Norwegia zamknie najważniejszy rozdział w historii? 150 tys. miejsc pracy zagrożonych

Pierwsze reakcje na porozumienie, które zapewniło większość dla przyszłorocznego budżetu, pojawiły się tuż po ogłoszeniu decyzji przez Partię Zielonych. Ingrid Liland podkreśliła wówczas, że kraj zaczyna "pisać ostatni rozdział norweskiej historii naftowej".

Komisja ds. przyszłej polityki energetycznej ma zbadać możliwe formy stopniowego wygaszania produkcji ropy i gazu. Partia Pracy i Partia Centrum odrzucają jednak tezę, że nowe ciało oznacza początek końca sektora. Sprawa wywołała napięcia polityczne i pytania o stabilność zatrudnienia w regionach naftowych.

W Stavanger skutki spowolnienia są już widoczne. Rosenberg Worley, jedno z kluczowych przedsiębiorstw obsługujących branżę, zwolnił w tym roku 2000 pracowników.

Kierownictwo firmy tłumaczy, że brak nowych zleceń uniemożliwia utrzymanie dotychczasowego poziomu zatrudnienia. Rzecznik ds. Energii Partii Postępu Kristoffer Sivertsen ostrzega, że kolejne redukcje mogą nastąpić już w przyszłym roku. Według niego wiele zakładów patrzy w przyszłość z dużą niepewnością.

Do dyskusji o miejscach pracy włączył się również Jens Ulltveit-Moe, miliarder i jeden z najbardziej rozpoznawalnych głosów Partii Zielonych. Stwierdził, że utrata zatrudnienia przez 150 tys. osób może być korzystna, jeśli pracownicy znajdą zatrudnienie w sektorach związanych z zielonym przemysłem.

Słowa spotkały się ze sprzeciwem Sivertsena, który podkreśla znaczenie tych stanowisk dla regionów zachodniego wybrzeża. W tle sporu pozostaje także pakiet podatkowy dla branży naftowej z czasów pandemii, którą eksperci – jak rektor Uniwersytetu w Stavanger Klaus Mohn – nazywają źródłem obecnej niestabilności. Rosnący podatek od emisji CO2 dodatkowo wpływa na opłacalność projektów.

Sivertsen zwraca uwagę, że samo podniesienie tematu naftowego w negocjacjach budżetowych wywołuje silny niepokój w Rogaland. Jego zdaniem pracownicy obawiają się powtórzenia brytyjskiego scenariusza, gdzie wstrzymanie nowych licencji zahamowało inwestycje.

Podkreśla, że rynek potrzebuje przewidywalności, a obecne decyzje mogą ją osłabić. Rozmowy o komisji odbywają się więc w atmosferze narastającej niepewności. Wiele osób zastanawia się już teraz, jakie regulacje przyniesie kolejny budżet.

Debata nad kierunkiem norweskiej polityki energetycznej jeszcze przyspieszy, gdy komisja rozpocznie prace. Jej ustalenia mogą wyznaczyć nowe ramy dla inwestycji, rynku pracy i przyszłych budżetów.

W nadchodzących miesiącach branża będzie uważnie obserwować każdy sygnał dotyczący stabilności regulacyjnej. W regionach związanych z wydobyciem od dawna trwa oczekiwanie na odpowiedź, czy zmiany przyniosą nowe możliwości czy kolejne wyzwania.