Świętowanie Bożego Narodzenia w Norwegii ma bogatą tradycję i poświęcone jest rodzinie, przyjaciołom, spotkaniom, przyjęciom i dobremu jedzeniu. Dla większości Norwegów najważniejszym dniem ze wszystkich świątecznych dni jest Wigilia 24 grudnia.

Okres adwentu w grudniu daje przedsmak Świąt Bożego Narodzenia. Co cztery kolejne niedziele rodziny i przyjaciele zbierają się razem i zapalają kolejną świecę – aż do Wigilii.

W ten sposób obchodzi się oczekiwanie na narodziny Jezusa.

Wiele rodzin kultywuje tradycje, np. czytając dzieciom opowieści wigilijne lub obdarowując je kalendarzami adwentowymi z małymi czekoladkami albo małymi prezentami domowej roboty na każdy dzień adwentu Każdego grudnia publikuje się w Norwegii cały wachlarz pism bożenarodzeniowych, cieszących się dużą popularnością. Zarówno młodzi, jak i starsi chętnie wtedy czytają norweskie albo zagraniczne historyjki obrazkowe o Bożym Narodzeniu.

Wigilia jest świętem rodzinnym. Ok. godz. 17.00 zaczynają bić dzwony w kościołach, obwieszczając początek Świąt Bożego Narodzenia. Wielu Norwegów udaje się wtedy do kościołów. Jeśli chodzi o wieczerzę wigilijną, dania różnią się zależnie od regionu. Głównym daniem mogą więc być: wieprzowe żeberka ” ribbe”, suszone żeberka baranie „pinnekjøtt i ”, ale równie dobrze moczony w dorsz „lutefisk”. Do jedzenia można podaje się piwo lub akwawit. Dzieciom podaje się typowo bożenarodzeniowy drink "julebrus" (słodki, gazowany, czerwony napój). Ulubionym deserem jest krem ryżowy „riskrem „ lub „multekrem„ i „krumkake”. Szczęśliwiec, który znajdzie w swym kremie ukryty migdał, otrzymuje w nagrodę marcepanową świnkę.

Zgodnie z norweską tradycją ludową, w każdym gospodarstwie na wsi mieszka ukryty w stodole gnom. Jeśli gospodarz nie dba odpowiednio o swojego gnoma, może go spotykać z jego strony wiele psot i złośliwości. Dlatego też wielu Norwegów wystawia w Boże Narodzenie dla swojego gnoma miseczkę z kaszką ryżową, suto okraszoną cukrem i cynamonem. Jest wiele odmian gnomów w Norwegii, a jeden z głównych odgrywa podobną rolę, jak Święty Mikołaj w innych krajach. Po wieczerzy wigilijnej wiele rodzin śpiewa wspólnie kolędy, stojąc wokół udekorowanej choinki.

Zaraz potem bożenarodzeniowy gnom lub Św. Mikołaj przynoszą grzecznym dzieciom prezenty. Czas między Wigilią a Nowym Rokiem nazywany jest "romjulen". 25-go grudnia odbywa się w kościołach specjalna msza. Jeśli chodzi o jedzenie, głównie przygotowuje się przeróżne dania z ryb, suszonego mięsa, a także specjalne kiełbaski. Dzieci przebierają się za bożenarodzeniowe gnomy i odwiedzają kolejne domy, gdzie śpiewają w progu kolędy, dostając w zamian łakocie. W instytucjach i szkołach organizowane są przyjęcia bożenarodzeniowe z kolędowaniem wokół choinki i poczęstunkiem, składającym się z ciasteczek i bożenarodzeniowych napojów na gorąco.