mam dola - Norwegia - s2

Witam ja byłam w podobnej sytuacji jak Ty.Mój mąż wyjechał do Norwegi
tak jak Ty to opisałeś zapewnić byt swojej rodzinie i ja Cie rozumie.Niewidzieli
śmy sie rok czasu i niemogłam bez niego wytrzymać.Jak dzwonił oznajmiłam
mu że jade do niego bo już tak niemoge.Dlamnie rodzina jest najważniejsza
nie potrafie żyć z kimś na oddległość kogo kocham.Przyjechałam i jestem tu ponad dwa lata urodziłam tu córke jest jak jest ale mamy siebie kochamy sie moja
córcia ma ojca a ojciec ma córcie.Zapytaj żony czy chce przyjechać tu do
Norwegii bądzcie rodziną to Piękne naprawde!!Pozdrawiam.

Niewazne gdzie ale RAZEM.
Lecz nie zawsze tak sie da
Rozumiem cie ze masz dola.
Ech co za los

kolego o co tobie chodziło ze mozna kogoś poznac nie kumam

Ja wiem ze ze sobom razniej ale zonka nie zna jezykow(słabo) mała ma 8 lat nie rok czy trzy już ma swoje małe życie rozumiecie.Żonka kiedyś pracowała ale później dziecko itd;tym bardziej że ja zawsze pracowałem nie było na wszystko nas stac ale chleb ze smalcem bardziej mi smakowal jak teraz szynka z najlepszym serem.aaaaaaaa cos zaczołem pisac ugryzłem sie no nie moge oczerniac żony bo jestesmy ze sobom na całe zycie.Wiem ze ktos z was powie to po co sie rozmazałes,sam nie wiem lepiej niech juz reszta zostanie ze mnom i niech mnie to boli dzieki wielkie pozdrawiam

Moim zdaniem rodzina powinna być razem, czyli albo ona do Ciebie albo Ty do niej. Tym bardziej ze macie dziecko, niby ma i mamę i tatę, ale...
Co do języków - jest mase ludzi, polaków którzy nie znają ani jez. norweskiego ani angielskiego i jakoś się tu odnajdują, zaproponuj może żonie żeby przyjechała do Ciebie z córką. Coraz więcej jest polskich rodzin "w komplecie", z dziećmi w wieku szkolnym, to i Wasza córka się zaaklimatyzuje a przynajmniej będziecie razem

Ja tu juz jestem 4 i pol roku..zyje tak z rodzina na odleglosc jak Ty..niedlugo syn pojdzie do gimnazjum..czas leci.Pamietaj..prawdziwa milosc wszystko przetrwa i na Boga nie zciagaj tu rodziny..zrobisz zyciowy blad Taka moja rada Pozdrawiam!

wielkie dzieki nie mam zamiaru sciagac rodziny .....zona za nic w zyciu by nie dala sobie tu rady To tobie tez troche współczuje bo syn twój jest teraz w takim wieku ze tate potrzebuje No wlasnie takie meczarnie sprawia nam zycie tylko za jakie grzechy ja nikogo nie zabilem hehe a pokutuje ......a Ty pozdro

co do tej milosci czuje ze coraz bardziej sie oddalam od zony ale kicha az wstyd sie przyznawac ale zabardzo nie mamy o czym gadac cos gdzies po drodze gubimy

Może nie doceniasz swojej żony że twierdzisz ż nie dałby rady w Norwegii????Jeżeli twierdzisz że oddalacie sie od siebie a bardzo ja kochasz i nie chcesz aby przyjechala do Ciebie to Ty jedż do domu.

Małżeństwo na odległość to nie rodzina!
Dzieci będą kojarzyły tatusiów z prezentami na święta i wakacje, ale to nie tatusiowie z mamusiami wychowają potomstwo tylko tymczasowo samotna matka. Mój ojciec pracował bardzo długo zagranicą więc wiem jak to wygląda, może dlatego tak bardzo jestem przeciwna żeby rodzina żyła oddzielnie.
Nie rozumiem dlaczego ściągnięcie tutaj rodziny to byłby błąd?

rumun10_11 Ty w ogóle rozmawiałeś z żoną jak ona to widzi i czego ona by chciała, może faktycznie lepiej by było żebyś Ty do niej wrócił, chyba że tak Ci wygodniej i czekasz aż całkiem Wasze małżeństwo się rozleci skoro oddalacie się od siebie.

WITAM BYLAM W PODOBNEJ SYTUACJI MAZ ZA GRANICA 5 LAT I POWIEDZIELISMY BASTA RODZINA NAJWAZNIEJSZA .MAZ SCIAGNOL NAS DO NORWEGII TEZ SIE OBAWIALAM MAM DZIECI W WIEKU 12 I 2 LAT ALE SIE ZAKLIMATYZOWALY A MY JESTESMY RAZEM .POZDRAWIAM