Dnia 09.09.2009 została podpisana nowa norwesko – polska umowa podatkowa, która prawdopodobnie wejdzie w życie 1. stycznia 2010 roku (po zatwierdzeniu jej przez parlament norweski - Storting).

Głównymi zmianami w owej umowie są zmiany w artykule 5 dotyczącym pojęcia „stałej placówki” w Norwegii dla firm polskich. Poniżej tłumaczenie artykułu 5:

1. Wyrażenie„stała placówka” oznacza w tej umowie stałe miejsceprowadzenia działalności, poprzez które w całości lub częścioworealizowana jest działalność firmy.

2. Wyrażenie„stała placówka” obejmuje zwłaszcza:

(a)miejsce, w którym przedsiębiorstwo ma swoje kierownictwo/zarząd;

(b)filię;

(c)biuro;

(d)fabrykę;

(e)warsztat;

(f)kopalnię, źródło/miejsce wydobycia ropy naftowej lub gazuziemnego, kamieniołom lub jakiekolwiek inne miejsce wydobyciasurowców naturalnych.

3. Wyrażenie„stała placówka” obejmuje również miejsce prowadzenia pracbudowlanych, a także projektów konstrukcyjnych, montażowych lubinstalacyjnych, ale tylko jeśli miejsce to ma charakter trwały lubteż projekt trwa dłużej niż dwanaściemiesięcy.

    

4. Niezależnieod postanowień w punktach 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, kiedyprzedsiębiorstwo z jednego z umawiających się państw wykonujezlecenia/usługi w drugim umawiającym się państwie:

    

a)poprzez osobę fizyczną,rezydującą w drugim państwie, jeśli jej czas pobytu w tympaństwie w jednym lub wielu rozpatrywanych łącznie okresachprzekracza w sumie 183dni w ciągu 12 miesięcy; lub

b)w jednym lub wielu okresach, które w sumie przekraczają 183dni w ciągu 12 miesięcy, a usługi te wykonywane są w ramach tegosamego projektu lub projektów powiązanych, poprzez jedną lubwięcej osób fizycznych, wykonujących takie usługi w drugimpaństwie lub obecnych w tym państwie w celu wykonywania takichusług, a więcej niż 50 procent dochodu brutto firmy,pochodzącego z aktywnej działalności w tym okresie lub okresachczasu, pochodzi z usług wykonanych w drugim państwie poprzez teosoby fizyczne, wtedy działalność prowadzona w drugim państwie,polegająca na wykonywaniu tych usług, będzie uważana zadziałalność prowadzoną poprzez stałą placówkę, którą danafirma posiada w drugim państwie. Nie dotyczy to jednak sytuacji,kiedy działalność ograniczona jest do czynności wymienionych wpunkcie 5 niniejszego artykułu, które – jeśli byłyby wykonywanepoprzez stałe miejsce prowadzenia działalności - nie oznaczałybyuznania stałego miejsca prowadzenia działalności (fastforretningssted) za stałą placówkę (fast driftssed) zgodnie zprzepisami zawartymi w wymienionym punkcie.

5.Niezależnie od wcześniejszych punktów niniejszego paragrafu,wyrażenie „stała placówka” nie obejmuje:

(a)wykorzystania miejsca tylko i wyłącznie w celu składowania,wystawiania/prezentowania lub wydawania towarów należących doprzedsiębiorstwa;

(b)utrzymywania magazynu należącego do przedsiębiorstwa wyłącznie wcelu magazynowania, wystawiania/prezentowania lub wydawania towarównależących do przedsiębiorstwa;

(c)utrzymywania magazynu należącego do przedsiębiorstwa wyłącznie wcelu przetwarzania [towarów] przez inne przedsiębiorstwo;

(d)utrzymywania stałego miejsca prowadzenia działalności tylko iwyłącznie w celu zakupu towarów lub w celu gromadzenia informacjidla przedsiębiorstwa;

(e)utrzymywania stałego miejsca prowadzenia działalności tylko iwyłącznie w celu prowadzenia jakiejkolwiek innej działalności dlaprzedsiębiorstwa, która to działalność ma charakterprzygotowawczy lub jest działalnością pomocniczą;

(f)utrzymywania stałego miejsca prowadzenia działalności tylko iwyłącznie w celu, będącym kombinacją czynności wymienionych wpodpunktach od a) do e), pod warunkiem, że rozpatrywana całościowodziałalność stałego miejsca prowadzenia działalności,polegająca na kombinacji tych czynności, ma charakterprzygotowawczy lub pomocniczy.

6.Kiedy jakaś osoba niebędąca niezależnym pośrednikiem, któregodotyczy punkt 7 niniejszego artykułu, występuje w imieniu danegoprzedsiębiorstwa oraz ma i zazawyczaj wykonuje w umawiającym siępaństwie pełnomocnictwo do zawierania kontraktów w imieniu tegoprzedsiębiorstwa, będzie się, niezależnie od postanowień wpunktach 1 i 2 ninjeszego artykułu, uważać, że przedsiębiorstwoma w tym państwie stałą placówkę dotyczącą wszelkiejdziałalności, jaką osoba ta wykonuje dla przedsiębiorstwa. Niedotyczy to jednak sytuacji, kiedy działalność ograniczona jest doobejmowania czynności wymienionych w punkcie 5 niniejszego artykułu,które - jeśli byłyby wykonywane poprzez stałe miejsce prowadzeniadziałalności - nie oznaczałyby uznania stałego miejscaprowadzenia działalności (fast forretningssted) za stałą placówkę(fast driftssed), zgodnie z przepisami zawartymi w wymienionympunkcie.

7.Przedsiębiorstwo nie może zostać uznane za posiadające stałąplacówkę w jednym z umawiających się państw jedynie z tegopowodu, że prowadzi działalnosć biznesową w tym państwie poprzezpełnomocnika, ajenta lub innego niezależnego pośrednika, o tyle, oile osoby te występują w ramach swojej zwyczajnej działalnościgospodarczej.

8.Okoliczność, że spółka zarejestrowana w jednym z umawiającychsię państw, kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkęzarejestrowaną w drugim umawiającym się państwie, lub któraprowadzi działalność gospodarczą w tym kraju (albo poprzez stałąplacówkę, albo w inny sposób), nie oznacza samo z siebie, żejedna z tych spółek uznana będzie za będąca w takiej samejsytuacji jak druga.

Całą nową umowę podatkową (w j. norweskim) można znaleźć tutaj.

Źródło:www.regjeringen.no