Historia
Z sagą pod pachą – lektura na skandynawskie wyprawy

Sagi skandynawskie są jednym z ważniejszych gatunków literackich leżących u podstaw kultury pisanej północnej Europy.

Saga o Njalu, rok 1350, wikipedia.org
Największy ich rozwój przypadł na okres od XIII do XIV wieku. Pochodzą przede wszystkim z terenów Islandii i opowiadają o historii związanej z tym krajem, bohaterach, królach i rycerzach. Są utworami średniowiecznymi i należą do gatunku, który pierwotnie był przekazywany ustnie, zazwyczaj w języku staronordyckim. Opowiadał je skald, gawędziarz obeznany w historii przodków.
Do czasów romantyzmu sagi nie były szerzej znane w Europie. Dopiero dzięki brytyjskiemu pisarzowi i artyście, Williamowi Morrisowi, zostały rozpowszechnione poza granicami Skandynawii. Co więcej, stały się inspiracją dla wielu literatów.

Saga o Egilu, wikipedia.org
Mimo że sagi są bardzo starym gatunkiem literackim, to współcześnie staja się coraz bardziej popularne, a pisarze czerpią garściami z tematów i form zawartych w sagach. Czy można wyobrazić sobie na przykład świat tolkienowski albo sagę o Wiedźminie Sapkowskiego bez zaplecza literackiego, jakim są sagi skandynawskie?
Obecnie sagami nazywamy również opowieści o jednym bohaterze lub o dziejach pewnego rodu. Jedną z takich opowieści, już bardziej wspóczesnych, jest "Krystyna, córka Lavransa" autorstwa norweskiej pisarki i noblistki (1928), Sigrid Undset. Jest to lektura znana i doceniana w Polsce.

Sigrid Undset, wikipedia.org
Będąc w Skandynawii, warto poświęcić trochę czasu tego typu rozrywce, czytając którąś z bardziej współczesnych sag (te sprzed 1000 lat można polecić bardziej wykwintnym czytelnikom). Jest to w końcu znacząca cząstka przebogatej kultury skandynawskiej. Zanim więc wyruszycie w podróż, zwiedzać norweskie krainy, weźcie sagę pod pachę!
Źródła: wikipedia.pl, bibliotekazsplonsk.w.interia.pl, forum.eksiazki.org, zdjęcie frontowe: wikipedia.org (Rycina z Sagi o Gislim)
Reklama

Reklama
To może Cię zainteresować