Strona korzysta z plików cookies

w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.

Przejdź do serwisu

  • Oslo, Oslo, Norwegia
  • Bergen, Vestland, Norwegia
  • Jessheim, Akershus, Norwegia
  • Stavanger, Rogaland, Norwegia
  • Kristiansand, Agder, Norwegia
  • Ålesund, Møre og Romsdal, Norwegia
  • Trondheim, Trøndelag, Norwegia
  • Brønnøysund, Nordland, Norwegia
  • Mo i Rana, Nordland, Norwegia
  • Bodø, Nordland, Norwegia
  • Sandnes, Rogaland, Norwegia
  • Fredrikstad, Østfold, Norwegia
  • Drammen, Buskerud, Norwegia

1 NOK

Życie w Norwegii

Wynająć mieszkanie i nie dać się oszukać: o tych rzeczach trzeba pamiętać

Maja Zych

06 sierpnia 2018 13:38

Udostępnij
na Facebooku
Wynająć mieszkanie i nie dać się oszukać: o tych rzeczach trzeba pamiętać

Na rynku wynajmu nieruchomości trzeba uważać, żeby nie dać się naciągnąć na dodatkowe koszty. MN

Sierpień to w Norwegii gorący miesiąc na rynku nieruchomości – wiele osób wyjeżdżających do pracy i na studia poszukuje wtedy mieszkań do wynajęcia. Nieznajomość przepisów i swoich praw może się jednak skończyć dla najemców dużymi problemami i dodatkowymi kosztami. Podwyżki czynszu, obciążenie kosztami napraw czy brak zwrotu kaucji to tylko niektóre sytuacje, jakie grożą osobom wynajmującym mieszkania nad fiordami.
W artykule przedstawiamy, o jakich zasadach należy pamiętać, podpisując umowę najmu oraz jak zabezpieczyć się przed ewentualnym nieuczciwym właścicielem.

Trzeba spisać wszystkie usterki

Podstawową regułą, o której nie wolno zapomnieć, jest jak najszybsze sprawdzenie całego mieszkania pod kątem usterek. Właściciel na naszych oczach powinien sprawdzić wszystkie pomieszczenia oraz sprzęty, a następnie opisać stan rzeczy w stosownym dokumencie – kontrakcie wynajmu (leieavtale). Taką umowę dobrze jest spisać w obecności wszystkich osób związanych z wynajmem: właściciela oraz każdego, kto będzie mieszkał w rzeczonym lokum, żeby uniknąć późniejszych nieporozumień. Wszystkie kolejne nieprawidłowości, które wyjdą na wierzch po zamieszkaniu, należy zgłosić w ciągu 14 dni.

Warto też udokumentować zdjęciami rzeczywisty stan czystości odbieranego mieszkania. Dzięki temu podczas wyprowadzki unikniemy problemów – norweskie prawo zakłada bowiem, że lokal należy oddać w takim stanie, w jakim się go odebrało.

Kaucja tylko na specjalne konto

Wynajmujący nam lokal może zażądać wpłaty kaucji, która stanowi równowartość kilku czynszów (zwykle nie powinna być wyższa niż wysokość trzykrotnego czynszu). Kwota ta zgodnie z prawem musi zostać wpłacona na oddzielne konto bankowe, tzw. depositumskonto, które zakłada się zawsze wspólnie z właścicielem.

Warto dodać, że jeżeli w mieszkaniu znajduje się więcej niż jeden najemca (np. kilku pracowników, którzy wynajmują osobne pokoje), każdy z nich powinien mieć osobne konto z depozytem.

Depositumskonto – imienne konto na dane wynajmującego, na które wpłaca on kaucję za wynajmowane mieszkanie. Żadna ze stron umowy nie może rozporządzać depozytem bez wcześniejszego uzgodnienia celu i zgody drugiej strony.

Podwyżki czynszu pod kontrolą

Wysokość czynszu musi być z góry ustalona i zapisana w umowie najmu. Raz do roku właściciel ma jednak prawo podnieść tę kwotę zgodnie ze wzrostem wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych (konsumprisindeksen) – o zmianach lokatorzy muszą zostać powiadomieni z minimum miesięcznym wyprzedzeniem.

Drugą możliwością jest dostosowanie wysokości czynszu do tzw. gjengs leie, czyli cen za podobne mieszkania w okolicy. Taka opcja przysługuje zarówno wynajmującemu, jak i lokatorom, raz na 3 lata i tylko w przypadku najmu, który trwał minimum 2,5 roku. W tej sytuacji druga strona musi zostać poinformowana o zmianach na 6 miesięcy przed.

Lokatorzy dozwoleni

Jednym z powodów, dla których właściciele często podnoszą czynsz, jest wprowadzenie się do mieszkania dodatkowej osoby. Warto jednak wiedzieć, że zgodnie z norweskim prawem nie jest to dozwolone – dotyczy to jednak tylko partnerów oraz członków rodziny.

Właściciel może odmówić wprowadzenia się dodatkowej osoby tylko z uzasadnionej przyczyny, np. jeśli doszłoby do ewidentnego „przeludnienia” w mieszkaniu.

Zasady te nie obowiązują w przypadku dalszego odnajmowania lokalu – takie sytuacje regulowane są przez osobne przepisy prawa o umowach najmu (husleieloven).

Czy właściciel może wypowiedzieć umowę?

Właściciel mieszkania może wypowiedzieć zawartą umowę jedynie z odpowiednim uzasadnieniem. Do takich sytuacji zalicza się m.in. sprzedaż nieruchomości, generalny remont czy braki w opłatach czynszu przez wynajmującego. Wypowiedzenie musi zostać złożone pisemnie poprzez list z wypowiedzeniem, w którym właściciel ma obowiązek poinformować lokatora o możliwości zaskarżenia wypowiedzenia.

Sytuacje, które upoważniają właściciela do złożenia wypowiedzenia:

– Sprzedaż nieruchomości
– Brak wpłaconej kaucji
– Brak lub nieregularne uiszczenie opłat
– Złamanie zasad najmu
– Bezprawne dokonanie zmian w mieszkaniu
– Nielegalne podnajęcie mieszkania
– Właściciel lub jego bliska rodzina chce zamieszkać w nieruchomości

Protokół zdania mieszkania

Nie wolno też zapomnieć o spisaniu protokołu zdania mieszkania pod koniec okresu wynajmowania – dane zawarte w dokumencie powinny być analogiczne do tych zawartych w leieavtale. Dzięki temu można uniknąć dodatkowych roszczeń właściciela m.in. za zniszczone sprzęty.

Warto pamiętać też, że przy zdaniu mieszkania wszystkie pomieszczenia powinny być posprzątane przez wynajmującego. Osoby, które próbują tego uniknąć, często słyszą od właścicieli lokalu informację o tym, że wkrótce otrzymają rachunek za generalne sprzątanie wykonane przez profesjonalistów – utvask.
Reklama
Gość
Wyślij


Reklama
Facebook Messenger YouTube Instagram TikTok