Strona korzysta z plików cookies

w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.

Przejdź do serwisu

Rozlicz podatek za 2023

Transport i komunikacja

W Norwegii co roku powstaje 30 kilometrów skalnych tuneli. Są tanie, a ich budowa to ogromne przedsięwzięcie

Redakcja

12 sierpnia 2016 08:00

Udostępnij
na Facebooku
W Norwegii co roku powstaje 30 kilometrów skalnych tuneli. Są tanie, a ich budowa to ogromne przedsięwzięcie

Na zdjęciu Lærdalstunnelen. wikimedia.org - Svein-Magne Tunli - Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported

Norwegowie budują tunele na ogromną skalę. W całym kraju wybudowano ich około 1000, a ich łączna długość wynosi 800 kilometrów. 30 z nich wydrążono pod wodą. Rocznie powstaje od 20 do 30 km nowych tuneli. Jak się je buduje?
Tunelami, w których podróżuje najwięcej ludzi, są te w centrum Oslo. Z danych Dyrekcji dróg publicznych (Vegvesen) wynika, że codziennie korzysta z nich około 100 tys. mieszkańców. Natomiast ruch w tunelach na drogach krajowych jest o wiele mniejszy. Dziennie przejeżdza nimi średnio 5 tys. kierowców. Większość podziemnych korytarzy w Norwegii wydrążono w litej skale. Powszechną metodą ich budowy jest wiercenie i, znane nam z westernów, wysadzanie materiałami wybuchowymi. Rzadziej używa się tam maszyn drążących tzw. mechanicznych kretów.

Budowa tuneli w Norwegii nie jest droga, od kiedy materiałem do ich budowy są skały. Doodatkowo zbezpiecza się je śrubami i przykrywa betonem natryskowym. W ostatnich latach wymogi co do bezpieczeństwa i estetyki tuneli znacznie się zmieniły. Uważa się, że estetyka przekłada się na bezpieczeństwo w tunelach.
Tabelka przedstawia liczbę  tuneli w Norwegii
Tabelka przedstawia liczbę tuneli w Norwegii Źródło: MN

Budowa krok po kroku

Pierwszym etapem budowy tunelu jest spoinowanie. Wierconych jest od 20 do 30 podłużnych otworów, w które wpompowywany jest cement pod wysokim ciśnieniem. W zależności od rodzaju skały ich długość może sięgać nawet 36 metrów. Cement uszczelnia pęknięcia skalne tak, aby zapobiec lub zredukować przesiąkanie wody w tunelu.
Kolejnym krokiem jest wywiercenie około 100 pięciometrowych otworów, które wypełnia się materiałem wybuchowym. Ładunki odpala się kolejno z 6 sekundowym interwałem. Zapobiega to drganiom, które mogą naruszyć strukturę góry, w której buduje się tunel. Zniszczony materiał skalny wywozi się z tunelu. Może on posłużyć np. do budowy dróg rowerowych , a także do wzmocnienia linii brzegowej.

Pogłębiony tunel trzeba jeszcze wykończyć tak, aby wystawały ostre elementy skał. Po tym skałę oblewa się betonem natryskowym.

Ostatnim etapem są prace wykończeniowe. Buduje się portale na obu końcach tunelu oraz jezdnię. Budowlańcy zakładają także instalację do odprowadzania wody, oraz kładą niezbędne okablowanie. Każdy tunel musi być wyposażony w wentylatory, które, w razie pożaru, oddymią tunel. Stawia się również „kioski" SOS czyli słupy telefoniczne, dzięki którym w przypadku zagrożenia skontaktujemy się ze służbami ratowniczymi. Ważnym elementem jest także monitoring, który umożliwi podgląd bieżącej sytuacji w tunelu.
Reklama
Gość
Wyślij


Reklama
Facebook Messenger YouTube Instagram TikTok