Stara Kuźnia - Zagubieni Żeglarze

Czas wypłynąć na morze, już czas, h A
Pożeglować w przestworza do gwiazd, e G A
Czas nareszcie wyruszyć gdzieś stąd, h A
By po trudach odszukać swój ląd. G h A

Płyniemy, żeglujemy, po wzburzonej wodzie, D A G A
Zziębnięci, przemoczeni, w deszczu, wietrze, chłodzie, D A G A
Oczy w dal zapatrzone, słońce drogę pokaże, D A h fis
Jaki ląd odkryjemy - zagubieni żeglarze. h fis A h

Czas zawinąć do portu, lecz gdzie,
Wszystkie porty ukryte we mgle,
Czas się znaleźć nareszcie u bram,
W swej przystani i zostać już tam.

Płyniemy, żeglujemy, po spienionej fali,
Szukamy własnej ziemi w bezimiennej dali,
Już nas jest tak niewielu, czas zaciera nam twarze,
Czy dotrzemy do celu - zagubieni żeglarze.

Wciąż błądzimy po morzach od lat,
Nie liczymy ni zysków, ni strat,
Jeszcze tylko czasami się śni,
Raj szukany wśród nocy i dni.

Płyniemy, żeglujemy, unoszą nas fale,
Zgubioną kiedyś ziemię niełatwo odnaleźć,
Lądu nie odkryjemy, los nas srogo ukarze,
Błądzić wiecznie będziemy - zagubieni żeglarze.