Ograniczenia określonego sposobu przemieszczania się oraz obowiązek poddania się kwarantannie
i testom diagnostycznym w kierunku SARS-CoV-2
§ 2. 1. Do odwołania wstrzymuje się przemieszczanie się pasażerów w transporcie kolejowym wykonywanym
z przekroczeniem granicy Rzeczypospolitej Polskiej.
2. W okresie, o którym mowa w ust. 1, osoba przekraczająca granicę państwową, w celu udania się do swojego miejsca
zamieszkania lub pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest obowiązana:
1) przekazać funkcjonariuszowi Straży Granicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży
Granicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 305), informację o:
a) adresie miejsca zamieszkania lub pobytu, w którym będzie odbywać obowiązkową kwarantannę, o której mowa
w przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu
zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi,
b) numerze telefonu do kontaktu z tą osobą;
2) odbyć, po przekroczeniu granicy państwowej, obowiązkową kwarantannę, o której mowa w przepisach wydanych na
podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych
u ludzi, trwającą 14 dni licząc od dnia następującego po przekroczeniu tej granicy, wraz z osobami wspólnie
zamieszkującymi lub gospodarującymi.
3. Informację, o której mowa w ust. 2 pkt 1, wraz z innymi danymi osoby, która ją przekazała, pozyskanymi w ramach
kontroli, Straż Graniczna przekazuje:
1) w postaci elektronicznej – do systemu teleinformatycznego udostępnionego przez jednostkę podległą ministrowi
właściwemu do spraw zdrowia właściwą w zakresie systemów informacyjnych ochrony zdrowia, albo
1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2019 r. poz. 1495 oraz z 2020 r. poz. 284, 322, 374, 567
i 875.
Dziennik Ustaw – 2 – Poz. 878
2) w postaci papierowej – przez przekazanie wojewodom kart lokalizacyjnych wypełnionych przez osoby, o których
mowa w ust. 2, w celu wprowadzenia zawartych w nich danych do systemu teleinformatycznego, o którym mowa
w pkt 1.
4. W systemie teleinformatycznym, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, mogą być również przetwarzane dane innych osób
podlegających obowiązkowej kwarantannie w związku z epidemią, o której mowa w § 1, a także osób podlegających izolacji w warunkach domowych, osób, w stosunku do których podjęto decyzję o wykonaniu testu diagnostycznego w kierunku
SARS-CoV-2, oraz osób zakażonych tym wirusem.
5. Dane osób, w stosunku do których podjęto decyzję o wykonaniu testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2,
w tym dane zawarte w zleceniach wykonania takich testów wystawionych przez podmioty inne niż organy Państwowej
Inspekcji Sanitarnej oraz wyniki tych testów, mogą być również przetwarzane w systemie teleinformatycznym stanowiącym
moduł Krajowego Rejestru Pacjentów z COVID-19 prowadzonego przez Narodowy Instytut Kardiologii Stefana Kardynała
Wyszyńskiego – Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie.
6. Administratorem danych przetwarzanych w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, jest minister
właściwy do spraw zdrowia.
7. Dane, o których mowa w ust. 3 i 4, są udostępniane organom Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Narodowemu
Funduszowi Zdrowia, Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych, Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, Narodowemu
Instytutowi Zdrowia Publicznego – Państwowemu Zakładowi Higieny, Narodowemu Instytutowi Kardiologii Stefana
Kardynała Wyszyńskiego – Państwowemu Instytutowi Badawczemu w Warszawie, wojewodom, Policji, Centralnemu Biuru
Antykorupcyjnemu, Państwowej Straży Pożarnej, Systemowi Wspomagania Dowodzenia Państwowego Ratownictwa
Medycznego, ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji i operatorowi wyznaczonemu w rozumieniu art. 3 pkt 13
ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 2188, z 2019 r. poz. 1051, 1495 i 2005 oraz
z 2020 r. poz. 695). Narodowy Fundusz Zdrowia może udostępnić dane, o których mowa w ust. 3 i 4, dotyczące osoby
poddanej obowiązkowej kwarantannie, a także osoby podlegającej izolacji w warunkach domowych, świadczeniodawcy
podstawowej opieki zdrowotnej wybranemu na podstawie art. 9 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece
zdrowotnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 172) przez tę osobę.
