Na czym polega kwarantanna w Norwegii: aktualne zasady

Ile trwa, co oznacza dla domowników, gdzie trzeba ją przechodzić i co wolno w trakcie kwarantanny w Norwegii – na te pytania odpowiemy w artykule na podstawie zaktualizowanych we wrześniu wytycznych norweskiego rządu i Instytutu Zdrowia Publicznego (FHI).

Przede wszystkim istnieją dwa rodzaje kwarantanny: kwarantanna infekcyjna i wjazdowa. Obydwie trwają 10 dni. Pierwsza z nich obowiązuje, gdy miało się kontakt z osobą ze zdiagnozowaną chorobą covid-19.

Poddać się kwarantannie muszą ci, którzy mieli styczność z osobą z potwierdzonym zakażeniem SARS CoV-2 później niż 48 godzin przed wystąpieniem pierwszych objawów infekcji. Bliski kontakt oznacza kontakt na odległość mniejszą niż dwa metry przez ponad 15 minut lub bezpośredni kontakt fizyczny lub bezpośredni kontakt z wydzielinami innych osób.

Druga z nich dotyczy osób przybywających do Norwegii z krajów oznaczonych na sporządzonej przez norweskie władze mapie na żółto lub czerwono, czyli państw o wysokim wskaźniku zakażeń koronawirusem.

Osoby objęte kwarantanną wjazdową lub po kontakcie z osobą zarażoną koronawirusem muszą pozostać we własnym domu lub innym odpowiednim miejscu zamieszkania. Mogą wychodzić tylko wtedy, gdy da się uniknąć bliskiego kontaktu z innymi osobami, z którymi nie mieszkają. W okresie kwarantanny nie można przebywać w miejscu pracy, w którym znajdują się inne osoby, w szkole lub przedszkolu. Nie można też odbywać dłuższych podróży krajowych lub wyjeżdżać za granicę.

Nie należy odwiedzać miejsc publicznych, takich jak sklepy, apteki i kawiarnie, chyba że konieczne okazuje się zrobienie samodzielnie niezbędnych zakupów. Wówczas można wyjść, aby załatwić niezbędne sprawy w sklepie lub aptece, ale należy przy tym zachować odpowiednią odległość (czyli co najmniej jeden metr) od innych i unikać kolejek. Dzieci objęte kwarantanną nie mogą mieć towarzyszy zabaw poza tymi, którzy przebywają w domu.

Osoby, które są objęte kwarantanną wjazdową i nie mieszkają w Norwegii, muszą udokumentować posiadanie odpowiedniego miejsca zamieszkania, w którym mogą przebywać przez cały okres kwarantanny lub do czasu wyjazdu.

Pobyty w przyczepie kempingowej, baraku, namiocie lub domku na kempingach nie są akceptowane jako adres do realizacji okresu kwarantanny, jeśli trzeba dzielić toaletę, kuchnię lub inne pomieszczenia z innymi osobami niż najbliższe. To samo dotyczy pobytów pod adresami, w których musisz dzielić pokoje / obiekty z innymi niż ci, z którymi zwykle mieszkasz, na przykład akademiki i inne domy ze wspólną łazienką lub kuchnią.

Z zasady nie wolno również korzystać z transportu publicznego podczas kwarantanny. Osoby, które przyjeżdżają do Norwegii i są objęte kwarantanną wjazdową, mogą przemieścić się publicznym środkiem lokomocji z lotniska lub portu do miejsca kwarantanny. Podobnie osoby opuszczające Norwegię w okresie kwarantanny, by odbyć ją gdzie indziej – mogą one również skorzystać z transportu publicznego, aby dotrzeć na miejsce wyjazdu.

Korzystając z transportu miejskiego w takich sytuacjach, osoba mająca odbyć kwarantannę lub ją przechodząca musi nosić maseczkę na usta i nos. Obowiązek ten nie dotyczy dzieci poniżej 12. roku życia.

Zarówno kwarantanna wjazdowa, jak i infekcyjna mają trwać 10 dni i nie zwalniają z nich nawet negatywne testy na koronawirusa i brak objawów wywoływanej przez niego choroby.

Kwarantanny można uniknąć wyłącznie wtedy, gdy jest się w stanie udokumentować odbytą infekcję COVID-19 w ciągu ostatnich sześciu miesięcy. Wymagany jest test potwierdzający chorobę, który został wykonany w czasie choroby. Pozytywny test musi mieć co najmniej 4 tygodnie. Nie wystarczy natomiast test po zachorowaniu mogący wskazać, że już chorowało się z powodu koronawirusa, na przykład test na przeciwciała.

Poza tym jeśli podróżowało się za granicę, istnieją wyjątki od kwarantanny w przypadku podróży z obszarów EOG i Schengen o wystarczająco niskim poziomie zakażenia (obszary żółte). Nie trzeba się izolować, kiedy droga do Norwegii wiodła np. z oznaczonego na czerwono kraju przez tzw. żółty kraj, chyba że minęło mniej niż 10 dni od czasu, gdy podróżny przebywał w czerwonym kraju.

