Przestój w zleceniach, brak ofert pracy tymczasowej – przysługuje Ci zasiłek dla bezrobotnych?

Rozwiązania takiej sytuacji należy szukać w NAV – norweskim urzędzie pracy i polityki socjalnej, który odpowiada za wypłacanie świadczeń socjalnych, m. in. dagpenger. Podstawowym założeniem tego świadczenia jest zapewnienie częściowej rekompensaty utraconego dochodu w wyniku pozbawienia pracy – tak, by świadczeniobiorca miał środki do życia w okresie, gdy aktywnie poszukuje nowego zatrudnienia.

Dagpenger dotyczy nie tylko standardowego przypadku, w którym osoba traci stałą pracę i rzeczywiście pozostaje na bezrobociu. Pracownicy tymczasowi, choć zatrudnieni w agencji pracy tymczasowej (norw. vikarbyrå), w rzeczywistości często doświadczają braku zatrudnienia. Również pracujący w firmach związanych z działalnością sezonową, np. budowlanych czy turystycznych, rokrocznie przechodzą okres bez zleceń, a co za tym idzie – bez pensji. Równe szanse otrzymania zasiłku mają osoby, których wymiar pracy został zniżony o ponad połowę. To również grupy docelowe zasiłku dla bezrobotnych. 

Wyobraźmy sobie sytuację, kiedy pani Ola otrzymała wypowiedzenie od szefa firmy, w której pracowała jako recepcjonistka 40 godzin w tygodniu. Natomiast, w ramach rekompensaty, została jej przedstawiona propozycja zatrudnienia tymczasowego jako zastępca osoby zajmującej podobne stanowisko. W rezultacie wymiar pracy pani Oli wahał się odtąd od 8 do 15 godzin tygodniowo. Oczywistym jest fakt, że w tych okolicznościach nie mogła zostać skierowana na permittering, ponieważ okresy przestoju miały miejsce na tyle często i nieregularnie, że nie dało się ich przewidzieć. Czy istnieje rozwiązanie takiego przypadku?

W czasie gdy pracownik przez długi czasu nie wykonuje zleceń dla zatrudniającej go agencji czy firmy lub jego wymiar pracy uległ redukcji przynamniej o 50 proc., ma on prawo do dagpenger w zmniejszonym trybie pod warunkiem, że spełnia wszystkie zasadnicze wymogi. Musi on być gotowy do porzucenia dotychczasowego zatrudnienia na rzecz nowej oferty, która daje mu większy wymiar pracy, co oznacza, że musi mieć możliwość złożenia wypowiedzenia. Ponadto wymaga się potwierdzenia braku zleceń lub redukcji etatu przez pracodawcę. Jako że nie jest to permittering osoby zatrudnionej na stałe, ani firma ani agencja nie ponosi jakichkolwiek kosztów związanych z wypłacaniem zasiłku. Rozwiązanie to sprzyja zarówno pracodawcy, jak i pracownikowi. Warto więc skompletować dokumentację jasno potwierdzającą faktyczny brak pracy lub jej zmniejszony co najmniej o połowę wymiar, dzięki czemu istnieją spore szanse uzyskania pomocy w NAV.