Strona korzysta z plików cookies

w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.

Przejdź do serwisu

Rozlicz podatek za 2023

Kwenowie – niedoceniana mniejszość narodowa w Północnej Norwegii.

 
 
Większość z nas zapytana o wymienienie mieszkających na terenie północnej Norwegii mniejszości narodowych czy etnicznych bez wątpienia na pierwszym miejscu wymieniłaby Samów (Lapończyków). Jak wielu z nas kojarzy te tereny także z… Kwenami?

Większość z nas zapytana o wymienienie mieszkających na terenie północnej Norwegii mniejszości narodowych czy etnicznych bez wątpienia na pierwszym miejscu wymieniłaby Samów (Lapończyków). Dotychczasowe działania mające za zadanie spopularyzować ten pierwotnie zamieszkujący Półwysep Skandynawski lud sprawiły, że ich kultura niewątpliwie utrwaliła się w naszej świadomości. Stało się to za sprawą między innymi charakterystycznych, barwnych strojów, specyficznej muzyki i sposobu śpiewania, a także kojarzącą się z nimi hodowlą reniferów. Samowie nie są jednak jedyną mniejszością narodową zamieszkującą mroźne krainy północnej Skandynawii. Jak wielu z nas kojarzy te tereny także z… Kwenami?

Kim są Kwenowie?

Choć istnieje kilka definicji, najczęściej uznaję się, iż Kwenami należy nazywać potomków emigrantów z Północnej Finlandii i częściowo również ze Szwecji napływających do Północnej Norwegii w największym nasileniu od XVII do początków XX wieku. W 1998 roku zostali oficjalnie uznani przez rząd norweski za mniejszość narodową a język kweński siedem lat później uzyskał status narodowego. Szacuje się, iż obecnie w Norwegii żyje od 10 do 15 tysięcy Kwenów.

Język kweński

Słyszany po raz pierwszy robi wrażenie niesamowicie podobnego do języka fińskiego. I słusznie – wszak to stamtąd pochodzą potomkowie dzisiejszych Kwenów. Niemniej jednak ogromnym nietaktem byłoby go z nim mylić. Wiele lat izolacji od ludności fińskojęzycznej sprawiło, iż kweński rozwinął się w zgoła innym kierunku. Przejął lub dostosował wiele słów i zwrotów z języka norweskiego przy zachowaniu archaicznych, dawno już nieużywanych w samej Finlandii wyrazów. Jedynym popowym, kiedykolwiek wydanym singlem śpiewanym w języku kweńskim jest Kadonu Loru. Powstał na podstawie piosenki dla dzieci o… produkcji kiełbasek.

NKF, Ruijan Kaiku, festiwal Baaski

Kluczową rolę w walce o własną tożsamość odegrał - i nadal odgrywa - Związek Kwenów Norweskich, który w tym roku obchodził swoje 25-lecie. Najważniejszy cel został już osiągnięty: uznanie odrębności narodowej i językowej. Niemniej jednak wciąż pozostaje sporo pracy i starań, aby kultura tego ludu stała się rozpoznawana przez większą liczbę osób i nigdy więcej nie była mylona z samską. Co miesiąc wydaje się dwujęzyczną gazetę Ruijan Kaiku. Co roku natomiast organizowany jest w gminie Nordreisa festiwal Baaski poświęcony kulturze kweńskiej. Podejmowanych jest również wiele innych inicjatyw mających zwrócić uwagę społeczeństwa na ich istnienie, jak chociażby koncert świątecznych kolęd śpiewanych w języku kweńskim, który odbył się 4.12.12 przed budynkiem Stortinget w Oslo.

 koncert_kwenow.jpg
 

Świąteczny koncert kolęd w języku kweńskim przed budynkiem Stortinget w Oslo.

 

Choć Kwenowie żyją w Norwegii od kilku wieków, niestety wciąż wielu Norwegów, a co dopiero obcokrajowców, w ogóle o nich nie słyszało. Nie dziwi więc fakt ich usilnych starań o wyjście z cienia. Wszak każda odrębna kultura zasługuje na równą ochronę, o ile tylko przechowuje cenne dla tradycji danego państwa czy ludu wartości. Tego właśnie należałoby Kwenom serdecznie życzyć – ochrony, wsparcia i zrozumienia.



Reklama
Gość
Wyślij


Reklama
Facebook Messenger YouTube Instagram TikTok