Feriepenger w Norwegii: co z dodatkiem urlopowym podczas zmiany pracy?

W przypadku osób korzystających z czterotygodniowego urlopu feriepenger muszą wynosić 10,2 proc. podstawy wynagrodzenia urlopowego. Pracownikom, którzy ukończyli 60. rok życia przysługuje minimum 12,5 proc. Osoby mogące wziąć pięć tygodni urlopu mają zwykłą stawkę 12 proc. Dla pracowników powyżej 60. roku życia wskaźnik ten wynosi 14,3 proc.

Z reguły feriepenger wypłaca się w terminie ostatniej pensji przed urlopem. Najczęściej jednak przyjęte jest wypłacanie dodatku w jednym miesiącu, na przykład w czerwcu. Nie wolno wliczać feriepenger w wynagrodzenie, chyba że wynika to bezpośrednio z postanowień układów zbiorowych.

Nie da się też feriepenger za urlop, który został przerwany lub przeniesiony na kolejny rok urlopowy. Jedyną możliwością otrzymania feriepenger za urlop, którego pracownik nie wykorzystał, jest zakończenie stosunku pracy.

Wynagrodzenie urlopowe nabyte u poprzedniego pracodawcy, u którego nie wykorzystano urlopu, musi pokryć wynagrodzenie utracone w przypadku wykorzystania urlopu u kolejnego pracodawcy.

Norweskiej Inspekcji Pracy (Arbeidstilsynet) szczególnie zależy na uświadomieniu zatrudnionym, w jaki sposób zmiana pracy może wpłynąć na wypłatę wynagrodzenia urlopowego.

– Osobom, które zmieniają pracodawcę, zwykle wypłacany jest naliczony płatny urlop wypoczynkowy wraz z odprawą od firmy, z której odchodzą. Co roku latem kontaktuje się z nami pewna liczba pracowników, którzy rozpaczają, że nie otrzymali wynagrodzenia za dany miesiąc. Często otrzymywali je, gdy kilka miesięcy wcześniej zmieniali pracę – wyjaśnia Vigleik M. Aas z Inspekcji Pracy na łamach Dagsvisen.

Wynagrodzenie urlopowe może być szczególnie skomplikowane w przypadku pracowników zagranicznych i wypożyczonych. Aas zwraca uwagę, że wiele osób ma trudności ze zrozumieniem różnicy pomiędzy odejściem od pracodawcy przed zakończeniem urlopu, a po nim. Najczęściej są to pracownicy, którzy coś źle zrozumieli i nie dostali tego, o czym myśleli, że dostaną.

Ponieważ urlop jest bezpłatny, wynagrodzenie za tygodnie urlopu nie jest wypłacane. Większość pracodawców ustaliła, że ​​czerwiec jest miesiącem, w którym nie otrzymuje się wynagrodzenia, a miesiącem, w którym dostaje się feriepenger. Więc jeśli skończy się karierę u danego pracodawcy w kwietniu, a nie wzięło się jeszcze urlopu, to nie dostało się też wynagrodzenia za urlop. Prawo do urlopu przenosi się jednak do nowej firmy, a dotychczasowy pracodawca ma obowiązek wypłacić zarówno tegoroczne wynagrodzenie urlopowe, jak i to, co zarobiło się za rok następny, wraz z ostatecznym rozliczeniem.

Jeżeli pracownik zrezygnuje np. w sierpniu i nie wykorzystał jeszcze całego urlopu, pracodawca ma obowiązek zwrócić wynagrodzenie za niewykorzystane wakacje.

Wynagrodzenie urlopowe jest naliczane w roku poprzedzającym wyjazd na urlop, zwanym rokiem rozliczeniowym. Jeśli ktoś nie pracował w zeszłym roku, nadal ma prawo do urlopu. Nie przysługuje tej osobie jednak wówczas dodatek urlopowy.

Podstawę urlopu oblicza się na podstawie wszystkich dochodów uzyskanych w roku zarobkowym, z kilkoma wyjątkami. Przykładowo, wynagrodzenia urlopowego nie oblicza się od wpłat z tytułu kosztów podróży, zakwaterowania lub wynagrodzenia urlopowego wypłaconych w roku uzyskania przychodów ani od udziału w dywidendzie netto z akcji.

Pracodawca ma obowiązek wypłacić wynagrodzenie urlopowe z zasiłku chorobowego wypłaconego w okresie pracy (do 16 dni kalendarzowych okresu chorobowego). To samo dotyczy zasiłku opiekuńczego do 10 dni wypłacanego przez pracodawcę w przypadku choroby dziecka lub opiekuna.

NAV wypłaca zasiłek urlopowy z zasiłku chorobowego przez maksymalnie 48 dni w każdym roku rozliczeniowym, a także wynagrodzenie urlopowe z zasiłku rodzicielskiego w przypadku urodzenia lub adopcji przez ograniczony okres. Wynagrodzenie urlopowe od NAV wypłacane jest w drugiej połowie maja następnego roku.

Źródła: Arbeidstilsynet, MojaNorwegia.pl, Dagsavisen, LO