Przepraszam, jeśli to kolejny z podobnie wyglądających tematów, ale naprawdę nie mam pojęcia co zrobić i jak się za to zabrać.
Sprawa wygląda tak: mój tata miał przez długi czas problem ze znalezieniem pracy, szukał głównie na miejscu, w Polsce, ale wysyłał też zgłoszenia do pracy w Norwegii ze względu na to, że znał język w stopniu trochę lepszym niż komunikatywny (uczył się tego języka w przeszłości).
Kilka dni temu wreszcie uzyskał odpowiedź pozytywną - ale w grę wchodził tylko natychmiastowy wyjazd. Zdecydował się pojechać.
Na miejscu okazało się, że praca (fizyczna) ma zupełnie inny charakter niż był wcześniej informowany - co nie byłoby dla niego tak wielkim problemem, gdyby nie to, że po załatwieniu formalności na wstępie okazało się, że pracy dla niego jednak nie ma - tzn. pracuje raz na 3-4 dni i nie wygląda na to, by miało się to zmienić. Ta bezczynność go załamuje, w dodatku współpracownicy twierdzą, że pracodawca (legalny) nie płaci regularnie i wykorzystuje pracowników, zmuszając ich do podpisania niekorzystnych dla nich umów.
Ja jestem na miejscu, w Polsce i nie wiem co mam robić.
Nie byłam że tak powiem "wtajemniczona" w cały ten proces rekrutacji, do dzisiejszego popołudnia nie wiedziałam, jak wygląda sytuacja.
Staram się możliwie jak najszybciej i najlepiej zorientować w sytuacji, ale znajduję sprzeczne informacje. Przepraszam, jeśli zabrzmię głupio i naiwnie, ale co ja mam mu w takiej sytuacji doradzić?
Czy znalezienie jakieś innej pracy, nawet nie jakoś super dobrze płatnej, ale u uczciwego pracodawcy, który zapłaci jest naprawdę tak trudne, jak piszą na blogach (tzn. bardzo/prawie niemożliwe)?
Czy zostanie na miejscu i szukanie czegoś stamtąd (i zdalnie, z moją pomocą - angielski znam bardzo dobrze, ale norweski bardzo słabo) ma jakikolwiek sens, czy to będzie tylko zmarnowanie jeszcze większej ilości pieniędzy na utrzymanie?
Jak szukać? Gdzie szukać? Czy hostel to jedyna opcja dla osoby, której nie stać na opłacenie wynajmu na cały miesiąc, bo nie wie, czy będzie w stanie cokolwiek znaleźć?
Błagam, proszę, czy ktoś mógłby mi pomóc?
Sprawa wygląda tak: mój tata miał przez długi czas problem ze znalezieniem pracy, szukał głównie na miejscu, w Polsce, ale wysyłał też zgłoszenia do pracy w Norwegii ze względu na to, że znał język w stopniu trochę lepszym niż komunikatywny (uczył się tego języka w przeszłości).
Kilka dni temu wreszcie uzyskał odpowiedź pozytywną - ale w grę wchodził tylko natychmiastowy wyjazd. Zdecydował się pojechać.
Na miejscu okazało się, że praca (fizyczna) ma zupełnie inny charakter niż był wcześniej informowany - co nie byłoby dla niego tak wielkim problemem, gdyby nie to, że po załatwieniu formalności na wstępie okazało się, że pracy dla niego jednak nie ma - tzn. pracuje raz na 3-4 dni i nie wygląda na to, by miało się to zmienić. Ta bezczynność go załamuje, w dodatku współpracownicy twierdzą, że pracodawca (legalny) nie płaci regularnie i wykorzystuje pracowników, zmuszając ich do podpisania niekorzystnych dla nich umów.
Ja jestem na miejscu, w Polsce i nie wiem co mam robić.
Nie byłam że tak powiem "wtajemniczona" w cały ten proces rekrutacji, do dzisiejszego popołudnia nie wiedziałam, jak wygląda sytuacja.
Staram się możliwie jak najszybciej i najlepiej zorientować w sytuacji, ale znajduję sprzeczne informacje. Przepraszam, jeśli zabrzmię głupio i naiwnie, ale co ja mam mu w takiej sytuacji doradzić?
Czy znalezienie jakieś innej pracy, nawet nie jakoś super dobrze płatnej, ale u uczciwego pracodawcy, który zapłaci jest naprawdę tak trudne, jak piszą na blogach (tzn. bardzo/prawie niemożliwe)?
Czy zostanie na miejscu i szukanie czegoś stamtąd (i zdalnie, z moją pomocą - angielski znam bardzo dobrze, ale norweski bardzo słabo) ma jakikolwiek sens, czy to będzie tylko zmarnowanie jeszcze większej ilości pieniędzy na utrzymanie?
Jak szukać? Gdzie szukać? Czy hostel to jedyna opcja dla osoby, której nie stać na opłacenie wynajmu na cały miesiąc, bo nie wie, czy będzie w stanie cokolwiek znaleźć?
Błagam, proszę, czy ktoś mógłby mi pomóc?