8. Podmioty, o których mowa w ust. 7, oraz Straż Graniczna uzupełniają lub poprawiają dane przetwarzane w systemie
teleinformatycznym, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, w zakresie danych, które przekazują do tego systemu lub do których
nadano dostęp w tym systemie.
9. Dane osób, w stosunku do których podjęto decyzję o wykonaniu testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2,
mogą być udostępniane podmiotom odpowiedzialnym za wykonanie tych testów.
10. Dane, o których mowa w ust. 3 i 4, dotyczące osób poddanych obowiązkowej kwarantannie lub izolacji w warunkach
domowych:
1) organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej udostępniają na wniosek, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania
lub pobytu tych osób, ośrodka pomocy społecznej;
2) Policja lub wojewoda udostępniają na wniosek:
a) przedsiębiorcy wykonującego działalność polegającą na zapewnieniu funkcjonowania sieci przesyłowej lub
dystrybucyjnej w rozumieniu art. 3 pkt 11a i 11b ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U.
z 2020 r. poz. 833 i 843), którego przedstawiciele realizują czynności związane z funkcjonowaniem tej sieci
w miejscu zamieszkania lub pobytu tych osób,
b) przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, o którym mowa w art. 2 pkt 27 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo
telekomunikacyjne (Dz. U. z 2019 r. poz. 2460 oraz z 2020 r. poz. 374, 695 i 875), wykonującego działalność
gospodarczą polegającą na dostarczaniu sieci telekomunikacyjnych, świadczeniu usług towarzyszących lub
świadczeniu usług telekomunikacyjnych, którego przedstawiciele realizują czynności związane
z funkcjonowaniem tej sieci w miejscu zamieszkania lub pobytu tych osób.
11. Informacja o poddaniu osoby kwarantannie lub izolacji w warunkach domowych, o których mowa w przepisach
wydanych na podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób
zakaźnych u ludzi, może być przekazywana przez Narodowy Fundusz Zdrowia jednostkom organizacyjnym publicznej
służby krwi.
12. Narodowy Instytut Kardiologii Stefana Kardynała Wyszyńskiego – Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie
udostępnia dane przetwarzane w Krajowym Rejestrze Pacjentów z COVID-19 ministrowi właściwemu do spraw zdrowia
oraz Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
Dziennik Ustaw – 3 – Poz. 878
13. Testy diagnostyczne w kierunku SARS-CoV-2 finansowane ze środków publicznych są zlecane wyłącznie za
pośrednictwem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem testów zlecanych przez podmioty
lecznicze wykonujące działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne, w tym opiekę zdrowotną w izolatorium, które
zlecają ich wykonanie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego stanowiącego moduł Krajowego Rejestru Pacjentów
z COVID-19 prowadzonego przez Narodowy Instytut Kardiologii Stefana Kardynała Wyszyńskiego – Państwowy Instytut
Badawczy w Warszawie.
14. Wyniki testów diagnostycznych w kierunku SARS-CoV-2 finansowanych ze środków publicznych są wprowadzane
przez medyczne laboratoria diagnostyczne wykonujące diagnostykę zakażenia wirusem SARS-CoV-2 do systemu
teleinformatycznego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1.
15. W przypadku braku dostępu do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, a w przypadku zlecania
wykonania testów przez podmioty lecznicze wykonujące działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne, w tym opiekę
zdrowotną w izolatorium, do systemu teleinformatycznego stanowiącego moduł Krajowego Rejestru Pacjentów
z COVID-19 prowadzonego przez Narodowy Instytut Kardiologii Stefana Kardynała Wyszyńskiego – Państwowy Instytut
Badawczy w Warszawie, zlecanie testów i przekazywanie ich wyników odbywa się bez pośrednictwa tych systemów.
