Kraina pogranicza: poznajcie gminę Sør-Varanger, w której kończy się Norwegia
Kirkenes to siedziba gminy Sør-Varanger. Fot. Fotolia/ albillottet/ royalty free
Sør-Varanger to gmina leżąca w okręgu Finnmark. Od południa i zachodu graniczy z Finlandią, od północy jej brzegi oblewa Morze Barentsa. Na północnym zachodzie Sør-Varanger graniczy z inną norweską gminą (Nesseby), a na wschodzie – z Rosją. Sør-Varanger zamieszkuje obecnie około 10 tys. osób. Siedzibą gminy jest miasto Kirkenes.
Z racji swojego specyficznego położenia Sør-Varanger często postrzegane jest jako miejsce, w którym kończy się Norwegia. Niewątpliwie jest to jeden z najpiększniejszych „końców świata”.
Mozaika społeczna, kulturowa i językowa
Kwenowie to fińska mniejszość etniczna w Norwegii. Są potomkami fińskich chłopów i rybaków, którzy emigrowali z północnych części Finlandii i Szwecji do Norwegii Północnej w XVIII i XIX wieku. W 1996 roku Kwenowie uzyskali status mniejszości narodowej w Norwegii, a w 2005 roku język kweński został uznany za język mniejszości narodowej. Obecnie Kwenowie zamieszkują głównie okręgi Finnmark i Troms.
Określenie „Kwen” jest bardzo kontrowersyjne i trudno je jednoznacznie zdefiniować. W Norwegii Kwenów uznano oficjalnie za mniejszość, jednak wciąż toczą się dyskusje na temat tego, czy zasadne jest wyodrębnienie tej grupy.
Język pidżynowy to uproszczony język pomocniczy o ograniczonym słownictwie, który powstaje na bazie dwóch (lub więcej) języków na skutek przemieszania języków różnych grup społecznych w strefach ich kontaktów.
Cold tree in Kirkenes #kirkenes #norway #morningrun #fitbit #salomonrunning #suuntorun #finnmark #nrkfinnmark #winter #arctic #slabxaalpine #ig_nordnorge #mittnorge #liveterbestute https://t.co/LydVmlY3m8 pic.twitter.com/VFgviPxm5W
— Barfot Gimse (@BarfotGimse) 8 grudnia 2017
Kirkenes – miasto przygranicza
Grenselandmuseet (pol. „Muzeum Ziem Przygranicznych") świetnie obrazuje Kirkenes jako krainę przygraniczną i miejsce spotkań. Można tam prześledzić historię tych terenów i ich mieszkańców na przestrzeni wieków, a także zobaczyć wystawy poświęcone przemysłowi wydobywczemu w tym rejonie czy sztuce saamskiej.
Szacuje się, że w Kirkenes mieszka około 4000 osób, z czego mniej więcej 10 proc. stanowią imigranci z Rosji. W mieście powszechne są tablice z podwójnymi, norwesko-rosyjskimi nazwami ulic. W Kirkenes znajduje się także Konsulat Generalny Rosji.
W ostatni czwartek miesiąca w mieście odbywa się russetorget, czyli targ, na który przybywają głównie kupcy z Murmańska sprzedający swoje towary. Można tam kupić dosłownie wszystko: matrioszki, ręcznie robione skarpetki i rękawiczki, lniane tkaniny.
Aby zobaczyć panoramę Kirkenes, najlepiej wybrać się na Prestefjellet, skąd rozciąga się wspaniały widok.
#kirkenes #morgenstund #finnmark pic.twitter.com/ct9GFohZnS
— Ellen Katrine Hætta (@EllenKatrineH) 20 listopada 2017
Russetorg i Kirkenes pic.twitter.com/yzJqxCCG
— Ellen Katrine Hætta (@EllenKatrineH) 31 maja 2012
Rosja o krok
Miejscem godnym odwiedzenia jest także wioska Grense Jakobselv. Tutaj od Rosji oddziela Norwegię tylko rzeka. Warto odwiedzić kamienną kaplicę Olafa II zbudowaną w 1869 roku i odbyć przyjemny spacer nad rzeką.
#Hurtigruten #Kirkenes #Norwegen #Winter pic.twitter.com/4aoUct7dIC
— Huppsi (@Huppsi71) 14 listopada 2017
Zorza polarna i krabowe safari
>>> Przydatne informacje dla „łowców” zorzy polarnej można znaleźć TUTAJ.
Podczas zimowych miesięcy można udać się na wycieczkę saniami z psim zaprzęgiem lub skuterem śnieżnym. Na miejscu organizowane jest także krabowe safari. Uczestnicy w specjalnych kombinezonach mogą skakać do wody i obserwować z bliska moment wyciągania kraba przez doświadczonych nurków.
źródła: varangermuseum.no, russianmarket.info, etnologia.pl, wirtual.com.pl
To może Cię zainteresować
14-10-2018 08:20
1
0
Zgłoś