Witam.Tez jestem sama,ale w Polsce,szukam ludzi własnie w podobnym wieku.Byłam w Norwegi.Ciężko to zniosłam,rozłąka z dziećmi,domem rodzinnym,koszmar.Nie dałam rady.radość z powrotu do kraju nie trwała długo,dobrze zarabiałam,ale kasa szybko się kończy,wydatki no dom,dzieci.Teraz żałuję tego.szukam pracy,jest tak tragicznie że płakać się chce.Dlatego bądz silna nie poddawaj się,płacz jeśli masz taką potrzebę,to ci pomoże,rozładujesz się emocjonalnie.Pozdrawiam,i życzę powodzenia. M.