16. Medyczne laboratoria diagnostyczne wykonujące diagnostykę zakażenia wirusem SARS-CoV-2 są obowiązane
przekazywać informację o liczbie wykonanych testów diagnostycznych w kierunku SARS-CoV-2 finansowanych ze środków
innych niż środki publiczne, każdego dnia do godziny 10.00, według stanu na godzinę 24.00 dnia poprzedniego, do systemu
teleinformatycznego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, a w przypadku braku dostępu do tego systemu, w postaci elektronicznej,
do ministra właściwego do spraw zdrowia. Po przywróceniu dostępu do systemu, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, medyczne
laboratoria diagnostyczne wykonujące diagnostykę zakażenia wirusem SARS-CoV-2 są obowiązane uzupełnić informację
o liczbie wykonanych testów.
§ 3. 1. Obowiązku, o którym mowa w § 2 ust. 2, nie stosuje się w przypadku przekraczania granicy Rzeczypospolitej
Polskiej w ramach wykonywania czynności zawodowych przez:
1) załogę statku powietrznego w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1580 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 284);
2) rybaków w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 września 2019 r. o pracy na statkach rybackich (Dz. U. poz. 2197)
lub marynarzy w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o pracy na morzu (Dz. U. z 2019 r. poz. 1889
i 2197), zwanej dalej „ustawą o pracy na morzu”, w tym marynarzy zatrudnionych na zasadach określonych w art. 46
lub art. 108 ustawy o pracy na morzu, a także:
a) marynarzy lub rybaków powracających z zagranicy, również innymi środkami transportu niż statek, po zakończeniu
zatrudnienia na statku,
b) marynarzy lub rybaków mających miejsce zamieszkania poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej schodzących
ze statku w polskim porcie po upływie okresu pracy na statku celem bezzwłocznej repatriacji, o której mowa
w art. 57 ustawy o pracy na morzu, poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
c) marynarzy lub rybaków udających się do portu położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, również innym
niż statek środkiem transportu, celem bezzwłocznego podjęcia zatrudnienia na statku,
d) osoby wykonujące pracę lub świadczące usługi na statkach lub morskich platformach wydobywczych i wiertniczych,
w oparciu o inny stosunek niż marynarska umowa o pracę;
3) członków załogi, o których mowa w ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1568, 1901 i 2170 oraz z 2020 r. poz. 284), w tym powracających z zagranicy innymi środkami transportu niż
statek, w celu odbioru odpoczynku, o którym mowa w ustawie z dnia 7 kwietnia 2017 r. o czasie pracy na statkach
żeglugi śródlądowej (Dz. U. poz. 993);
4) załogę statku w rozumieniu przepisów o bezpieczeństwie morskim;
5) osoby wykonujące w Rzeczypospolitej Polskiej lub państwie sąsiadującym prace związane z przygotowaniem lub
realizacją inwestycji w zakresie terminalu lub inwestycji towarzyszących inwestycji w zakresie terminalu w rozumieniu
ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego
w Świnoujściu (Dz. U. z 2019 r. poz. 1554, 1724 i 2020 oraz z 2020 r. poz. 284), strategicznych inwestycji w zakresie
sieci przesyłowych w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji
w zakresie sieci przesyłowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 191 i 284) lub strategicznych inwestycji w sektorze naftowym
w rozumieniu ustawy z dnia 22 lutego 2019 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w sektorze
naftowym (Dz. U. poz. 630 oraz z 2020 r. poz. 284 i 471);
Dziennik Ustaw – 4 – Poz. 878
6) kierowców wykonujących przewóz drogowy w ramach międzynarodowego transportu drogowego lub międzynarodowego
transportu kombinowanego w rozumieniu odpowiednio art. 4 pkt 2 i 14 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie
drogowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2140 oraz z 2020 r. poz. 875);
7) kierowców wykonujących przewóz drogowy w ramach międzynarodowego transportu drogowego lub międzynarodowego
transportu kombinowanego w rozumieniu odpowiednio art. 4 pkt 2 i 14 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie
