Też bym chciał do Norwegii - Norwegia - s2

Gama28
w Polsce też jest różnie, raz lepiej raz gorzej, moje wyobrażenia o Norwegii to raczej nie sielanka z wędką i piwem, ale nie sądziłem że jest aż tak nieciekawie. Piszesz o kryzysie, w ojczyźnie raczej widać oznaki i przebłyski normalności jednak ciągła walka i wyścig szczurów mogą zniechęcić.
Dyskusja która się nawiązała, wdzięczny jestem za odpowiedzi, pozwala mi na poznanie opinii tych z Was którzy chcą się podzielić swoimi odczuciami. Dzięki jeszcze raz.
W życiu bywa tak, że jak sobie pościelisz tak się wyśpisz, dlatego większość z nas nie podejmuje decyzji, które mają odmienić ich życie bez wstępnej oceny plusów i minusów.
Tu na forum mam możliwość poznania właśnie tych + i -.

Mam jeszcze jedno pytanko, jak wyglądają Wasze relacje z rodakami w no?
Czy każdy sobie rzepkę skrobie? Czy raczej trzymacie się razem. Czy utrzymujecie stałe przyjaźnie, które pozwalają przetrwać trudne chwile?

Relacje są różne. Poznałam parę fajnych osób przez to forum. Poza tym, to podobno w mojej wsi jest ok 20 polskich rodzin, ale ja nie znam żadnej Nie z własnej winy, bo się nie izolujemy, jesteśmy wszędzie tam, gdzie coś się dzieje, gdy słyszymy język polski, to chętnie zagadujemy. Reszta się izoluje, mają dzieci w tej samej szkole, ale nie ma ich na żadnej imprezie szkolnej, nigdzie. Cóż ja na to poradzę.
Wyścig szczurów jest wszędzie, ale w Norwegii mało widoczny, jest w tym więcej klasy (?). Ja go za bardzo nie dostrzegam. Pomiędzy rodakami w Norwegii rywalizacja taka jak w Polsce Kto ma lepszy dom, kto więcej zarabia, kto jeździ lepszym autem. GŁUPOTA NA KTÓRĄ NIE MA LEKARSTWA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Jest mi to obce! Nie lubiłam tego w Polsce, nie podoba mi się przenoszenie tego do Norwegii. Liczy się człowiek, a nie rzeczy które posiada!!! Sama unikam kontaktów z ludźmi, którzy nie potrafią rozmawiać o innych rzeczach niż pieniądze i zakupy.

Spróbuj połączyć przyjemne z pożytecznym, czyli Polskę z Norwegią. Skoro masz małą firmę w Polsce to i pewnie jakiegoś wana. Załaduj go napojami i środkami uspokajającymi skołatane nerwy rodaków w Norwegii, bohatersko walczących z ciężkimi czasami. Później Szczecin, prom do Szwecji, spacerkiem przez granicę do Norge. Tym sposobem i ty będziesz syty i rodacy uspokojeni i rozłąka z rodziną niedługa. Najwyżej 30 dni. Opłaci się.

Obawiam się że środki te za bardzo wzbudziły by uwagę odpowiednich służb, gdyż jak słyszałem w no panuje "prohibicja" przymuszona

www.udi.no
www.toll.no
www.taxnorway.no
na tych stronach znajdziesz troche informacji , dotyczacych pobytu w no

Witaj kolego. Z swojej strony dodałbym jedynie że rywalizacja o przetrwanie na rynku pracy wśród naszych rodaków jest o wiele ostrzejsza.Owszem,pracuje się razem ,razem pije wódkę czy co tam jeszcze,ale nie licz na jakieś względy z tego tytułu. Sprzedadzą cię przy pierwszej lepszej okazji. Gdybyś jednak się zdecydował i przyjechał to radzę uważać na naszych w firmach pośrednictwa pracy,a zwłaszcza na tych którzy mają cokolwiek do powiedzenia! Możesz być bardzo niemile zaskoczony Mówię oczywiście tylko o swoich własnych doświadczeniach z krajanami I jak to się mówi: kto nie próbuje ten w kozie nie siedzi

Mam pytanie z innej beczki:
czy ktoś z Was prowadzi własną firmę usługową w no?
Pewnie jak wszędzie zapotrzebowanie jest takie samo lub większe. I jak sobie radzicie na tym rynku?
Rynek usług jest dość duży i pewnie zawsze znajdzie się miejsce dla kolejnej firmy.

norwegia mi przypomina "troche" polske za czasow komuny, duzy monopol na okreslone produkty: jeden ser, jedno mleko, jeden proszek do prania, jeden plyn do zmywania, jeden papier do d...;
zeby sie wbic na rynek z jakas nowa rzecza, usluga itp to chyba na glowie trzeba stanac i bardzo duzo kasy "na dziendobry" w kieszeni; no przynajmniej taka moja opinia

Postanowilam wrzucic cos optymistycznego do tego watka
Wyjechalam z chlopakiem do Norwegii 2 lata temu ( mielismy juz nagrana prace ), powiem tylko tak, w Polsce majac taka sama prace nie byla bym w stanie zyc na takim poziomie jak tutaj w Norwegii. Nic mi nie brakuje, zyje sobie jak chce, chodze gdzie chce, kupuje to na co mam ochote...Zdajac sobie jednak sprawe z tego, ze nie latwo jest szukac sobie pracy bedac tutaj chyba nie zdecydowala bym sie na wyjazd wciemno.( taka bojdupa ze mnie ) Warto jest miec jakis punkt zaczepienia.
Wierze w wytrwalych i ambitnych

Powodzenia