Kącik poezji, cytatów, sentencji.... - Norwegia - s119

Już wieczór... może być kolorowy...lubię kolorki...



Piękny wiersz....

Fontanna
Promień słońca w fontannie zabłysnął
Tworząc tęczę niezwykłej urody.
Nagle wróbel podleciał spragniony
I wprost z tęczy tej napił się wody.
Ja ów obraz na zawsze ocalę
I przez życia poniosę go szlaki.
Chcę wszak tęczę wokoło rozsiewać,
By spragnione napoić móc ptaki...

Kalina Beluch



Kolorowego wieczoru.....

www.pajacyk.pl

Jeszcze na Dobranoc....coś takiego....



Muszę, nim umrę,
Znaleźć jakiś sposób
Wypowiedzenia tego co we mnie najistotniejsze,
Czego nigdy dotąd nie powiedziałem,
A co nie jest ani miłością, ani nienawiścią,
Ani litością, ani pogardą,
Ale prawdziwym tchnieniem życia,
Nieokiełznanym i pochodzącym gdzieś z głębi,
A wnoszącym w ludzkie życie
Bezkresną przestrzeń
I przeraźliwą, beznamiętną siłę
Będącą czymś ponadludzkim.

Colin Wilson

Martwię się trochę o Retiera....nie daje znaku życia....
Dobranoc Kochani....

Aha....czy jest jutro Ogród Dżwięku Smajku.....?

www.pajacyk.pl proszę kliknąć....

Ludzie, którzy nie potrzebują innych ludzi, potrzebują innych ludzi, by im okazywać, że są ludźmi, którzy nie potrzebują innych ludzi.
— Terry Pratchett

Ludzie nie są więźniami losu, a jedynie więźniami swoich własnych umysłów.
— Franklin Delano Roosevelt

Pogłoska jest informacją przedestylowaną tak dokładnie, że potrafi się przesączyć wszędzie.
— Terry Pratchett

Zamiast zastanawiać się, co przez mężczyzn straciłyśmy, lepiej myśleć, co im zawdzięczamy. (...) Mężczyźnie. który był dla mnie niedobry, zawdzięczam np. to, że już wiem, jakich mężczyzn nie wybierać.
— Katarzyna Grochola

i muzyczka

[...] samotność nie jest naszym przeznaczeniem,
a samych siebie poznajemy tylko wtedy,
kiedy możemy się przejrzeć w oczach innych ludzi.

Czarownica z Portobello

W kroplach deszczu słyszę Twój glos
W podmuchu wiatru Twe dłonie czuje
Szarość dnia nabiera barw
Jak tęcza kołem otaczasz mnie
p.g

Witam w niedzielne popołudnie....

Wyciągasz rękę
Podajesz dłoń
Unosisz mnie w górę
Bo wiesz,że tego potrzebuję...



Pieśń o dłoniach

Co jest zwykłe - czym się wtedy staje?
Przemienionym odbiciami ruczajem,
Przemienionym obłokami słowem
Lub sklepieniem światła różowem,
Tak jak dłonie, które w Ciebie niosąc
Ptaki - będą echem głosu.
O! jak róża rozdmuchana z wolna
Rozkwitają. Ileż w nich obrazów,
Gdzie na łąkach pełnych srebrnych zwierząt
Ciała dwa jak węgiel sen swój żarzą
Nasycając się i niosąc w siebie
Kiwawy obłok płonący na niebie.
Oto one. Pod nimi rozpięte
Wszystkie noce i dnie. Jak kościoły
Są sklepieniem im. A takie święte
Jak milczenie - nadświatem - z aniołem.
I choć są jak ptaki zdjęte z chmury,
Ruchem skrzydel uniosą góry.
W nich układam się - jak w sercu ziemi,
Niedżwiedż burzy na sen wieczny zwija
Kłąb brunatny piorunów. Nad niemi
Noc jest tylko, co gwiazdami mija.
Dłonie, dłonie różowej muzyki,
Wy jak drzewa, Z których srebrnym puchem
Ptak czy obłok znów się zrywa - duchem,
Z ruchów których las promieni wschodzi.
Dłonie snów i śmierci, i narodzin,
Z których biorę to, co nie ma nazwy,
Co płynieniem w oczy białej gwiazdy,
Co się szumem zamyka nieśmiałym
W muszli - będąc ziemi kształt dojrzały.