drogowym powracających z zagranicy albo przejeżdżających przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tranzytem innymi
środkami transportu niż pojazd, którym jest wykonywany transport drogowy:
a) w celu odbioru odpoczynku, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego
i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do
transportu drogowego oraz zmieniającym rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również
uchylającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. UE L 102 z 11.04.2006, str. 1, z późn. zm.2)
),
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo innego państwa,
b) po odebraniu za granicą odpoczynku, o którym mowa w rozporządzeniu wymienionym w lit. a, oraz po przerwie
w świadczeniu pracy w okolicznościach wskazanych w art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie
pracy kierowców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1412);
8) obsadę pociągu, o której mowa w § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 18 lipca 2005 r. w sprawie
ogólnych warunków prowadzenia ruchu kolejowego i sygnalizacji (Dz. U. z 2015 r. poz. 360 i 1476, z 2016 r. poz. 1849
oraz z 2019 r. poz. 964 i 2352), oraz innych pracowników niezbędnych do wykonywania usług przewozu towarowego
w ramach międzynarodowego transportu kolejowego, wykonujących czynności zawodowe w Rzeczypospolitej Polskiej
lub państwie sąsiadującym, na podstawie listy stanowiącej wykaz tych osób przekazanej przez przewoźnika albo zarządcę
infrastruktury kolejowej do Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego, który przekazuje ją do Komendanta Głównego
Straży Granicznej;
9) kierowców wykonujących przewóz drogowy pojazdami samochodowymi lub zespołami pojazdów o dopuszczalnej masie
całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony w transporcie drogowym rzeczy oraz niezarobkowym przewozie drogowym
rzeczy;
10) kierowców wykonujących przewóz drogowy pojazdami samochodowymi przeznaczonymi konstrukcyjnie do przewozu
powyżej 7 i nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą w zarobkowym międzynarodowym transporcie drogowym osób.
2. Obowiązku, o którym mowa w § 2 ust. 2, nie stosuje się w przypadku przekraczania granicy Rzeczypospolitej Polskiej:
1) w celu prac w gospodarstwie rolnym, które znajduje się po obu stronach tej granicy;
2) przez żołnierzy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej lub żołnierzy wojsk sojuszniczych, funkcjonariuszy Policji,
Straży Granicznej, Służby Celno-Skarbowej, Państwowej Straży Pożarnej oraz Służby Ochrony Państwa, inspektorów
Inspekcji Transportu Drogowego, wykonujących zadania służbowe;
3) przez członków misji dyplomatycznych, urzędów konsularnych i przedstawicieli organizacji międzynarodowych oraz
członków ich rodzin, a także przez inne osoby przekraczające granicę na podstawie paszportu dyplomatycznego;
4) przez inspektorów administracji morskiej lub uznanej organizacji, o której mowa w przepisach o bezpieczeństwie
morskim, którzy przekraczają granicę w celu przeprowadzenia inspekcji;
5) w celu odbycia tranzytu do innego państwa, trwającego nie dłużej niż 12 godzin liczonych od momentu przekroczenia
granicy Rzeczypospolitej Polskiej, rozpoczynającego się nie wcześniej niż o godzinie 19:00 i kończącego się nie później
niż o godzinie 07:00; przepis stosuje się odpowiednio do kierowców, o których mowa w ust. 1 pkt 7.
3. Obowiązku, o którym mowa w § 2 ust. 2, nie stosuje się w przypadku przekraczania granicy państwowej stanowiącej granicę wewnętrzną w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 z dnia
9 marca 2016 r. w sprawie unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen)
(Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2016, str. 1, z późn. zm.3)
):
1) w ramach wykonywania czynności zawodowych, służbowych lub zarobkowych w Rzeczypospolitej Polskiej lub
w państwie Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) przez osoby wykonujące te czynności
w tych państwach;
na samym koncu jest najmilsze
