy ciemnej, wśród pomrocznej głuszy
Morze prawi wybranym o swej wielkiej duszy.
I kto w swej piersi prawdom nieznanym nie przeczy,
Umiejąc słuchać głosów niewidzialnych rzeczy,
I samotnością łaskę swej jawie wysłuży,
Temu morze się zwierza, wieści, z duszy wróży,
Iż, utopiony sercem w oszołomnej pieśni,
W zachwycie najpiękniejszą bezsenną noc prześni.
A gdy upojonemu wiedzą w morskim wietrze
Z oczarowań zawrotnych powieki świt przetrze,
Co złotą obietnicą słońca się uśmiecha:
Ujrzy, jak łowiąc nocy pierzchającej echa
Wypływają z dniejących wód tajnej głębiny
W sen o pieśni Ariona wsłuchane delfiny.



,,Morze wracające,,

Pamiętasz? Było kiedyś morze
Szkliste w falistych linii łukach,
Morze, którego cieni można
W obrazach szklanych dni poszukać...
Morze czasami wzbierające
Roznosem huku na poszumach,
Szelestem w dali zamykanym
Na stoodległych morskich tumach.

Morze płaczące świstem deszczu
I perłopławiem pianorodne,
Dalekie, ciche, smutne głębią
Jak moje oczy Twoich głodne.

Morze przebite nocą w gwiazdy
Powraca czasem cicho, jaśnie,
Morze potęgi i miłości,
Które w Twych oczach cicho gaśnie.

Krzysztof Kamil Baczyński.


A oto polski hit tegorocznego lata.......





Idę brzegiem morza....

Wiatr wspomnieniem kładzie się na twarzy
Szum morza zagłusza tęsknota
Wzburzone fale tańczą na brzegu....

A ja zbieram muszelki dla Ciebie
Bo w nich są nasze marzenia
Kładę na Twojej dłoni....


Czy chociaż przez moment poczuliście , to co ja.......? ...... piasek otula moje stopy......a fale je całują.......


Wspomnieniami doskonałego piękna wczorajszego lata.......mówię do zobaczenia wkrótce.....
Cieszę się , że już wróciłeś Kerimku......

Witam

jestem już Ewa ....wróciłem .... mam nadzieje ze będziesz zaglądać tutaj częściej i przynajmniej wysłuchasz tej piosenki ....piękna Grecka Ballada mam nadzieje ze będziesz pod wrażeniem ....

wiec zapraszam na rejs .....

nie będę kłamać , że posłuchałam piosenek , nie dałam rady , ale nadrobię , Retier wie , że się staram
Kerimku dużo pozytywnej energii dostajemy od Ciebie
Wilczko zaglądasz tak jak napisałaś wcześniej , super ,bo bez Ciebie byśmy pousychali tutaj

krótko i pozytywnie :

Najpiękniejszych chwil w życiu nie zaplanujesz. One przyjdą same.
— Phil Bosmans