Po wypadku w Norwegii – kiedy potrzebna jest pomoc?

31 maja 2015 07:32

Udostępnij
na Facebooku

Przeczytaj, jak krok po kroku wygląda proces starania się o odszkodowanie za wypadek w Norwegii.

Będąc poszkodowanym w wypadku wiele osób rezygnuje ze starania się o zadośćuczynienie. Powody są różne - boją się formalności, utraty pracy lub kosztów. Zapytaliśmy Pana Mariana Ślepokurę, który w 2010 roku uległ poważnemu wypadkowi, o jego doświadczenia ze staraniem się o odszkodowanie.

Pan Marian przyjechał do Norwegii w 2007 roku do pracy na budowie jako murarz. W lipcu 2010 roku, jadąc na rowerze, został potrącony przez autobus. Rezultatem był dwudniowy pobyt w szpitalu ze złamanym obojczykiem, kością ogonową i bólami głowy oraz karku, a w następstwie trwające kilka lat leczenie i rehabilitacja. Mimo że nie odzyskał dawnej sprawności, wrócił do pracy na 50% etatu w kwietniu 2012 roku.

Przebieg leczenia i wybór specjalisty

W 2012 firma ubezpieczeniowa skierowała Pana Mariana do lekarza specjalisty, aby ten dokonał oceny uszczerbku na zdrowiu. Lekarz polecony przez firmę ubezpieczeniową uznał 5% uszczerbku na zdrowiu (aby otrzymać odszkodowanie za trwały uszczerbek na zdrowiu od NAV wymagane jest 15% uszczerbku). W 2013 roku Pan Marian otrzymał skierowanie do kolejnego specjalisty, tym razem poleconego przez związki zawodowe. Nie było ani lepiej, ani gorzej - uraz w ramieniu jest trwały i Pan Marian do dzisiaj się rehabilituje. Lekarz stwierdził bóle i obniżone czucie w dłoni, ograniczoną siłę i możliwość chwytania w ręce oraz zmniejszony zakres ruchu i bóle w karku. Według specjalisty stanowiło to podstawę do uznania 9% uszczerbku na zdrowiu.

- Specjaliści poleceni przez ubezpieczyciela bardzo surowo oceniają szkodę i często ich ocena daje niski stopień niepełnosprawności. Gdybyśmy w tym momencie byli zaangażowani w sprawę, skierowalibyśmy Pana Mariana do innego specjalisty, który być może stwierdziłby wyższy stopień uszczerbku. Niestety trudno jest dokonać zmiany takiej oceny po fakcie - mówi adwokat Hans Unneland, właściciel kancelarii adwokackiej w Oslo.

Kiedy warto skontaktować się z adwokatem?

Nie w każdym przypadku potrzebna jest pomoc adwokata. Rozsądne jest skontaktowanie się z adwokatem, gdy na skutek wypadku osoba poszkodowana utraciła część dochodu lub obrażenia są poważne i przewidywane jest długie leczenie lub rehabilitacja.

Wypłacany przez pracodawcę oraz NAV zasiłek chorobowy (sykepenger) często jest niższy od zarobków przed wypadkiem. Skutkiem tego jest utrata dochodu. Zasiłek chorobowy można pobierać maksymalnie przez 12 miesięcy, a jeśli po tym czasie od wypadku osoba poszkodowana nie jest w stanie wrócić pracy, powinna wnioskować o alternatywne świadczenia z NAV. Tak było w przypadku Pana Mariana, który po roku zwolnienia lekarskiego przeszedł na zasiłek przejściowy (arbeidsavklaringspenger), którego kwota jest niższa od zasiłku chorobowego.

- W sytuacji takiej jak Pana Mariana warto skontaktować się z adwokatem, gdy zmniejszy się nasz dochód, najczęściej kilka miesięcy po wypadku. Jest to również zależne od rodzaju obrażeń - jeśli będą wyleczone w ciągu 2-3 miesięcy, często nie ma potrzeby angażowana w sprawę adwokata - mówi Hans Unneland.

Kto wypłaca odszkodowanie?

Odszkodowanie wypłaca ubezpieczyciel pracodawcy (jeśli wypadek wydarzył się w pracy - każdy pracodawca ma bowiem obowiązek ubezpieczać swoich pracowników od wypadków przy pracy) lub ubezpieczyciel kierowcy, który spowodował szkodę (w wypadkach drogowych). Jeśli osoba zostanie poszkodowana w czasie wolnym (np. w domu, na wakacjach) otrzyma odszkodowanie, jeśli ma wykupione prywatne ubezpieczenie od tego rodzaju wypadków.

Jak wyliczana jest wysokość odszkodowania?

Przy wyliczaniu wysokości odszkodowania bierze się pod uwagę wiele czynników. W styczniu 2014 roku, po dokonaniu oceny uszczerbku na zdrowiu przez specjalistę, Pan Marian otrzymał od ubezpieczyciela propozycję wypłacenia odszkodowania. Wtedy za namową przedstawiciela związków zawodowych, do których należał, postanowili skonsultować się z adwokatem.

