Wyjazd za granicę a świadczenia NAV – kiedy przysługuje zasiłek?

W artykule przedstawiamy, w jakich sytuacjach można wyjechać z kraju, nie tracąc jednocześnie prawa do świadczenia.

Pobierając zasiłek dla bezrobotnych, należy być zarejestrowanym w urzędzie jako osoby poszukujące pracy (arbeidssøker) – oznacza to w praktyce, że należy przebywać na miejscu i być do dyspozycji NAV.

Istnieje jednak możliwość przebywania w innym kraju Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG), np. w Polsce, jednocześnie otrzymując norweski zasiłek. Osoby, które spełniają określone warunki, muszą uzyskać pozwolenie na przeniesienie dagpenger do innego kraju po złożeniu wniosku PD U2 oraz aktywnie poszukiwać pracy w kraju, do którego przenoszą świadczenie.

W przypadku osób, które pobierają dagpenger w Norwegii dłużej niż 52 tygodnie, przysługuje też możliwość wykorzystania 4 tygodni wakacji, podczas których nie traci się świadczenia. Aby odebrać wolne dni, trzeba jednak z odpowiednim wyprzedzeniem wysłać do NAV elektroniczną kartę zgłoszeniową (meldekort), gdzie należy zaznaczyć dni, w których chce się odebrać urlop. W innym przypadku świadczenie zostanie wstrzymane na czas zagranicznego pobytu.

W Norwegii wszyscy pracownicy mają prawo do minimum 25 dni wakacji każdego roku, podczas których otrzymują feriepenger, czyli wynagrodzenie urlopowe. Jednak osoby, które przebywają na zwolnieniu lekarskim, a chcą wyjechać za granicę, mają dwie opcje. Jeśli chcą w tym czasie wykorzystać przysługujący im ustawowo urlop, nie mogą jednocześnie pobierać sykepenger – wypłaty zostaną wstrzymane na czas urlopu, podczas którego zastąpić go ma feriepenger. Jeśli pracownik chce jednak wyjechać poza pulą ustawowego urlopu, musi on ubiegać się do NAV o podtrzymanie zasiłku chorobowego na czas wyjazdu. Jeśli wniosek nie zostanie zaakceptowany, pracownik nie ma prawa do świadczenia podczas ferii.

Również w przypadku pobierania zasiłku rehabilitacyjnego (arbeidsavklaringspenger) główna zasada mówi, że należy przebywać w kraju, aby go otrzymywać – dlatego osoby, które chcą w tym czasie wyjechać za granicę, muszą złożyć w NAV pisemny wniosek o zachowanie świadczenia. Aby został on rozpatrzony pozytywnie, trzeba jednak być w stanie realizować ustalone z urzędem spotkania i aktywności.

NAV sprawdza nie tylko osoby, które ubiegają się o świadczenia, ale także tych, którym zostały już przyznane. Dzięki współpracy z innymi instytucjami urzędnicy mają dostęp między innymi do rejestru, w którym zapisuje się użycie norweskich kart za granicą, a także sprzedaż i kupno waluty powyżej 5 tys. koron oraz przelewy zagraniczne. W ten sposób urząd coraz częściej jest w stanie wykryć osoby, które bezprawnie pobierają świadczenia, przebywając za granicą.