Według informacji dostępnych na stronie norweskiego rządu cudzoziemcy, którzy przybyli do Norwegii z zagranicy i w związku z tym są poddani kwarantannie, ale nie mają objawów infekcji, mogą wyjechać z kraju fiordów. Jeśli zdecydują się pozostać w Norwegii, muszą pozostać w kwarantannie przez cały okres 10 dni. Obcokrajowcy poddani kwarantannie, ponieważ mieli kontakt z osobami zakażonymi w Norwegii, muszą pozostać w kwarantannie nad fiordami przez cały wymagany okres. Podobnie osoby, które mają gorączkę lub objawy w układzie oddechowym, takie jak kaszel lub duszność – muszą pozostać w izolacji i nie mogą opuszczać Norwegii.

Warunkiem wyjazdu z Norwegii jest podjęcie właściwych środków kontroli zakażeń podczas transportu z miejsca kwarantanny do miejsca wyjazdu.

Jeśli trzeba skorzystać z transportu publicznego lub taksówki, aby dostać się do najbliższego lotniska, dworca autobusowego, dworca kolejowego lub przejścia granicznego, należy zachować odległość co najmniej dwóch metrów od najbliższych współpasażerów. Można podróżować za granicę własnym samochodem.

Wyjątki obejmują również niektóre przypadki pracowników. Od 14 września kwarantannie nie muszą poddawać się tylko ci, których obecność w zakładzie pracy jest absolutnie konieczna, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie danego przedsiębiorstwa lub gdy nie ma czasu na przeprowadzenie testu.

Osoby, które regularnie przyjeżdżają do Norwegii z obszarów w Szwecji lub Finlandii objętych obowiązkiem kwarantanny w ramach podróży między miejscem pracy a miejscem zamieszkania, są zwolnione z kwarantanny wjazdowej w godzinach pracy, jeśli są badane w Norwegii na SARS-CoV-2 przynajmniej co siedem dni. Nie dotyczy to pracowników służby zdrowia. W przypadku personelu medycznego, który dojeżdża codziennie ze Szwecji lub Finlandii, pierwsze zdanie ma nadal zastosowanie, jeśli nie pracuje on jednocześnie w szwedzkiej lub fińskiej służbie zdrowia i opiece.

Podobnie personel lotniczy, który dzieli się na załogę opuszczającą pokład i pozostającą  samolocie. Pierwsza grupa jest zobowiązana do przeprowadzania regularnych testów, co najmniej co siedem dni.

Z kwarantanny w godzinach pracy zwolnione są osoby bezwzględnie niezbędne do prawidłowego funkcjonowania kluczowych funkcji społecznych lub zaspokajania podstawowych potrzeb ludności, w tym osoby zajmujące się przewozem towarów i osób.

Jeśli podczas kwarantanny wystąpią objawy covid-19, należy skontaktować się z lokalną służbą zdrowia w celu przeprowadzenia badań. Mimo negatywnego wyniku testu trzeba nadal przebywać w kwarantannie przez pozostały czas z puli 10 dni, a nawet dłużej – do momentu uzyskania dobrego stanu ogólnego. Objawy COVID-19 mogą obejmować: kaszel, gorączkę, świszczący oddech, osłabienie smaku i węchu, ból głowy, letarg i bóle mięśni.

Jeśli natomiast testy wyjdą pozytywnie, obowiązuje izolacja, czyli przebywanie w domu przez cały czas, z wyjątkiem własnego ogrodu lub balkonu, werandy czy tarasu. Najlepiej trzymać się na dystans co najmniej jednego metra od pozostałych domowników i współlokatorów. W miarę możliwości powinno się mieć swój własny pokój i łazienkę, własne kosmetyki i ręcznik.

Gmina jest odpowiedzialna za zapewnienie odpowiedniego miejsca do odbycia izolacji, jeśli jest to niemożliwe w domu czy zakładzie opieki zdrowotnej, oferując zakwaterowanie w hotelu lub innym odpowiednim miejscu. Gmina może również zdecydować, że osoby, z którymi mieszka zarażona osoba, muszą pozostać w innym odpowiednim miejscu zamieszkania. W obu przypadkach gmina musi pokryć koszty.

Gdyby to u któregoś z domowników podczas czyjejś kwarantanny zdiagnozowano covid-19, bez względu na to, czy zarażony ma objawy czy nie, pozostali muszą się poddać kwarantannie.

Masz prawo do zwolnienia lekarskiego, jeśli lekarz uzna, że ​​musisz przebywać w domu, ponieważ jesteś zarażony, podejrzewany o zarażenie koronawirusem lub poddany kwarantannie. Przed zwolnieniem lekarskim zawsze należy wziąć pod uwagę zgłoszenie własne.