- Na początku myślałem, że pomoc, którą od początku otrzymywałem od związków zawodowych, wystarczy. Gdy otrzymałem od ubezpieczyciela propozycję 150 000 koron odszkodowania i skonsultowałem ją z osobą kontaktową w związkach zawodowych, powiedziała, że kwota jest za niska i znalazła kancelarię, która zajęła się sprawą. Dzięki temu otrzymałem dużo więcej.

Wysokość odszkodowania

Proponowana przez ubezpieczyciela wysokość odszkodowania w przypadku Pana Mariana wynosiła 150 000 koron (50 000 za utratę dochodu w latach 2011-2012 oraz 100 000 koron za utratę dochodu w kolejnych latach). Po negocjacjach przeprowadzonych przez kancelarię ostateczna wysokość odszkodowania wyniosła 340 000 koron (kwota wynikała z utraty dochodu w latach 2010-2013 oraz kolejnych, utraty możliwości wykonywania prac w domu, uszczerbku na zdrowiu oraz wydatków Pana Mariana).

- Należy pamiętać, że ubezpieczyciel jest stroną przeciwną osoby poszkodowanej. Dlatego też firma ubezpieczeniowa zawsze będzie przedkładała swoje racje ponad dobro ubezpieczonego. Osoba, która decyduje się na samodzielny kontakt z firmą ubezpieczeniową, zawsze będzie stratna w stosunku do tego, ile może zyskać, będąc reprezentowanym przez adwokata - mówi Unneland.

Koszt pomocy prawnej

Wiele osób poszkodowanych w wypadkach boi się kosztów związanych z pomocą prawną w Norwegii, dlatego po pomoc do adwokata zgłaszają się bardzo późno lub wcale.

Zgodnie z prawem, firma ubezpieczeniowa odpowiedzialna za wypłacenie odszkodowania, ma obowiązek pokryć także niezbędne i uzasadnione koszty usług adwokata w sprawach o odszkodowanie. W praktyce oznacza to, że w wielu przypadkach osoba poszkodowana może liczyć na pokrycie wszystkich kosztów usług adwokata.

Podpisując umowę z kancelarią adwokacką należy zwrócić uwagę na koszty, jakie zobowiązujemy się pokryć, jeśli firma ubezpieczeniowa nie pokryje całości honorarium adwokata. Najbezpieczniej dla osoby poszkodowanej jest, jeśli umowa zawiera zapis, zgodnie z którym kwota ewentualnego honorarium adwokata jest uzależniona od finalnej kwoty odszkodowania.

Adwokat zapytany o koszty pomocy prawnej w sprawach o odszkodowanie mówi:

- Wstępna ocena sprawy, np. w postaci rozmowy telefonicznej, jest zawsze bezpłatna. Z naszymi klientami podpisujemy umowę „no cure no pay", oznacza to, że klient nie ryzykuje, że będzie musiał zapłacić za naszą pracę, jeśli nie otrzyma odszkodowania. W umowie, którą podpisujemy z klientami wyszczególniamy kwoty, do których ograniczone jest nasze honorarium, gdyby ubezpieczyciel nie pokrył całości naszych kosztów. W większości spraw, jakie prowadziliśmy, firmy ubezpieczeniowe pokrywały cały koszt naszego honorarium, a klient nie musiał sam za nic płacić. Tak było również w sprawie Pana Mariana.

Unneland, który ma ogromne doświadczenie w pracy z polskimi klientami, dodaje:

- Jest to dość frustrujące, gdy poszczególne osoby boją się, że odliczymy z finalnej kwoty odszkodowania np. 10 000 koron i pozostają przy propozycji firmy ubezpieczeniowej, która zawsze jest niższa lub całkowicie rezygnują ze starania się o odszkodowanie. Tracą w ten sposób wiele tysięcy koron.

Natomiast Pan Marian apeluje:

- Mieszkam w Norwegii już 8 lat, wcześniej pracowałem w Niemczech. To, co chciałbym podkreślić, żeby pomóc nam, Polakom w Norwegii, to, żeby nie bali się np. zapisania się do związków zawodowych. Wiele osób przyjeżdżając z Polski jest wystraszona, niewiele wiedzą o swoich prawach, boją się utraty pracy. Ja przekonałem się, że Norwegia jest krajem, w którym można znaleźć życzliwe osoby i otrzymać fachową pomoc.

Artykuł powstał dzięki uprzejmości Pana Mariana Ślepokury we współpracy z kancelarią adwokacką Unneland AS z Oslo. Każda osoba, która uległa wypadkowi drogowemu lub przy pracy w Norwegii, na skutek którego zmniejszył się jej dochód może mieć prawo do starania się o odszkowoanie od ubezpieczyciela.

Przeczytaj też:

Jak postępować po wypadku przy pracy w Norwegii?

Zwrot kosztów leczenia po wypadku przy pracy

zdjęcie: fotolia - royalty free