Jul – od pogańskich tradycji wikingów po chrześcijańskie święto Bożego Narodzenia.

o jakim chrzescijanstwie piszesz? obecne tak, ale nie pierwsi chrzescijanie.
Historia zwyczajów bożonarodzeniowych
Świętowanie urodzin Jezusa: „Pierwsi chrześcijanie nie czcili rocznicy Jego [Jezusa] narodzin, gdyż uważali świętowanie czyichkolwiek urodzin za obyczaj pogański” (The World Book Encyclopedia).
Dzień 25 grudnia: Nie ma dowodów, że jest to dzień narodzin Jezusa. Przywódcom kościelnym chodziło prawdopodobnie o to, by dopasować tę datę do rzymskiego pogańskiego święta obchodzonego w okresie przesilenia zimowego.
Obdarowywanie się, biesiadowanie, zabawy: W pewnej encyklopedii czytamy: „Wiele wesołych praktyk towarzyszących Bożemu Narodzeniu było wzorowanych na Saturnaliach, rzymskim święcie obchodzonym w połowie grudnia. Zapożyczono z niego na przykład wystawne ucztowanie, obdarowywanie się prezentami i palenie świec” (The Encyclopedia Americana). A encyklopedia Britannica — edycja polska zauważa, że „podczas ich [Saturnaliów] trwania zawieszano wszelką pracę i interesy”.
Świąteczne lampki: Jak podaje pewne dzieło, aby uczcić przesilenie zimowe i przepędzić złe duchy, w Europie domy dodatkowo „oświetlano i dekorowano gałązkami wiecznie zielonych roślin” (The Encyclopedia of Religion).
Jemioła, ostrokrzew: „Druidzi przypisywali magiczne właściwości zwłaszcza jemiole. Wiecznie zielony ostrokrzew był czczony jako zwiastun powrotu słońca” (The Encyclopedia Americana).
Choinka: „Występujący wśród pogańskich narodów Europy kult drzew przetrwał po przyjęciu przez nie chrześcijaństwa”. Kult ten zachował się między innymi w „tradycji ustawiania choinki przy wejściu lub we wnętrzu domu podczas wakacji zimowych” (Britannica — edycja polska).