Kącik filozoficzny - Norwegia - s3

truskawkowa napisał:
Dino napisał:

   Sałatka pomidorowa .

buhahahaha
dzieki Dino,ze mi ich przypomniales
wymiataja

   Proszę bardzo . Masz rację - wymiatają .

vanessa 30 napisał:

Nie byłam obecna trochę na forum...
Czytam zaległości...
Zaskoczyło mnie wiele nowych informacji...
Ale tutaj w ,,kąciku filozoficznym,, to już naprawdę nic nie rozumiem...???
O co chodzi...???
Jaki czosnek ? Jaka sałatka pomidorowa...?
Chyba ,że ja jeszcze jestem sylwestrowa...???
Potrzebuję łopatologii...

   Proszę bardzo. W tym przypadku chodzi o filozofię przyrządzania sosu pomidorowego, odwieczny dylemat kucharzy - kiedy przyprawić, aby sos był jak najlepszy.

Dino napisał:

Z pozostałymi główkami jeszcze nie zdecydowałem co zrobić, na razie odstraszają wampiry .

Pomysł co zrobić z czosnkiem:

Dino napisał:
vanessa 30 napisał:

Nie byłam obecna trochę na forum...
Czytam zaległości...
Zaskoczyło mnie wiele nowych informacji...
Ale tutaj w ,,kąciku filozoficznym,, to już naprawdę nic nie rozumiem...???
O co chodzi...???
Jaki czosnek ? Jaka sałatka pomidorowa...?
Chyba ,że ja jeszcze jestem sylwestrowa...???
Potrzebuję łopatologii...

   Proszę bardzo. W tym przypadku chodzi o filozofię przyrządzania sosu pomidorowego, odwieczny dylemat kucharzy - kiedy przyprawić, aby sos był jak najlepszy.

No tak , teraz już wszystko jasne...
A już myślałam ,że mam ,,pomroczność jasną,,...Dino

Grzes203 napisał:
Dino napisał:

Z pozostałymi główkami jeszcze nie zdecydowałem co zrobić, na razie odstraszają wampiry .

Pomysł co zrobić z czosnkiem:
...

   Katecheta wymiata .

Dino napisał:

      Jak blisko nam do małpy?

   Cywilizacja, kultura, moralność, uczucia wyższe - cóż to jest? Czy jest to jedyna rzecz odróżniająca nas od zwierząt? Czy może, zwierzęcy sposób na przetrwanie gatunku? Jak blisko nam do zwierząt?

   Te pytania nasunęła mi lektura zbioru opowiadań Tadeusza Borowskiego. Widać w nich wyraźnie łatwość, z jaką można pozbyć się człowieczeństwa w obliczu ekstremalnie trudnych warunków przeżycia. Obóz koncentracyjny, maleńki kawałek terenu za drutami, wypełniony setkami tysięcy ludzi. Bez szansy na ucieczkę. Jedni, będący mieszkańcami obozu, drudzy, idący na śmierć. Wszystko to widać w opowiadaniu „Ludzie, którzy szli”. Jedni, więźniowie sadzący kwiatki, drudzy, idący na śmierć. Jedni, budują boisko, drudzy, idą na śmierć. Wszyscy widzą się wzajemnie, oddzieleni tylko pasmem drutów, jedni grają w piłkę i ich jedynym odruchem człowieczym względem ginących jest myśl bramkarza: „Między jednym a drugim kornerem za moimi plecami zagazowano trzy tysiące ludzi.”, wstają rano, idą na obiad, kładą się spać, drudzy idą w stronę łun krematoriów, na śmierć. Ci idący do gazu, patrzą ze współczuciem na ludzi za drutami, rzucają im jedzenie i cenne przedmioty patrząc z litością na nieszczęśników w pasiakach. Sami nie wiedzą jeszcze, że ich życie za chwilę się skończy. W ekstremalnych warunkach obozu koncentracyjnego ludzie tam uwięzieni, bici, głodujący, mordowani, zmuszeni zostali do porzucenia wszelkich wartości moralnych, społecznych i zasad cywilizowanego życia. Pozostała tylko zwierzęca walka o byt. Trzymanie się zasad człowieczeństwa było równoznaczne ze śmiercią.

PS:
   Tekst pochodzi z mojej pracy semestralnej, ale pytania są jak najbardziej aktualne, zapraszam .

   Udzielając się w forumowym "psychiatryku", widzę możliwość uzyskania odpowiedzi na te pytania. Poza tym, pokuszę się o teoretyczne stwierdzenie, że całe to nasze człowieczeństwo i humanitaryzm jest po prostu zaawansowaną metodą obrony ludzi przed nimi samymi.

Dino wytoczyłeś temat kalibru w jakim mógłby Ci odpowiedzieć tylko ktoś kto to przeżył ( np mój ś.p. dziadek, którego nigdy nie poznałam). My możemy tylko dewagować jakby to było.
Uważam, że wielkie znaczenie w tak tragicznej sytuacji mają : wola życia, nadzieja i infantylność ( zwał jak zwał ale może pomóc widzenie przerażającego świata oczami dziecka) .Widziałam taki czeski film o obozie koncentracyjnym pt. "Życie jest piękne", gdzie ojciec uwięziony z synem w obozie koncentracyjnym improwizuje, że to co się wokół dzieje to zabawa.

asia68 napisał:
Dino wytoczyłeś temat kalibru w jakim mógłby Ci odpowiedzieć tylko ktoś kto to przeżył ( np mój ś.p. dziadek, którego nigdy nie poznałam). My możemy tylko dewagować jakby to było.
Uważam, że wielkie znaczenie w tak tragicznej sytuacji mają : wola życia, nadzieja i infantylność ( zwał jak zwał ale może pomóc widzenie przerażającego świata oczami dziecka) .Widziałam taki czeski film o obozie koncentracyjnym pt. "Życie jest piękne", gdzie ojciec uwięziony z synem w obozie koncentracyjnym improwizuje, że to co się wokół dzieje to zabawa.

   Właściwie, temat obozów jest tu przykładem, jak łatwo zapomnieć o człowieczeństwie, zarówno ze strony więźniów, jak i ich oprawców. Dobrą lekturą w temacie jest "Pięć lat kacetu" Grzesiuka. Mój dziadek zdążył trochę opowiedzieć o tym co działo się w obozach. Trafił do obozu pracy, gdzie jako specjalista w poszukiwanym zawodzie był skazany na przeżycie, zabijanie nie do końca, po trochu . Chyba to jest gorsze niż komora gazowa.