Życie w Norwegii
Jak ubezpieczyć i zarejestrować samochód w Norwegii?
6
Rodzaje ubezpieczenia
Norweskie ubezpieczenie samochodu może składać się z kilku pojedynczych ubezpieczeń, które pokrywają różne rodzaje szkód.
Ubezpieczenie ansvarforsikring może być traktowane jak norweskie OC – ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej. Jest ono obowiązkowe dla wszystkich właścicieli samochodów. Ansvarforsikring pokrywa wyrządzone przez pojazd szkody zarówno materialne, jak i osobowe. Ubezpieczenie OC nie obejmuje kosztów związanych z uszkodzeniem własnego samochodu.
Delkasko, czyli kasko częściowe oprócz szkód pokrywanych przez ubezpieczenie OC pokrywa także szereg innych szkód. Należą do nich opłaty na pokrycie strat powstałych w wyniku pożaru, uszkodzenia szyb, czy włamania. Zaleca się je, jeżeli samochód jest starszy niż 10 lat.
Kasko jest rozszerzoną wersją ubezpieczenia delkasko. Zapewnia ono odszkodowanie za uszkodzenie własnego samochodu, które powstały w wyniku kolizji. Przy wykupie tego ubezpieczenia należy jednak pamiętać, że często nie obejmuje ono uszkodzenia wyposażenia dodatkowego, takiego jak np. bagażnik dachowy.
Każde ubezpieczenie obejmuje także ubezpieczenie od kosztów pomocy prawnej (retthjelpforsikring). Maksymalna kwota pokryta przez ubezpieczenie wynosi około 80 tysięcy koron.
W Norwegii istnieje wiele firm oferujących różne pakiety ubezpieczenia samochodu. Do najbardziej popularnych należą Gjensidige, Tryg, If, Storebrand. Niemal wszystkie na swoich stronach internetowych posiadają kalkulator, pozwalający na wyliczenie kosztu i ułatwiający wybór odpowiedniego ubezpieczenia w oparciu o podane przez klienta dane, takie jak marka i wiek samochodu, ilość pokonywanych kilometrów, staż kierowcy itp.
Koszt ubezpieczenia u różnych firm ubezpieczeniowych można porównać, korzystając z kalkulatora lub wysłać zapytanie do pośrednika , który przygotuje najlepszą ofertę. Większość z firm uznaje zniżki z polski. (nie jest to jednak regułą). By skorzystać ze zniżki wypracowanej w czasie, gdy mieliśmy samochód ubezpieczony w Polsce należy firmie ubezpieczeniowej przedstawić kopię polskiej polisy (potwierdzenie o opłacaniu składek) wraz z tłumaczeniem na język norweski (w niektórych przypadkach wystarczy tłumaczenie na język angielski).
Sprowadzenie i przerejestrowanie samochodu z Polski
Aby sprowadzić z Polski samochód i zarejestrować go w Norwegii należy najpierw zgłosić go do oclenia (natychmiast po wwozie do kraju). Koszty opłat celnych można wyliczyć, korzystając z formularza zamieszczonego na stronie Urzędu Celnego. Opłaty celne są jednak dość wysokie i w wielu przypadkach bardziej opłaca się zakup samochodu w Norwegii.
Po ocleniu pojazdu należy zgłosić samochód do dopuszczenia do ruchu drogowego przez Statens Vegvesen (Urząd Transportu Drogowego). Należy przy tym przedstawić ważne badania techniczne oraz wszystkie dokumenty pojazdu, jeżeli był on wcześniej zarejestrowany w innym kraju. Następnie trzeba uiścić jednorazową opłatę w miejscowej placówce Tollvesenet (urzędu celnego).
Ostatnim krokiem, który musimy wykonać zanim będziemy mogli korzystać z naszego samochodu na norweskich drogach jest zarejestrowanie go w oddziale Statens Vegvesen. Przy rejestracji należy przedstawić następujące dokumenty:
1.Formularz nr NA-0221 (melding til avgiftsberegning of registering), na którym musi znajdować się potwierdzenie opłaty uiszczonej w Urzędzie Celnym
2.Ważny dokument tożsamości ze zdjęciem, zawierający imię i nazwisko oraz norweski numer personalny lub D-nummer
3.Potwierdzenie wykupienia ubezpieczenia OC (ansvarforsikring).
Używanie samochodu zarejestrowanego w Polsce
W niektórych przypadkach możemy używać na terenie Norwegii samochodu zarejestrowanego w innym kraju. Generalnie dotyczy to osób, które mieszkają w Norwegii tymczasowo, które nie wykorzystują pojazdu do celów zarobkowych.
Z obowiązku przerejestrowania samochodu zwolnione są osoby podróżujące między Norwegią a Polską w celach zarobkowych (tzw. pendlere - uawga! definicja pendlera według Urzędu Celnego jest inna niż według Urzędu Podatkowego). W przypadku osób samotnych dotyczy to dojeżdżających do pracy z zagranicy codziennie, lub przebywających poza Norwegią przynajmniej 185 dni w ciągu roku. Osoby te nie mogą być zameldowane w norweskim rejestrze ludności. W przypadku osób pracujących w Norwegii, które prowadzą za granicą wspólne gospodarstwo domowe razem z małżonkiem i/lub dziećmi muszą zostać spełnione dwa wymogi: osoba pracująca w Norwegii musi regularnie (co najmniej raz w miesiącu) odwiedzać rodzinę za granicą a współmałżonek i/lub dzieci nie mogą figurować w norweskim rejestrze ludności. W tych przypadkach nie trzeba ubiegać się o dopuszczenie do ruchu. Należy jednak mieć w samochodzie dokumentacją potwierdzającą uprawnienie do takiego użytkowania. Dokumentami potwierdzającymi mogą być np. umowa o pracę, która wykazuje, że przebywa się w Norwegii krócej niż 185 dni w roku, zaświadczenie o wpólnym zameldowaniu ze współmałżonkiem, atest z Folkeregisteret itp.
Także jeśli nasz pobyt w Norwegii ma charakter tymczasowy, możemy używać czasowo pojazd zarejestrowany w innym państwie bez przerejestrowywania go i uiszczania opłat celnych oraz ubiegania się o dopuszczenie do ruchu. Dotyczy to osób, które przebywają w Norwegii przez okres nie dłuższy niż jeden rok. Osoby takie muszą być w stanie udokumentować fakt, że pobyt ma charakter tymczasowy (najlepiej mieć w samochodzie stosowne dokumenty, np. umowę o pracę na czas określony). Jeżeli umowa o pracę na czas określony ulegnie zmianie i osoba zostanie zatrudniona na czas nieokreślony, należy natychmiast skontaktować się z Tollvesenet.
Reklama
To może Cię zainteresować
3
06-03-2013 15:31
0
0
Zgłoś
06-03-2013 15:30
2
0
Zgłoś
06-03-2013 15:30
0
0
Zgłoś
06-03-2013 09:06
0
0
Zgłoś
05-03-2013 23:58
0
-1
Zgłoś