Choroba w czasie wakacji może oznaczać kolejne wakacje

Foto: stock.xchng

Przy spełnieniu określonych warunków, jeżeli pracownik zachoruje podczas urlopu to przysługuje mu prawo do kolejnego, w dalszej części tego samego roku urlopowego.

Warunki dotyczące choroby podczas urlopu są praktycznie takie same jak w wypadku zwolnień chorobowych przed nim. Jedyną różnicą jest to, że w przypadku wakacji czas trwania choroby musi wynieść minimum sześć dni roboczych by pracownik mógł zyskać prawo do nowego urlopu. Może się zdarzyć, że przy krótszym okresie choroby, pracownikowi również przysługuje to prawo, jeżeli obejmuje go umowa zbiorowa, trzeba to jednak sprawdzać w każdym zakładzie pracy.

W wypadku choroby pracownika przed urlopem, która całkowicie uniemożliwia mu wykonywanie pracy, ma on prawo do przesunięcia urlopu na późniejszy termin w danym roku.

Jeżeli pracownik przebywa na długotrwałym zwolnieniu, a urlop nie może zostać przełożony w ciągu bieżącego roku urlopowego, to może on żądać przeniesienia do 12 dni roboczych urlopu na następny rok. Musi to jednak zostać zgłoszone w bieżącym roku urlopowym.

Główne zasady dotyczące przełożenia urlopu w wypadku choroby podczas urlopu zawiera § 9 nr 1 ustęp drugi ferieloven:

- pracownik musi być w 100% niezdolny do pracy przez co najmniej sześć dni roboczych urlopu
- niezdolność do pracy należy udokumentować zwolnieniem lekarskim
- pracownik musi zgłosić żądanie przeniesienia urlopu pisemnie lub ustnie
- żądanie musi zostać złożone zaraz po powrocie do pracy

Prawo do co najmniej sześciu dni

Zgodnie z § 9 nr 1 ustęp drugi ferieloven pracownik, który był z powodu choroby całkowicie niezdolny do pracy w czasie urlopu przez co najmniej sześć dni roboczych może żądać takiej samej liczby dni urlopu, które będzie mógł wykorzystać w późniejszym czasie tego samego roku urlopowego. Choroba w dni wolne przed lub po urlopie nie jest wliczana do tego czasu.

Umowa zbiorowa dla urzędników gminnych daje prawo do przeniesienia urlopu w przypadku choroby podczas pięciu dni roboczych. Z kolei umowa dotycząca urzędników na szczeblu państwowym daje im taką możliwość już nawet po jednym dniu.

Ferieloven § 9 nr 1 ustęp pierwszy i drugi dotyczą następujących sytuacji:

1. Pracownik staje się niezdolny do pracy minimum jeden dzień roboczy przed urlopem. Może on wtedy wybrać, czy ubiegać się o przeniesienie urlopu zgodnie z postanowieniami pierwszego czy drugiego ustępu. Różnica polega na tym, że wybierając ustęp drugi, niezdolność do pracy musi trwać przynajmniej sześć dni roboczych.

2. Pracownik choruje przed urlopem, lecz już po zakończeniu ostatniego dnia pracy. Wtedy obowiązują wymogi ustępu drugiego.

3. Ferieloven reguluje przypadki zachorowań podczas wakacji.

Ustęp drugi Ferieloven § 9 nr 1 dotyczy „przeniesienia" urlopu. Określenie zostało wybrane by podkreślić, że okres choroby dający podstawę do przeniesienia urlopu nie może być postrzegany jako wakacje w świetle postanowień folketrygdloven. Prawo do sykepenger jest w związku z tym uwarunkowane tym, że pracownik będzie przebywał na terenie Norwegii lub, że zachoruje podczas pobytu w jednym z państw należących do obszaru UE/EOG.

źródło: infotjenester.no

Reklama