Tęsknota... - Norwegia - s4

Tęsknię za:
- normalnymi znajomymi, którzy nie zaczynają pytań od:Czy masz pracę, jaka stawkę godzinową itd.
-za przyjaciółką
- teatrem, bibloteką i empikiem
- za zapachem polskiego lasu
- za normalną pogodą ( tu prawie cały czas pada)
- za tym, gdy wracałam z pracy do domu po drodze czułam zapachy gotujących się obiadów- tutaj jestem 1,5 roku i czegoś takiego nie doświadczyłam
- za dobrym klubem, gdzie można potańczyć i nie widzieć tabunu upitych Norwegów i Norweżek zataczających się.

Ja jestem tu prawie od 2 lat i najbardziej brakuje mi znajomych,przyjaciół,zwykłego kontaktu z ludzmi,niedzielnego wbicia sie do kogoś na kawe ,puszki browara ze znajpmymi przy grilu .

To ja zapraszam Cię na kawkę forumową...
A tak poważnie, jakoś nie chce mi się wierzyć,że będąc tutaj 2 lata nie masz znajomych?

nawet zawarte znajomości tutaj w NO nie odzwierciedlają jednak tych co w PL... w Polsce człowiek ma jakoś inne podejście z czasem i w ogóle do znajomych i tutaj też inne...

qantan napisał:
Ja jestem tu prawie od 2 lat i najbardziej brakuje mi znajomych,przyjaciół,zwykłego kontaktu z ludzmi,niedzielnego wbicia sie do kogoś na kawe ,puszki browara ze znajpmymi przy grilu .

Zapraszam do nas mamy duzo czasu w niedziele, o stan majatkowy nikogo nie pytamy, grilowac lubimy, a i piwka nie odmowimy

moim zdaniem najlepsze i najtrwalsze znajomości to te z lat szkolnych. Zawierając je byliśmy tak szczerzy i otwarci na drugiego człowieka.Moje przetrwały do dziś. Z tymi późniejszymi bywało różnie.Czy mam rację ?

asia68 napisał:
moim zdaniem najlepsze i najtrwalsze znajomości to te z lat szkolnych. Zawierając je byliśmy tak szczerzy i otwarci na drugiego człowieka.Moje przetrwały do dziś. Z tymi późniejszymi bywało różnie.Czy mam rację ?


tak masz, zgadzam się ja też mam jedną najtrwalszą znajomość z dzieciństwa że tak powiem, bo po sąsiedzku mieszkałyśmy, jeden rocznik, te same szkoły, w dodatku każdy mówił,że my to jak siostry bliźniaczki teraz jak wracam do PL to zawsze mamy o czym porozmawiać i pośmiać się tak jak kiedyś szkoda tylko,że te spotkania sa raz na 3 góra 4miesiace czasami wiecej niz raz...ale tylko czasami.

Tutaj ,gdzie teraz mieszkam(od 4 miesięcy),na stałe nie ma żadnej polskiej kobiety.I brakuje mi,bardzo brakuje mi tego,żeby porządnie się nagadać,powiedzieć co czuję,myślę,pożartować...A chyba dużo czasu minie,kiedy będę umiała to zrobić po norwesku.Poznaję tutaj miłych ludzi a nieznajomość norweskiego mnie dobija!Uczę się,ale kiedy się nauczę?

Yolka napisał:
Tutaj ,gdzie teraz mieszkam(od 4 miesięcy),na stałe nie ma żadnej polskiej kobiety.I brakuje mi,bardzo brakuje mi tego,żeby porządnie się nagadać,powiedzieć co czuję,myślę,pożartować...A chyba dużo czasu minie,kiedy będę umiała to zrobić po norwesku.Poznaję tutaj miłych ludzi a nieznajomość norweskiego mnie dobija!Uczę się,ale kiedy się nauczę?

Nauczysz sie szybko jesli bedziesz musiala,,, probuj w sklepie, do sasiadow, wszedzie gdzie spotkasz norwega i nigdy sie nie zniechecaj... zycze powodzenia i trzymam kciuki

vanessa 30 ja nie napisałem że nie mam tu wogóle znajomych ale w porównaniu z PL to mam ich tu dosłownie ułamek .Może dlatego że mieszkam w małej miejscowości między Oslo a Asker gdzie jest niewielu rodaków .A tak na serio to wbiłbym sie do kogoś na brudną wode albo złocisty napój orzezwiający ale nie wiem gdzie?