Nietypowe wsparcie dla Ukrainy? Norwegowie przekażą… kamień runiczny

Wikingowie podróżowali po świecie w różnych kierunkach i w różnych celach. Islandię na przykład odkryli i zasiedlili, Wielką Brytanię czy Francję przeważnie grabili, a na południowy wschód – między innymi na Ruś Kijowską, która mniej więcej pokrywa się z  terytorium dzisiejszej Ukrainy – jeździli głównie w celach handlowych.

Jednym ze świadectw tego stanu rzeczy jest kamień runiczny z Alstad. To liczący 2,7 metra wysokości głaz. Prócz rysunków przedstawiających przypuszczalnie scenę polowania znajdują się na nim dwie inskrypcje runiczne. Jedna z nich upamiętnia Thoralda, który zginął tysiąc lat temu. Brzmi ona:

„Engla kazała wznieść ten pomnik dla swego syna Thoralda, który znalazł śmierć w Vitaholm, położonym między Ustaholm a Gardhar”.

Gdzie tu Ukraina? Wszędzie, wszystkie wymienione miejsca to dziś jej części. Pod słowem „Gardhar” kryje się sam Kijów. A „Vitaholm” to Wityczew, jedna z podkijowskich wsi. I właśnie tam powędruje niedługo kopia kamienia z Alstad.

Niedawno, jesienią ubiegłego roku, w Wityczewie był Espen Barth Eide, Minister Spraw Zagranicznych Norwegii. Wtedy właśnie Andrij Sybiha, jego ukraiński odpowiednik, przedstawił prośbę o otrzymanie kopii kamienia z Alstad.

Będzie to dar od narodu norweskiego dla ukraińskiego. Takie symboliczne gesty jak przekazanie kopii średniowiecznego kamienia runicznego można postrzegać jako wsparcie Ukrainy w trwającej wojnie. Rosja uważa przecież, że Ukrainy nie ma, że to nie pełnoprawny, osobny byt. Że to część Rosji („rosyjska” ich zdaniem była też Ruś Kijowska). Ukraińcy są przeciwnego zdania. I walczą dziś także poprzez podkreślanie, że oprócz teraźniejszości i przyszłości mają także przeszłość. Długą przeszłość.

Źródło: forskning.no