nie tylko Gross - Norwegia

Hans Freiherr von Rosen, autor książki "Die Verschleppung der Deutschen aus Posen und Pommerellen in September 1939" pisze, że wśród internowanych były zarówno dzieci, starcy, kobiety, matki z niemowlętami, ciężarne, jak i inwalidzi bez nóg. Także duchowni. W relacjach uczestników marszów można wyczytać, że traktowano ich nieludzko: odmawiano im wody, zmuszano do marszów po 50-60 km bez wytchnienia - dzień i noc. Wielu ludzi nie mając siły, padało z wycieńczenia i mdlało, zwłaszcza ludzie starsi i kobiety. Autor twierdzi wprost: internowanych zabijała polska policja i polscy żołnierze, którzy "odreagowywali w ten sposób swoje zrozumiałe rozczarowanie nieoczekiwanym przebiegiem wojny". Podczas marszu niemieccy cywile narażeni na ataki Luftwaffe, chaos panujący w kraju, brak żywności i agresję Polaków, rzeczywiście ginęli. Polscy strażnicy eskortujący Niemców, traktowali ich brutalnie, a ludność polska dopuszczała się na nich aktów agresji. Ktoś powie, że sytuacja taka nie powinna dziwić, trwała brutalna wojna, kraj rozpadał się, panował chaos i bezprawie. Ale czy to tłumaczy nieludzkie zachowanie?

Czytaj więcej na fakty.interia.pl/prasa/odkrywca/news-are...;utm_campaign=chrome

Heinricha Grossa??

jasta102 napisał:
Hans Freiherr von Rosen, autor książki "Die Verschleppung der Deutschen aus Posen und Pommerellen in September 1939" pisze, że wśród internowanych były zarówno dzieci, starcy, kobiety, matki z niemowlętami, ciężarne, jak i inwalidzi bez nóg. Także duchowni. W relacjach uczestników marszów można wyczytać, że traktowano ich nieludzko: odmawiano im wody, zmuszano do marszów po 50-60 km bez wytchnienia - dzień i noc. Wielu ludzi nie mając siły, padało z wycieńczenia i mdlało, zwłaszcza ludzie starsi i kobiety. Autor twierdzi wprost: internowanych zabijała polska policja i polscy żołnierze, którzy "odreagowywali w ten sposób swoje zrozumiałe rozczarowanie nieoczekiwanym przebiegiem wojny". Podczas marszu niemieccy cywile narażeni na ataki Luftwaffe, chaos panujący w kraju, brak żywności i agresję Polaków, rzeczywiście ginęli. Polscy strażnicy eskortujący Niemców, traktowali ich brutalnie, a ludność polska dopuszczała się na nich aktów agresji. Ktoś powie, że sytuacja taka nie powinna dziwić, trwała brutalna wojna, kraj rozpadał się, panował chaos i bezprawie. Ale czy to tłumaczy nieludzkie zachowanie?

Czytaj więcej na fakty.interia.pl/prasa/odkrywca/news-are...;utm_campaign=chrome

Chwascie 102 udalo ci sie.Wzruszylem sie.
Dzieci,kobiety,matki z dziecmi, ciezarne,inwalidzi bez nog,...

to już w 1934 tak było w Krakowie
audiovis.nac.gov.pl/obraz/231563/h:523/

1934

a co ty wstawiasz za fotki z rodzinnego albumu
i co to ma wspolnego z tematem tej faszystowskiej interii

Dziś niektórzy polscy historycy nie negują, że we wrześniu 1939 r. internowani Niemcy zginęli "w niewyjaśnionych okolicznościach"... (D. Matelski, "Mniejszość niemiecka w Wielkopolsce 1991-1939". W polskiej historiografii ciągle jednak żywe jest przekonanie, że internowani ginęli przede wszystkim - jak polscy uciekinierzy - na drogach, pod bombami Luftwaffe. Polskie władze nie zakładały likwidacji fizycznej mniejszości niemieckiej. Takich planów nie było.
Śmierć Niemców pędzonych w "marszach śmierci" była Hitlerowi na rękę. Mogła posłużyć jako usprawiedliwienie dla przeprowadzenia w Polsce czystek etnicznych zaplanowanych na przyszłość. Świat musiał uwierzyć, że to Polacy pierwsi mordowali Niemców, a ci tylko odpowiadali na zbrodnie.
Na podstawie: J. Bohler, "Najazd 1939. Niemcy przeciw Polsce“, Znak, Kraków 2011; H. F. von Rosen
"Die Verschleppung der Deutschen aus Posen und Pommerellen in September 1939"


Czytaj więcej na fakty.interia.pl/prasa/odkrywca/news-are...;utm_campaign=chrome

znowu ta faszystowska interia czego to niemcy nie napisza zeby sie wybielic taki biedny narod pod okupacja Nazistow z Nazilandi


Polacy powinni wszystkich Niemcow 1 wrzesnia 1939 roku rozstrzelac przynajmniej nie bylo by V kolumny i nie mordowali by zolnierzy WP

ty lepiej napisz ilu Japonczykow zginelo w amerykanskich obozach koncentracyjnych

Jan Tomasz Gross był w 1968 r. więźniem marcowym, załamał się w śledztwie i obciążył swoich kolegów. Czytałem jego zeznania w materiałach własnego śledztwa i pamiętam obrzydliwości, jakie ze strachu opowiadał przesłuchującym go oficerom. Dziś odreagowuje swoje frustracje, obciążając odpowiedzialnością za ówczesny komunistyczny antysemityzm Bogu ducha winny naród polski.

to tak jak jasta102