„Za każdą emigracją leżą dylematy rozdzierające duszę" [ROZMOWA] - Norwegia

W tym temacie znajdują się komentarze do artykułu „Za każdą emigracją leżą dylematy rozdzierające duszę" [ROZMOWA]

Niestety prawda jest taka, ze dopoki Norwegowi nie wejdziesz w droge lub bedziesz mu obojetny jak powietrze to bedzie mile sie usmiechal, ale gdy wejdziesz w droge to wychodzi jak naprawde jest. Norwegowie w wiekszosci to straszni egoisci i ludzie zajeci swoim tylkiem i dlatego tez trudno z nimi jakies przyjaznie zawierac. Moze sie myle ale takie mam odczucia i doswiadczenia. To ludzie zamknieci na integracje z kimkolwiek. Niestety , nie tylko w Norwegi ale w wiekszosci bogatszych krajach europy kazdy jest zajety tylko swoimi potrzebami i swoim tylkiem.

"Żaliły mi się Polki, które mieszkają w Norwegii po 20 lat, że pomimo upływu lat wciąż nie są traktowane na równi z Norweżkami. Mimo że musiały zrzec się polskiego obywatelstwa, nie czują się jak w domu. One nie czują się więc ani z Polski, ani z Norwegii. Klasyczne uczucie wykorzenienia."

Ja znam jedna zadziorna polke. Mieszka tutaj juz ze 35 lat. Jezyk norweski zna na poziomie dziecka raczkujaceg. Oglada tylko polska telewizje, nie wie nic o zyciu spoleczno-politycznym Norwegii. W pracy nie zabiera zbyt duzo glosu, bo jest bariera jezykowa. Owa bariera powoduje, ze czesto zle odbiera, co sie do niej mowi. Uwaza, ze jest obgadywana i niedoceniana.

I tym sposobem ona uwaza, ze pomimo tylu lat mieszkania tutaj, nie czuje sie dobrze. I kogo ma winic? Najlepiej innych, bo przeciez ona niczego zle nie robi.

Wiekszosc ludzi mysli stereotypami. Dotyczy to kazdej nacji. Gdy polacy przestana topowac statystyki kryminalne i zaczna sie cywilizowanie zachowywac, to byc moze ich odbior z czasem sie polepszy.

Na emigracje udaja sie tabuny cwaniakow, kryminalistow, fachowcow z lewymi rekami oraz lowcow szczescia.
Nie widze mozliwosci dla nich jakiejkolwiek integracji...

...czytając te ostatnie wypociny zastanawiam sie
...jak to jest gdy
...Polak wejdzie Polakowi w drogę
...albo NOrweg Polakowi
...czy podkuli ogon
...czy ruszy z impetem jak husaria pod Wiedniem?

Żaliły mi się Polki, które mieszkają w Norwegii po 20 lat, że pomimo upływu lat wciąż nie są traktowane na równi z Norweżkami. Mimo że musiały zrzec się polskiego obywatelstwa, nie czują się jak w domu.
A dlaczego musialy zrzec sie polskiego obywatelstwa? Przeciez dawniej w ogole nie przestrzegano w Norwegii wymogu, ze trzeba zrzec sie z polskiego obywatelstwa aby otrzymac norweskie.
Owszem, czasami przy odbiorze papieru z nadaniem norweskiego obywatelstwa dostalo sie pytanie o oddanie poskiego paszportu. Wystarczylo odpowiedziec, ze sie nie odda i tyle. Zreszta oddanie polskiego paszportu nie ma nic wspolnego z zrzeczeniem sie obywatelstwa.

Skończcie z tym płaczem nad losem. Dobra pakujemy się i wszyscy wracamy do macierzy.

Z moich obserwacji wynika, że niestety w braku chęci poznania drugiego człowieka Norwegowie górują (bo już Szwedzi są pod tym względem...cieplejsi). Nie są zupełnie zainteresowani ludźmi, a pieprzą że to my nie chcemy sie integrować. Moi znajomi Hiszpanie mają dokładnie te same odczucia - czują się outsiderami, mimo że zyją tu po 15 lat, maja jakies tam..lepsze stanowiska. Narody z południa, a także anglosasi sa juz zupełnie inne...chociażby Amerykanie. Zupełnie inna bajka, dlatego jakos coraz cieplej spoglądam w tamtym kierunku...

Smutno żyje się w społeczności, w której czujesz się..niewidzialny, a życie masz tylko jedno :/

...ja czuje sie tutaj
...,,przezroczysty,,

Drobne minusy a to dobre pewnie dla zon norkow sa drobne , w tym kraju tylko praca moze byc dobrem w naszych oczach, co do reszty no niestety patrzac na inne kraje Europy to jest jakis margines lewacko moralny.No jestem w stanie zrozumiec jak ktos dotarl z.polskiego zascianka i plycizn spolecznych wtedy moze zachlysnac sie tym ultra komunizmem za pomoca ktorego norweska wladza drenuje spoleczenstwo norweski.