Inspekcja Pracy wzięła się za place budowy. Prawie połowę zamknięto

Inspektorzy skupili się na bezpieczeństwie prac na wysokościach oraz wykonywaniu czynności przy użyciu piły, ponieważ właśnie upadki z rusztowań oraz uszkodzenia dłoni i palców to wypadki kojarzone z branżą budowlaną, których liczbę Arbeidstilsynet chciałaby zniwelować. Głównie za niespełnienie wymagań we wspomnianych aspektach oraz w wielu przypadkach nieważnych kart identyfikacyjnych (HMS-kort) na kary finansowe zasłużyło 200 spółek.

Państwowa Inspekcja Pracy na podstawie danych o wypadkach (również śmiertelnych) w pracy uznała branżę budowlaną za naznaczoną największym ryzykiem utraty zdrowia. Wśród placów budowy zamkniętych tymczasowo w wyniku majowej kontroli największe zastrzeżenia komisji wzbudziły wadliwe rusztowania, czyli na przykład takie znajdujące się w zbyt dużej odległości od ściany/muru lub z wybrakowanymi poręczami, co zwiększało możliwość upadku na ziemię. Ponadto wiele z rusztowań okazało się niestabilnych, chwiejnych z powodu niedostatecznych fundamentów i mocowań bądź z niezabezpieczonymi wejściami i drabinkami.

Upadki z wysokości to jednak nie wszystko. Robotnicy nagminnie doznają na budowach uszczerbków rąk, ponieważ gros pił, którymi się posługują, także nie ma odpowiednich zabezpieczeń.

Jak podkreślają inspektorzy, nie zależało im na wystawieniu jak największej liczby mandatów, tylko na przepisowych warunkach pracy i zdrowiu zatrudnionych w branży budowlanej. Niektóre place pozostawiały jednak zbyt wiele do życzenia, dlatego poza nakazem wstrzymania działalności otrzymały grzywny. Co więcej, nie widać zbyt wielkiej poprawy w warunkach pracy na budowach mimo alarmu Arbeidstilsynet wszczętego rok temu i środków podjętych przez Inspekcję Pracy do zwiększenia bezpieczeństwa zatrudnionych.

Skoro prawie połowa z 500 skontrolowanych spółek miała coś na sumieniu, gdzie podziewają się na budowach rzecznicy ds. bezpieczeństwa, mający przecież za zadanie dbać o interesy zatrudnionych w ich środowisku (verneombud)? W gestii osób na takim stanowisku leży informowanie zarówno przełożonych, jak i ich podwładnych o wszelkich czynnikach, które mogłyby doprowadzić do wypadku czy sytuacji zagrażającej ludzkiemu zdrowiu w miejscu pracy.

Wybrany na rzecznika drogą głosowania musi przejść niezbędne szkolenie w zakresie bezpieczeństwa na placach budowy, podpisuje również umowę uwzględniającą obowiązki jego oraz brygady, ustalane miejsce zbiórki, związane z wykonywanym zawodem ryzyko etc. Ponadto musi to być osoba zaufana i zaznajomiona z funkcjonowaniem danego biznesu, o minimum dwuletnim doświadczeniu w firmie, w której miałaby objąć funkcję verneombuda. W zależności od wielkości np. placu budowy oraz liczby sektorów naznaczonych zwiększonym ryzykiem wypadku przy pracy rzeczników przy konkretnym projekcie może być więcej.

Rzecznik do spraw bezpieczeństwa ma za zadanie sprawdzać m.in.:

Z drugiej strony to nie w mocy verneombudów leży zarządzenie wprowadzenia proponowanych zmian na placu budowy, lecz pracodawcy. Niewykluczone zatem, że część zarządców ukaranych w maju firm zwyczajnie bagatelizowała ich meldunki.