Wskaźnik Bogactwa Narodów 2024. Tak wygląda świat po agresji Rosji na Ukrainę i pandemii COVID-19

Twórcy Wskaźnika Bogactwa Narodów uznają spadek USA z trzeciej na czwartą lokatę za najważniejszą zmianę, do jakiej doszło w latach 2023-2024. – Wynik Irlandii również poszedł znacząco
do góry, choć należy go opatrzeć standardowym zastrzeżeniem, że specyfika irlandzkiego dochodu narodowego winduje wskazanie – czytamy w raporcie. W grupie zamożniejszych krajów UE rosły Niderlandy (4,4 punktu), Włochy (3,4 punktu), Dania (4,5 punktu), Hiszpania (2,4 punktu), Szwecja (2,5 punktu), Austria (1,4 punktu) oraz Belgia (0,5 punktu).

W tegorocznym Wskaźniku Bogactwa Narodów wzrósł także wynik Szwajcarii (o 3 punkty), Nowej Zelandii (2,5 punktu), Wielkiej Brytanii (4 punkty), Izraela (3,8 punktu) oraz Norwegii (8,3 punktu). Spadł m.in. wskaźnik Niemiec (-0,4 punktu).

Polska utrzymała 27. pozycję w rankingu WBN z wynikiem 68,6 punktu. Portugalia (71,1) oraz Estonia (72,9) znajdują się w zasięgu, przedstawiają twórcy rankingu. Kiepski wynik Polski wynika z kiepskiej odsłony wskaźnika jakości wydatków publicznych. – Podstawową przyczyną tegorocznego spadku jest obniżenie się oceny jakości wydatków na szkolnictwo podstawowe i średnie związane z publikacją wyników testów PISA – czytamy w raporcie.

Spadek USA z trzeciej na czwartą lokatę wynika z kiepskiego wyniku Stanów Zjednoczonych w kategorii jakości wydatków publicznych. W ciągu roku odnotowały utratę dziewięciu pozycji. Zajmują 32. miejsce wśród 38 badanych państw. Negatywnie oceniany jest m.in. brak powszechnego systemu opieki zdrowotnej. W tej podkategorii USA zajęły ostatnią lokatę.

Twórcy rankingu WBN oceniają m.in. osiem obszarów funkcjonowania państwa, m.in. wydatki na obronność, służbę zdrowia, edukację, wolność słowa i infrastrukturę. Biorą pod uwagę także wydatki prywatne mieszkańców. Korzystają przy tym z 20 innych dostępnych rankingów.

Tegoroczne wskazania odzwierciedlają sytuację poszczególnych państw z początku 2023 roku. Widoczne są już efekty kryzysu wywołanego napaścią Rosji na Ukrainę oraz stan gospodarki i społeczeństw po pandemii koronawirusa.

– Nie należy przy tym poddawać się narracji, wedle której turbulencje gospodarcze, które obserwujemy od kilku lat, są efektem czynników zewnętrznych, niezależnych od politycznych decydentów zasiadających w rządach lub bankach centralnych. Tak jak wirus COVID-19 samoczynnie nie spowodował utrudnień w łańcuchach dostaw, tak samo wytłumaczenie wysokiej inflacji panującej przez długi czas w większości gospodarek rozwiniętych nie leży w „putinflacji”. Niemniej WBN sugeruje, że kryzys po kryzysie jest faktem – oceniają twórcy rankingu.

Pełen raport dostępny jest na stronie WEI.