Strona korzysta z plików cookies

w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.

Przejdź do serwisu

Pozostało jeszcze:

6
DNI

do zakończenia rozliczeń podatkowych w Norwegii

Rozlicz podatek

CZŁOWIEK SZCZĘŚCIA, Nationaltheatret w Oslo, reżyseria Piotr Chołodzinski

Fantastyczny krajobraz, nad którym dominują dwie figury. 60-latek opowiada o swoim życiu, narzeka na to jak był zdominowany przez matkę, jakie wszystko było trudne, jaka niemożliwością było czegokolwiek dokonać, jak groźne kobiety spotykał na swojej drodze, pytając gdzie jest szczęście? Jego matkę gra młoda dziewczyna, która mogłaby być jego córką. W tym wieku została uformowana. Taka była, gdy jodlowała najgłośniej, gdy marzyła, gdy życie było rozciągnięte przed nią jak ogromna rzeka.


 

Rzeka dzieli dwa światy, lapońsko-fiński i norweski. Kto pierwszy przybył? Skąd się wzięli Norwegowie (zob. Wikipedia http://pl.wikipedia.org/wiki/Norwegowie )? Po wielu latach walki hymn lapoński gra się na równi z „Tak, kochamy ten kraj”, język lapoński jest na równych prawach z norweskim.


Publiczność na spektaklu jest mieszana, są norwescy ludzie teatru, młodzież, widzowie, których językiem ojczystym jest lapoński, a także Polacy, bo spektakl wyreżyserował Piotr Chołodzinski, wykształcony w Warszawie.


 


Mężczyzna nie znalazł szczęścia, obwiniając kobietę, która dala mu życie, i która wychowała go najlepiej jak potrafiła. Po jej śmierci, nadal użala się nad sobą i ja obarcza wina za niepowodzenia. Jaka jest droga do szczęścia? Może należy wziąć życie we własne ręce, czuć się odpowiedzialnym za własne postępowanie, podejmować decyzje samemu, zamiast czekać, aż zrobią to za nas inni.


 

 

Świetny spektakl! Autorka sztuki, Rauni Magga Lukkari, wyszła na scenę i przyłączyła się do aktorów, Nils Ole Oftebro i Inga-Maarit Gaup-Juuso, którzy dziękowali za ogromny i szczery aplauz. Sztukę „En lykkens mann” Nationaltheatret gra do 13 grudnia 2008.


Impresje ze spektaklu 6 grudnia 2008 spisała Joanna Hvalen www.artpolonia.no

Reklama
Gość
Wyślij
Reklama
Facebook Messenger YouTube Instagram TikTok