Krzysztof Kamil Baczyński



Pozdrawiam wszystkich....dotykiem ciepłej dłoni....

www.pajacyk.pl

Witam wszystkie kolorowe i pachnące kwiatki wilka stepowego
Spoko wilku,złego szlag tak szybko nie trafia
Więc na dzień dobry parę słówek nadziei wrzucę

Może już.......?

Już czujesz ten powiew,
już drażnią twe nozdrza
te zapachy chociaż jeszcze
ich nie ma.
Już budzi twoje wspomnienia
ta gorączkowa atmosfera,
bieganie po sklepach,
widok radosnych twarzy wszędzie.

Tak jakoś lżej ci w duszy
gdy patrzysz na swój skarb mały
który stara się ci pomóc w tym wszystkim
z całych sił swoich drobnych rączek.
Gdy uśmiech szczery najbliższych
w tym czasie jest najlepszą podzięką
i wsparciem.

I nie żal ci wtedy tych chwil
dobrych i złych,
zostawionych gdzieś tam ,
kiedyś w gniewie.

Więc dalej gdzieś tam
na dnie serca tli się żar nadziei,
którą widzisz już spełnioną
na twarzach innych.

Lecz to jeszcze nie twoja.
Więc dalej jej wyglądasz,
może już tam gdzieś się
czai z uśmiechem ,
i za chwilę będzie przy tobie
do chwil ostatnich.
LM58

więc wyglądajcie jej,a na pewno się pojawi

I może jeszcze ten kawałek na koniec

Witaj Retier.....witaj Storczyku...cieszę się , że jesteś z nami.....

"Tajemny świat"
Tkwiłem w nieosłoniętym miejscu,
Dopóki widziałem twarz za twarzą.
To wszystko odeszło już i nie zostawiło śladu.
Gdzieś na kolejowej bocznicy
Stykaliśmy się w naszym tajemnym świecie.
Tam ukrywaliśmy miłość.
O czym wtedy myśleliśmy?

Obserwuję cię, gdy w nieświadomości swego
Położenia myjesz pod wodą włosy.
Samolot leci w powietrzu.
Czy sądziłaś, że nie musisz wybierać?
Że ja sam zdołam wygrać lub przegrać?
Wszędzie ukrywaliśmy miłość.
O czym wtedy myśleliśmy?

Żyjemy tu, w domu pełnym pozorów,
Rozdzieleni niczym Adam i Ewa.
Ty zbijasz mnie z tropu, ja to przyjmuję.
Gdzieś na kolejowej bocznicy
Spotykaliśmy się w naszym tajemnym świecie.
Wszędzie ukrywaliśmy miłość.
O czym wtedy myśleliśmy?

O kole, które obraca się
I wiruje bez końca,
O o domu, który waląc się
Pozostawił nie naruszone schody.

Bez winy i wstydu,
Bez smutku i potępienia.
Tak czy owak wszyscy jesteśmy tacy sami.
Budujemy sobie nasz tajemny świat,
Budujemy sobie nasz tajemny świat,
Budujemy sobie nasz tajemny świat,
Który rozpada się
Na skutek nagłych wstrząsów.
Budujemy sobie nasz tajemny świat,

Widzimy rzeczy, których w nim nie ma.
Próbujemy modlitwami
Wzlecieć ponad zniszczenia.
Gdzieś na kolejowej bocznicy
Spotykaliśmy się w naszym tajemnym świecie.
Wszędzie ukrywaliśmy miłość.
O czym wtedy myśleliśmy?

Uffff.....nareszcie dotarłam do kącika.....czwartą alejką.....Dobry wieczór.....



Wilk stepowy
Niech nikt nie próbuje zapakować mnie w ludzki świat
Niech nikt nie próbuje oswoić mnie drugi raz
Moja wolność na to już nie pozwoli
Moje serce jest wyzwolone
Będzie Wami wypełnione...

I disco......


Dobrej nocy.....