Kącik poezji, cytatów, sentencji.... - Norwegia - s136

Dzień dobry...



Życie?

Rozprężę szeroko ramiona,
Nabiorę w płuca porannego wiewu,
W ziemię się skłonię błękitnemu niebu
I krzyknę, radośnie krzyknę:
- Jakie to szczęście, że krew jest czerwona!

Julian Tuwim

"Jam ciemny jest wsrod wichrow plomien Bozy!
Lecacy z jekiem w dal - jak gluchy dzwon polnocy...
Ja w mrokach gor zapalam czerwien zorzy!
Iskra mych bolow, gwiazda mej bezmocy...

Ja komet Krol! - a duch sie we mnie wichrzy...
Jak pyl pustyni w zwiewna piramide...
Ja piorun burz! - a od grobowca cichszy...
Mogil swych kryje trupiosc i ochyde...

Ja! - otchlan tecz! - a plakalbym nad soba...
Jak zimny wiatr na zwiedlych stawu trzcinach...
Jam blask wulkanow! - A w blotnych nizinach...
Ide... Jak pogrzeb, z nuda i zaloba...

Na harfach morze gra... Klebi sie rajow pozoga...
I Slonce... Moj wrog slonce! Wschodzi wielbiac Boga..."

Witam wszystkich.
Sardynka zmusiła mnie wczoraj do myślenia trochę swoją piosenką


Jakże by nie,zawsze byłem,
już wtedy czekałem,
gdy jeszcze snem byłaś.
I teraz jestem,
gdyś już jawą jest
czyż nie widzisz,
czy też nie chcesz widzieć .

Jakże by nie,
chcę tego co i ty.
Kto mówi że masz prosić .

Zechciej się tylko otworzyć,
spójrz mi w oczy
i powiedz co tak naprawdę myślisz.
Co cię smuci i boli,
a co raduje i dodaje skrzydeł,
kiedy chcesz być motylem wolnym
wśród kwiatów ,
a kiedy Izaurą na smyczy.

Nie każ się domyślać,
nie prowokuj mojej wyobraźni,
To są zawsze dzikie pola,
to meandry zazdrości
i zwątpienia.
To trucizna dla duszy
i łzy niepotrzebne,
z nią nigdy nie wygramy.

Więc nie wstydź się pragnień serca
i zrób ten krok nastepny,
może i fałszywym będzie
i bliznę następną zostawi.
Wciąż tu jestem,
wciąż czekam.
LM60

retier1 napisał:
Witam wszystkich.
Sardynka zmusiła mnie wczoraj do myślenia trochę swoją piosenką


Jakże by nie,zawsze byłem,
już wtedy czekałem,
gdy jeszcze snem byłaś.
I teraz jestem,
gdyś już jawą jest
czyż nie widzisz,
czy też nie chcesz widzieć .

Jakże by nie,
chcę tego co i ty.
Kto mówi że masz prosić .

Zechciej się tylko otworzyć,
spójrz mi w oczy
i powiedz co tak naprawdę myślisz.
Co cię smuci i boli,
a co raduje i dodaje skrzydeł,
kiedy chcesz być motylem wolnym
wśród kwiatów ,
a kiedy Izaurą na smyczy.

Nie każ się domyślać,
nie prowokuj mojej wyobraźni,
To są zawsze dzikie pola,
to meandry zazdrości
i zwątpienia.
To trucizna dla duszy
i łzy niepotrzebne,
z nią nigdy nie wygramy.

Więc nie wstydź się pragnień serca
i zrób ten krok nastepny,
może i fałszywym będzie
i bliznę następną zostawi.
Wciąż tu jestem,
wciąż czekam.
LM60................

irazibialfa napisał:
dzięki Ci za tego bajoraa to dla Ciebie..................

W nocy częściej, miewasz dreszcze
We śnie wystraszony szelestem i własnym oddechem.
Czego się boisz? Buu Mam Cię
Weź klucz i otwórz szafę.
Nie odważysz się, ja też nie
Stukanie, pukanie, co tam się kryje?
Być może coś chcę Twoją krew
Powiem Ci szczerze, że ja też jej chcę
Spokojnie nie jestem wampirem
Usłyszałam muzykę i ona zawładnęła mym umysłem.
Mam dziwne oczy, no co Ty?, to nie opętanie
To stąpanie po czymś, co nie poznane.
Tajemnicze zwane innym wymiarem
Nic nie mów, a poczujesz emocje niesłychane.
Abstrakcyjnie ,inaczej, nienamacalnie
Lewituj, wszystko zbędne, jest banalnie.
Cząsteczki energii krążą dookoła
Różne właściwości, smuga kolorowa.
Aha, chwila na czym skończyliśmy?
zapomniałam, widzisz tak jak wszyscy....

Dobry wieczór....

REDUTA ORDONA
Adam Mickiewicz

Nam strzelać nie kazano. - Wstąpiłem na działo
I spójrzałem na pole; dwieście armat grzmiało.
Artyleryi ruskiej ciągną się szeregi,
Prosto, długo, daleko, jako morza brzegi;
I widziałem ich wodza: przybiegł, mieczem skinął
I jak ptak jedno skrzydło wojska swego zwinął;
Wylewa się spod skrzydła ściśniona piechota
Długą czarną kolumną, jako lawa błota,
Nasypana iskrami bagnetów. Jak sępy
Czarne chorągwie na śmierć prowadzą zastępy...itd....................

Dobranoc......

Witam już w nowym dniu...w następnym... kolejnym dniu...który będzie dla wszystkich piękny...tego życzę wszystkim Kwiatom.... i chwastom też.....



A jednak po nas coś zostanie
Czas zatrzyma na chwilę,
Twarz rozluźni spiętą zakłamaniem
I spokój da, gdy niepokoju tyle.

A jednak po nas coś zostanie
... Co może jest nowe.
A jednak po nas coś zostanie
Choćby ta cisza... wyrzeźbiona słowem...

Dawno nic nie napisałem ... Nie zaglądałem tez tutaj ...wiec dziś mimo późnej już pory krótki wiersz napisze ....


Kiedy mróz cicho ścieli gołe pola..

Kiedy mróz cicho ścieli gołe pola
a myśl , że syci ludzie są i śpią zwierzęta..
kiedy wiatr przywiewa młody śmiech w dom
a ten rozbrzmiewa w ścianach jak muzyka
wtedy mogę , spokojny, długopis wziąć do ręki.
Pisząc wiersz.. słyszeć kroki obok i rozmowy...
I to jest taki piękny kawałek życia
kiedy mróz cicho ścieli gołe pola.




Dobranoc.... Miłych snów wszystkim życzę.....kiedy mróz cicho ścieli gołe pola.