Strona korzysta z plików cookies

w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.

Przejdź do serwisu

Już jest! Polsko-norweski

Kalendarz 2025

Sprawdź
Autopromocja
STRUKTURA NORWESKIEJ SŁUŻBY ZDROWIA

Lekarz pierwszego kontaktu jest najważniejszą, a często i pierwszą osobą w kontakcie pacjenta ze służbą zdrowia. Wszyscy, którzy sobie tego życzą, otrzymują konkretnego lekarza pierwszego kontaktu. W ciągu dnia taki lekarz jest odpowiedzialny za udzielanie potrzebnych usług ogólnomedycznych w stosunku do osób ze swojej listy. Obejmuje to także pomoc natychmiastową. Ponadto taki lekarz współpracuje z pozostałymi instytucjami działającymi w ramach podstawowej służby zdrowia, a także z oddziałami opieki społecznej, jeśli jest taka potrzeba ze strony mieszkańców znajdujących się na jego liście. Współpraca może obejmować usługi w domu pacjenta, w szpitalu, w sytuacji przyjęcia do szpitala i wypisania ze szpitala, w przychodniach, w gminnych ośrodkach leczenia uzależnień itd. Lekarz pierwszego kontaktu odgrywa ważną rolę w koordynowaniu potrzeb pacjenta, jakie ma on w stosunku do usług medycznych.


W przypadku nagłego zachorowania lub obrażeń, lub potrzeby natychmiastowej pomocy, które wystąpiły wieczorem, w nocy, i które nie mogą czekać do dnia następnego (skontaktuj się z lekarzem pierwszego kontaktu), należy zgłosić się na pogotowie. Jeśli potrzebujesz natychmiastowej pomocy medycznej, zadzwoń pod numer 113.

W zależności od potrzeb leczenia i pomocy, lekarz pierwszego kontaktu może skierować pacjenta do odpowiedniego specjalisty. Pacjenta, który musi być leczony lub przebadany specjalistycznie, można skierować do specjalisty. Mogą to być prywatni specjaliści kontraktowi, specjaliści, którzy przyjmują w regionalnym centrum medycznym, przy poliklinice pozaszpitalnej lub poliklinice przyszpitalnej.

W regionalnym centrum medycznym specjalistyczna opieka medyczna i podstawowa służba zdrowia są zlokalizowane w jednym miejscu. Tu mogą się znajdować lekarze pierwszego kontaktu, fizjoterapeuci, pomoc doraźna, lekarze specjaliści, oferta wykonywania dializ i inne. Oddziały położnictwa są kierowane przez położne i tam właśnie poród kobiet, które już wcześniej rodziły dzieci, i których ciąża przebiega normalnie, może być odbierany przez te same położne, które przeprowadzały u nich kontrole przebiegu ciąży. Niektóre oddziały położnictwa przyjmują tylko wybrane pierwszy raz rodzące kobiety.

Pacjent chory psychicznie może zostać skierowany np. do regionalnego centrum psychiatrycznego. Tutaj oferuje się specjalistyczne usługi w ramach ochrony zdrowia psychicznego, jak również przyjmowanie pacjentów, których można obsłużyć na miejscu, i którzy wymagają hospitalizacji. Pacjenci z najcięższymi przypadkami chorób psychicznych są kierowani do oddziału przyszpitalnego, który się takimi przypadkami zajmuje.

Pacjenci z problemem uzależnienia mogą być kierowani na leczenie polikliniczne lub na hospitalizację w instytucji zajmującej się problemem uzależnień.

W przypadkach, które wymagają hospitalizacji (zarówno psychicznych jak i somatycznych), pacjent kierowany jest do szpitala, zarówno publicznego jak i prywatnego. Pacjent sam może wybrać, jaki szpital woli, zobacz rozporządzenie o szpitalach na stronie www.sykehusvalg.no. Pacjenci mogą także wybrać leczenie w prywatnych szpitalach, które zawarły umowę z regionalnymi oddziałami służby zdrowia. Ze względu na wyspecjalizowanie medyczne, szpitale stają się coraz bardziej specjalistyczne i ich zadania dzielone są pomiędzy wiele szpitali. Na chwilę obecną mamy więc wiele specjalistycznych szpitali, do których można się zwrócić, i z których można wybierać w zależności od stanu chorobowego pacjenta.

Karetka pogotowia należy do specjalistycznej opieki medycznej i w wielu przypadkach leczenie zaczyna się już tam, w drodze do szpitala. W bardzo poważnych przypadkach, tam, gdzie zarówno trzeba od razu rozpocząć leczenie i dostać się szybko do szpitala, wykorzystuje się helikoptery z personelem medycznym. Jeśli potrzebujesz pomocy natychmiastowej, dzwoń pod numer 113.

Po pobycie w szpitalu wielu pacjentów ma potrzebę okresowej rehabilitacji i treningu adaptacyjnego. Mogą je odbyć w instytucji rehabilitacyjnej. Niektórzy pacjenci, zwłaszcza ci starsi, mogą wyrażać potrzebę rekonwalescencji po pobycie w szpitalu. Mogą ją odbyć w specjalnie wyposażonych przyszpitalnych oddziałach przejściowych.

Starszy pacjent z objawami powszechnego schorzenia, u którego występuje np. pogorszenie się stanu choroby, i który nie wymaga hospitalizacji, może skorzystać z pobytu w doraźnej izbie przyjęć (sykestue) lub w szpitalu, które wyposażone są w specjalistyczny sprzęt potrzebny do zajęcia się tego typu pacjentami. W hospicjach uśmierza się ból i pomaga umierającym pacjentom.

Za podstawową służbę zdrowia odpowiadają gminy. Niektóre usługi są zorganizowane razem przez gminę i specjalistyczną opiekę medyczną, jak np. regionalne centra medyczne, niektóre szpitale i hospicja.

Regionalne centra służby zdrowia ( Helse Nord, Helse Midt-Norge, Helse Vest og Helse Sør-Øst ) są odpowiedzialne za specjalistyczne usługi medyczne dla ludności swego regionu. Są także właścicielami publicznych szpitali w regionie. Szpitale publiczne są zorganizowane w centra służby zdrowia, które są kierowane przez regionalne centra służby zdrowia



Źródło: www.regjeringen.no

Reklama
Gość
Wyślij


Reklama
Facebook Messenger YouTube Instagram TikTok