Norwegia musi zapłacić Unii prawie 38,5 miliarda koron. To za obecność w EOG

Kwota ta odpowiada niemal 38,5 miliarda koron według aktualnego kursu wymiany korony. To o prawie 470 mln euro więcej niż w poprzednim siedmioletnim okresie, co oznacza wzrost o 16,7 proc. Norwegia płaci lwią część, 97 proc. środków. Negocjacje w ramach EOG trwały od czerwca ubiegłego roku, ale przez długi czas znajdowały się w martwym punkcie.

Dopiero gdy negocjacje zostały podniesione na najwyższy szczebel, wraz ze spotkaniem ministra spraw zagranicznych Espena Bartha Eide z Marošem Šefčovičem, głównym negocjatorem UE, prawie dwa tygodnie temu, sprawy nabrały tempa. Obaj zgodzili się podpisać umowę do końca listopada i wywiązali się z obietnicy.

Tegoroczna podwyżka nie jest jednak tak duża, jak podczas ostatnich negocjacji w sprawie wkładu EOG w 2014 r. Wówczas wkład wzrósł z około 1,8 do 2,8 miliarda koron, co stanowi ponad 50 proc..

W praktyce Norwegia i UE zawierają trzy odrębne umowy: jedną w sprawie funduszy EOG z Islandią i Liechtensteinem, drugą w kwestii norweskich funduszy EOG i trzecią w temacie dostępu do rynku w przypadku eksportu norweskich ryb. Norwegia spotkała się z aprobatą UE, jeśli chodzi o ostatnie zagadnienie. Nowa umowa zakłada m.in. bezcłowe kontyngenty na ważne produkty pochodzenia morskiego.

– UE jest najważniejszym rynkiem dla norweskich owoców morza, a bezcłowe kontyngenty zapewnią zwiększone możliwości eksportu zarówno dla sektora rybołówstwa, jak i akwakultury – mówi minister ds. rybołówstwa i oceanów Cecilie Myrseth.

Ponad jedna czwarta wszystkich owoców morza w UE pochodzi z Norwegii. Władze norweskie żądały już wcześniej, aby Wspólnota usunęła wszelkie bariery celne dotyczące eksportu ryb. Zanim porozumienia wejdą w życie, muszą zostać zatwierdzone przez Storting, pozostałe kraje EOG/EFTA oraz 27 państw członkowskich UE. Celem jest, aby umowy zaczęły być wiążące w pierwszej połowie 2024 roku.

Źródła: NTB, TU