Życie w Norwegii
Cel jest odległy: wciąż tylko garstka uchodźców pracuje na cały etat. Nawet po specjalnym kursie
11
Według najnowszych statystyk SSB o uchodźcach różnica między liczbą zatrudnionych kobiet i mężczyzn jest w Norwegii kolosalna. fotolia.com/ royalty free
Dane Norweskiego Urzędu Statystycznego (Statistisk sentralbyrå, SSB) z raportu opublikowanego pod koniec 2018 roku wskazują, że średnio 6 na 10 uchodźców, którzy ukończyli specjalny program wprowadzający (introduksjonsprogram) kontynuuje naukę bądź znalazło zatrudnienie w Norwegii. Nie zmienia to faktu, że mały ich odsetek pracuje na pełen etat. Jako przykład SSB podaje, że zaledwie 4 proc. Somalijek zamieszkujących kraj fiordów przepracowuje więcej niż 30 godzin tygodniowo.
Grudniowy raport opisuje, w jakim stopniu przyjezdni z Afryki i Azji z kursem dla imigrantów ukończonym w latach 2011-2015 udzielają się na rynku pracy lub systemie edukacji w Norwegii. Od 2010 roku narodowy cel to przynajmniej 70 proc. aktywnych zawodowo lub kształcących się imigrantów w ciągu roku od zakończenia kursu. Wyniki badań nie napawają optymizmem: jego osiągnięcie jest bardzo odległe.
Reklama
Praca dorywcza zawyża statystyki, zaniżają je kobiety
W samej grupie absolwentów programu z 2014 roku 58 proc. w rok po jego ukończeniu pracowało lub uczyło się w Norwegii, przy czym rzeczywiście 43 proc. miało pracę w pełnym lub niepełnym wymiarze godzin. Co znamienne, z tej grupy jedynie 18 proc. pracowało powyżej 30 godzin tygodniowo. Dla porównania w 2016 ok. 61 proc. z tych, którzy zakończyli introduksjonsprogram w 2015 pracowało lub się uczyło, a w listopadzie 2018 ogółem wśród norweskiej populacji (osób w wieku 20-50 lat) pracę na pełen etat miało 63 proc. osób. Z uczestnictwa w kursie korzystają głównie uchodźcy i azylanci poniżej 45 roku życia (90 proc. w 2014/2015).
Według najnowszych statystyk SSB o uchodźcach dodatkowo różnica między liczbą zatrudnionych kobiet i mężczyzn jest kolosalna. Da się ją zauważyć także na przykładzie reprezentantów konkretnych mniejszości narodowych w Norwegii. We wspomnianej grupie uchodźców, którzy ukończyli program wprowadzający, w listopadzie 2015 stałą pracę na cały etat miało 18 proc. Z podziałem na płcie w grupie mężczyzn było to 56 proc., a kobiet – tylko 10 proc.
Absolwenci-zagadki
Wśród narodowości uwzględnionych w raporcie najlepiej pod względem aktywności zawodowej (czyli z pracą na pełen etat) w 2015 roku wypadli obywatele Afganistanu (33 proc.), Iraku (29 proc.), Erytrei (28 proc.). Najsłabszymi sumarycznymi wynikami mogły się poszczycić Somalia (14 proc.), Iran (17 proc.) i Sudan (13 proc.).
Autorzy raportu zaznaczają, że w analizach należy jeszcze wziąć pod uwagę osoby z nieznanym statusem, czyli niezarejestrowane jako bezrobotne, nieistniejące oficjalnie na norweskim rynku pracy, niefigurujące jako wykształcone ani zatrudnione. W 2015 roku w grupie absolwentów introduksjonsprogram było ich 31 proc.
Autorzy raportu zaznaczają, że w analizach należy jeszcze wziąć pod uwagę osoby z nieznanym statusem, czyli niezarejestrowane jako bezrobotne, nieistniejące oficjalnie na norweskim rynku pracy, niefigurujące jako wykształcone ani zatrudnione. W 2015 roku w grupie absolwentów introduksjonsprogram było ich 31 proc.
W Norwegii trudno się zintegrować...
Tzw. program wprowadzający to kurs powstały w 2004 roku z myślą o uchodźcach i azylantach, którzy uzyskali pozwolenie na pobyt w kraju fiordów. Uwzględnia naukę języka norweskiego, naukę o społeczeństwie, jak również praktyki zawodowe, mające później ułatwić odnalezienie się w norweskich realiach, szczególnie na rynku pracy.
Najwięcej kursantów znajduje potem zatrudnienie w zawodach związanych ze sprzedażą, usługami, a także w branży sprzątającej. W innych sektorach obejmują głównie stanowiska pomocników/asystentów (hjelpearbeider). Jednak nawet osoby ze średnim lub wyższym wykształceniem pracują w podobnym charakterze i nie realizują się zawodowo, wykorzystując większe kwalifikacje (średnio 90 proc.).
W jednym z grudniowych artykułów portal NRK przytoczył wypowiedzi absolwentów kursu, którzy tłumaczyli słabe wyniki trudnościami w znalezieniu stałego zajęcia w Norwegii. Poza tym, że niekiedy sam wymagany proces dokształcania – szlifowania umiejętności językowych i podwyższanie kwalifikacji, kiedy te zdobyte w ojczystym kraju nie pokrywają się z norweskimi realiami – zabiera sporo czasu, w Norwegii trudno się zintegrować, a bez znajomości ani rusz.
W jednym z grudniowych artykułów portal NRK przytoczył wypowiedzi absolwentów kursu, którzy tłumaczyli słabe wyniki trudnościami w znalezieniu stałego zajęcia w Norwegii. Poza tym, że niekiedy sam wymagany proces dokształcania – szlifowania umiejętności językowych i podwyższanie kwalifikacji, kiedy te zdobyte w ojczystym kraju nie pokrywają się z norweskimi realiami – zabiera sporo czasu, w Norwegii trudno się zintegrować, a bez znajomości ani rusz.
Reklama
To może Cię zainteresować
7
30-01-2019 10:58
6
0
Zgłoś
30-01-2019 09:34
1
0
Zgłoś
30-01-2019 09:21
30
0
Zgłoś
29-01-2019 23:52
31
0
Zgłoś
29-01-2019 19:33
4
0
Zgłoś
29-01-2019 18:46
40
0
Zgłoś
29-01-2019 15:27
25
0
Zgłoś