Gmina Oslo ma problem z wysyłanym do recyklingu plastikiem. W niebieskich workach ląduje zbyt wiele dziwnych rzeczy, plastikiem niebędących. Ale zacznijmy od początku: Zastanawialiście się kiedyś, czemu wyrzuca się śmieci posegregowane w niebieskie, zielone i białe torby do tego samego śmietnika? Oto podróż, jaką odbywa śmieć z kuchni, poprzez zsyp lub śmietnik, punkt sortowania, aż do zakładu recyklingu.

Mieszkańcy Oslo wyrzucają średnio niemal 100 kilogramów jedzenia i ponad 25 kilogramów plastiku rocznie.

Na dzień dzisiejszy 240 000 gospodarstw domowych w Oslo sortuje śmieci (do czerwca bieżącego roku ostanie 100 000 gospodarstw również otrzyma tę możliwość): jedzenie, plastik, inne odpadki - każdy rodzaj śmieci trafia do innego worka.

Mimo że wszystkie wrzucane są do wspólnego pojemnika przed domem, torby zostają odpowiednio posegregowane w punkcie sortowania Haraldrud w Oslo.

W punkcie sortowania w Haraldrud olbrzymie ilości śmieci krążą po taśmociągach wzdłuż i w poprzek olbrzymiej hali. Niebieskie i zielone torby przechodzą przez urządzenia wyposażone w kamery odczytujące kolory. Maszyny oddzielają niebieskie worki. Jeśli jakieś worki zostaną pominięte, przejdą przez jeszcze jedną "kontrolę kolorów".

Po dłuższej jeździe taśmociągiem, zielone i niebieskie torby trafiają do dwóch różnych kontenerów.

Ecie-pecie, gdzie jedziecie?

Pojemniki z zielonymi workami, zawierającymi resztki żywności, jadą do Szwecji do wytwórni biogazu, gdzie posłużą do produkcji ekopaliwa.

Kontenery z niebieskimi workami, zawierającymi sprasowany plastik, jadą pociągiem do stacji recyklingu opakowań plastikowych, usytuowanej na przedmieściach Berlina. Tam plastik zostanie przetworzony na granulat (małe plastikowe kuleczki), który stanowić będzie surowiec do produkcji kolejnych wyrobów z plastiku.

Worki z pozostałymi odpadkami trafią do spalarni, a mieszkańcy Oslo będą mieli dzięki temu prąd i ogrzewanie.

Plastik z Oslo nie spełnia norm

Jak już wspomniano, plastik z Oslo zostaje sprasowany w ciasne kule i trafia do Niemiec. I tu zaczyna się problem.

Zakład recyklingu wymaga, by 95 objętości tych kul faktycznie stanowił plastik. Natomiast ładunki przysyłane z Oslo są zbyt zanieczyszczone, gdyż ludzie wrzucają do niebieskich worków różne dziwne rzeczy.

- Ponad 90 plastiku jest czyste i prawidłowo posortowane, ale kilka procent mieszkańców nieprawidłowo używa niebieskich worków, wrzucając tam inne odpadki i te worki musimy jakoś wyłapywać - mówi Jannicke Gerner Bjerkås z Urzędu odzyskiwania energii (Energigjenvinningsetaten).

Jeśli nie uda się wykryć "felernych" worków i zanieczyszczony plastik trafi do recyklingu, z zapłaty, jaką Oslo otrzymuje za surowiec, potrącona zostanie kara. Od października, kiedy po raz pierwszy naliczono karę, aż do teraz, miasto straciło przez to 117 000 koron.

Ważenie i perforacja worków

Pod koniec ubiegłego roku, kiedy okazało się, że czasem nawet do 25% zawartości niebieskich worków to co innego niż plastik, Urząd gospodarowania odpadami (Renovasjonsetaten) wprowadził do użytku worki z małymi otworami. Chodzi o to, by w wiadrze na śmieci robiło się mokro i śmierdząco, jeśli wrzuci się do worka coś innego poza plastikiem. Partyzancka metoda wychowawcza? Być może. Grunt, żeby zadziałała.

Oprócz tego Urząd odzyskiwania energii szuka sposobów na rozwiązanie problemu na etapie sortowania śmieci w zakładzie w Haraldrud. Ponieważ plastik to lekki materiał, worki zawierające inne rzeczy z reguły będą ważyć więcej:

- Rozważamy rozwiązanie polegające na ważeniu worków ze śmieciami i usuwaniu tych, które ważą zbyt dużo, przed sprasowaniem plastiku w kule. Można to zrobić na przykład przy użyciu strumienia powietrza, zresztą na pewno coś wymyślimy - zapewnia Jannicke Bjerkås.

Źródło: Aftenposten, Oslo Kommune Renovasjonsetaten

Reklama