Najgorszy koszmar czy promowanie norweskich interesów? Politycy kraju fiordów o UE

Proeuropejski, norweski ruch Europabevegelsen wytypował obecną minister sprawiedliwości jako jedną z polityczek, które mają największe szanse na odniesienie sukcesu w Parlamencie Europejskim. Warunek jest jeden – Norwegia musiałaby dołączyć do Unii Europejskiej, a Mehl stanąć do walki w eurowyborach. – To byłby mój najgorszy koszmar. [...] Spędziłabym tam cały swój czas na wyjściu Norwegii z UE. Byłby to także koszmar ruchu proeuropejskiego – skomentowała na łamach Dagbladet Emilie Enger Mehl.

Minister sprawiedliwości jako przykład podaje Szwecję. Zwróciła uwagę, że Szwedzi nie rozumieją europejskiej politycy, a plakaty i inne elementy kampanii wyborczej są dla nich nieznaczące. – Oni lepiej czują się wśród gór i fiordów, a nie pośród betonowych bloków Brukseli – skwitowała.

Emilie Enger Mehl twierdzi, że instytucje unijne są niedemokratyczne. – Istnieją zauważalne problemy związane z korupcją. Podejmowane decyzje są zbyt mocno oddalone od ludzi – przyznała minister sprawiedliwości. Odmiennego zdania są m.in. przedstawiciele Partii Konserwatywnej. Zwracają uwagę, że członkostwo w Unii Eurpoejskiej to szansa na promowanie Norwegii w ramach Wspólnoty. – Gdybyśmy byli pełnoprawnymi członkami UE, mielibyśmy silny zespół do promowania norweskich interesów. [...] Unia Europejska stale uchwala prawo, które wykracza poza ramy Porozumienia EOG. Wówczas Norwegia błaga ją, by kraj fiordów również był uwzględniony w nowych przepisach. Niestety, jakiekolwiek prośby są podejmowane dopiero po podpisaniu dokumentów, bez żadnego naszego wpływu – skomentowała Heidi Nordby Lunde, przedstawicielka norweskich konserwatystów.

Jak wyliczają przedstawiciele ruchu Europabevegelsen, jeśli Norwegia dołączy do UE, może liczyć na 15 przedstawicieli w Parlamencie Europejskim. Zwracają uwagę, że odmienni to obecną, nietypową sytuację. 90 proc. przepisów procedowanych w Europarlamencie, bez wpływu norweskich polityków, trafia następnie do krajowych regulacji prawnych.

Źródła: Dagbladet, Europabevegelsen, AgendaMagasin, MojaNorwegia.pl