FHI: Norwegia dobrze radziła sobie z pandemią. Covid uderzył jednak mocniej w imigrantów i dzieci

W opublikowanym 11 października raporcie, który powstał na zlecenie Ministerstwa Zdrowia i Opieki, FHI podsumowuje przebieg pandemii w Norwegii. Wskazuje również, które grupy należy mieć szczególnie na uwadze, aby w przyszłości spróbować zapobiec konsekwencjom wywołanym np. przez kolejną pandemię. Wnioski z badań mogą się także okazać przydatne w pracy nad zdrowiem publicznym w nadchodzących latach.

Szefowa instytutu Camilla Stoltenberg podkreśla, że ​​pandemia jeszcze się nie skończyła, ale zaznacza, że „już teraz ważne jest ustalenie wstępnego stanu, w jaki sposób pandemia wpłynęła do tej pory na zdrowie publiczne” Norwegii.

Jak pisze FHI, szacunki na tle liczebności populacji wskazują, że Norwegia należy obecnie do krajów w Europie i na świecie o najniższym odsetku zgonów i hospitalizacji związanych z pandemią  covid-19. Szacuje się, że do tej pory koronawirusem w kraju fiordów zaraziło się 332 tys. osób, czyli około 6 proc. populacji. Przy takiej samej liczbie zgonów na milion, jak na przykład w Wielkiej Brytanii, Norwegia miałaby ponad 10 tys. zgonów. Na dzień 13 października statystyki wskazywały, że od początku pandemii w związku z zarażeniem się koronawirusem zmarło 871 osób.

W skali kraju istnieją jednak duże różnice między poszczególnymi powiatami i gminami, a także ogółem między miastami a terenami wiejskimi pod względem liczby zarażonych i zakresu środków kontroli infekcji. Oslo i Viken stanowiły dotychczas 61 proc. wszystkich zgłoszonych przypadków zachorowań i w ich przypadku działania w porównaniu z resztą Norwegii były bardziej intensywne. Jeśli chodzi o osoby hospitalizowane, 40 proc. wszystkich pacjentów przyjętych na oddziały szpitalne od marca 2020 do lutego 2021 z powodu covid-19 stanowili obcokrajowcy.

Państwowy Instytut Zdrowia Publicznego pisze w raporcie podsumowującym pandemię, że nie wydaje się, aby wpłynęła ona na poważne pogorszenie zdrowia psychicznego ogólnie w norweskiej populacji, jednak mogła dotkliwiej uderzyć w niektóre grupy. Chodzi o osoby, które już cierpią na choroby psychiczne, straciły pracę, mieszkają same, a także dzieci i młodzież. Na młodszych mieszkańcach kraju fiordów mógł odbić się tryb nauki zdalnej i ograniczony kontakt z rówieśnikami w związku z krajowymi środkami kontroli emisji koronawirusa dotyczących np. liczby gości w domach prywatnych.

Mimo wszelkich wyzwań FHI twierdzi, że można wymienić także plusy pandemii. Chociaż trudno na razie przewidzieć długoterminowe skutki tych zjawisk, to jako plusy można wskazać np. spadek zachorowalności na inne choroby zakaźne, takie jak grypa, mniejszy odsetek osób, które zwracały się o pomoc doraźną z powodu chorób układu krążenia, czy też wzrost liczby urodzeń w pierwszych kwartałach 2021 w porównaniu z analogicznymi okresami ubiegłego roku. Przede wszystkim jednak, według Stoltenberg, Norwegia jest teraz lepiej przygotowana na późniejsze pandemie i inne kryzysy zdrowotne niż przed uderzeniem koronawirusa.

Autorzy raportu zaznaczają, że należy obecnie skupić się na kilku tematach i obserwować ewentualny rozwój konsekwencji w kilku grupach populacji kraju fiordów. To m.in. zdrowie w różnych grupach imigrantów, możliwy długoterminowy wpływ pandemii u dzieci i młodzieży oraz badania nad zakresem późnych skutków covid-19. Zdaniem FHI Norwegia powinna pracować na rzecz lepszego dostępu do szczepionek i wzmocnionego nadzoru międzynarodowego.