W 2024 roku mniej imigrantów w Norwegii, ale więcej uchodźców z prawem pobytu

W 2024 roku do Norwegii przyjechało 51 212 osób spoza krajów nordyckich. To o 22 212 mniej niż rok wcześniej, co odpowiada spadkowi o 30,3 proc.

Największy spadek odnotowano w grupie osób przyjeżdżających z powodu ochrony (azyl, status uchodźcy) – z 37 352 w 2023 roku do 22 823 w 2024 roku (−38,9 proc.). Liczba osób migrujących z powodów rodzinnych spadła z 14 875 do 11 638 (−21,8 proc.), a z powodów zarobkowych z 14 261 do 10 222 (−28,3 proc.). Spadek odnotowano również wśród osób przyjeżdżających na studia – z 3 142 do 2 771 (−11,8 proc.).

Wzrosła jedynie liczba osób zaliczanych do kategorii „inne powody” – z 313 do 348 (+11,2 proc.). Liczba imigrantów z nieokreślonym powodem przyjazdu spadła z 3 507 do 3 410 (−2,7 proc.).

Na dzień 1 stycznia 2025 roku w Norwegii mieszkało 333 500 osób z przeszłością uchodźczą. Oznacza to wzrost o 88 800 osób od początku 2022 roku.

Największą grupę stanowili obywatele Ukrainy – 71 300 osób. Większość z nich otrzymała ochronę zbiorową. Drugą największą grupą byli Syryjczycy – 38 900 osób. Wśród Syryjczyków 46 proc. miało nadany status uchodźcy, 33 proc. stanowili uchodźcy kwotowi, a 19 proc. osoby przybyłe w ramach łączenia rodzin.

Z ogólnej liczby osób z tłem uchodźczym, 261 500 to osoby, które same otrzymały status uchodźcy, natomiast 72 000 przyjechało do Norwegii w ramach łączenia rodzin. Osoby z przeszłością uchodźczą stanowiły sześć proc. ogółu populacji kraju i około 35 proc. wszystkich imigrantów.

Najczęstszym powodem imigracji w 2024 roku była ochrona (22 823 osoby), następnie przyjazdy rodzinne (11 638), migracja zarobkowa (10 222) oraz edukacyjna (2 771). Zmiany te wskazują na dalszy spadek liczby przyjazdów związanych z pracą i ochroną w porównaniu z okresem po rozpoczęciu wojny w Ukrainie w 2022 roku.

Dane statystyczne wskazują również na różnice między kobietami i mężczyznami w przyczynach imigracji. Kobiety częściej przyjeżdżają z powodów rodzinnych i ochrony, natomiast mężczyźni dominują w migracjach zarobkowych i edukacyjnych.