Kosmiczne ceny mieszkań w Norwegii. Wzrost o ponad 40 procent to już norma

• Największy wzrost cen odnotowano w regionie Oslo i Bærum (62,9 proc.).
• Najmniejszy wzrost cen zanotowano w Stavanger (24,8 proc.).
• Ceny mieszkań rosną od lat 90., bez względu na występujące w tym okresie kryzysy.
• Czynniki wpływające na ceny to m.in. dochody gospodarstw domowych, stopy procentowe, demografia i podaż nieruchomości.

SSB publikuje indeksy cen używanych nieruchomości dla 11 regionów. Największe wzrosty odnotowano w regionie Oslo i Bærum, gdzie ogólny wzrost ceny wyniósł 62,9 proc.  – głównie za sprawą bloków, w których ceny mieszkań podskoczyły o 66,1 proc.

Najmniejsze wzrosty zanotowano w okolicach Stavanger, gdzie ceny wzrosły o 24,8 proc. W tym regionie domy jednorodzinne podrożały o 21,0 proc, a mieszkania w blokach o 31,3 proc. Spadek ten wiąże się ze skutkami spadku cen ropy w 2014 roku – zmniejszeniem zatrudnienia i napływu ludności, co obniżyło popyt na mieszkania.

• Cała Norwegia: +44,6 proc.

• Oslo i Bærum: +62,9 proc.

• Østfold, Buskerud, Vestfold i Telemark: +51,1 proc.

• Akershus (z wyjątkiem Bærum): +48,9 proc.

• Nord-Norge: +42,0 proc.

• Innlandet: +38,7 proc.

• Trondheim: +36,8 proc.

• Trøndelag (bez Trondheim): +34,8 proc.

• Møre og Romsdal i Vestland (bez Bergen): +32,8 proc.

• Bergen: +32,7 proc.

• Agder i Rogaland (bez Stavanger): +32,4 proc.

• Stavanger: +24,8 proc.

SSB publikuje dane od 1991 roku. Po deregulacji rynku i kryzysie z przełomu lat 1980/1990, ceny spadły do I kwartału 1993, a następnie rosły głównie: w 2002 – kryzys, w 2008–2009 – kryzys finansowy i w 2014 – spowolnienie związane z ceną ropy. Mimo to ogólny trend od 1992 roku to stały wzrost cen.

W 2015 medianowe ceny były podobne we wszystkich miastach: Oslo i Stavanger – 3,2 mln NOK, Bergen i Trondheim – 2,8 mln NOK. W 2024:

• Oslo – 5,4 mln NOK

• Pozostałe – między 3,7 a 4,1 mln NOK

SSB wskazuje, że ceny zależą głównie od relacji między oferowaną a poszukiwaną podażą. Wpływ na to mają:

• Dochody gospodarstw domowych i poziom stóp procentowych,

• Zmiany demograficzne: urbanizacja, wzrost liczby mieszkańców i preferencje mieszkaniowe,

• Koszty budowy oraz dostępność kredytów i oczekiwania co do przyszłych cen.

Budownictwo nie nadąża za popytem, zwłaszcza w centralnych regionach, a wysoki koszt finansowania i materiałów dodatkowo ogranicza podaż, wynika z danych SSB.

W ciągu dekady ceny mieszkań w Norwegii wzrosły znacznie bardziej niż inflacja – szczególnie w regionie Oslo i Bærum, a najsłabiej – w Stavanger. Ceny rosną od lat 90., choć z przerwami związanymi z globalnymi i krajowymi kryzysami. Wpływ na nie mają zarówno czynniki ekonomiczne, jak i demograficzne oraz strukturalna podaż nieruchomości.