Dagpenger – zasiłek dla bezrobotnych także na permitteringu?

Nie każdy bezrobotny może ubiegać się o świadczenie z Urzędu Pracy i Polityki Socjalnej (NAV) – wymogi, jakie musisz spełnić, są ściśle określone przez norweski urząd. Podstawowe założenie jest takie, że świadczeniobiorca musi przebywać w Norwegii, aktywnie poszukiwać pracy oraz osiągnąć odpowiednio wysoki dochód w poprzednich latach podatkowych. Co to oznacza w praktyce?

Po pierwsze: aby móc uzyskać zasiłek dla bezrobotnych, musisz wypracować prawo do zasiłku, czyli osiągnąć minimalny dochód brutto w danym roku podatkowym. Wysokość tego dochodu wyrażana jest za pomocą stawki G, która od maja 2016 roku wynosi 92 576 NOK (kwota ta jest aktualizowana każdego roku podatkowego).

Minimalny dochód brutto wynosi:

• 1,5G za poprzedzający rok kalendarzowy,
• 3G za 3 ostatnie lata kalendarzowe.

Po drugie: Świadczeniobiorca musi być zarejestrowany jako arbeidssøker, czyli osoba poszukująca pracy na stronie www.nav.no. Wiąże się to z wysyłaniem co dwa tygodnie internetowej karty meldunkowej (meldekort), która pozwala urzędowi na monitorowanie aktualnej sytuacji bezrobotnego.

Trzecia kwestia: bezrobotny musi przebywać w Norwegii, pozostawać do dyspozycji urzędu oraz aktywnie szukać pracy. Oznacza to między innymi konieczność posiadania stałego adresu, pod którym urząd może się z taką osobą skontaktować. Świadczeniobiorca zobowiązany jest także zamieścić aktualne CV na swoim koncie na stronie NAV oraz stawiać się na wyznaczonych rozmowach w sprawie pracy (urząd może wymagać udokumentowania odbytych rozmów kwalifikacyjnych). 

Warunek konieczny to przebywanie w Norwegii w dni robocze!

Jeżeli ktoś nie może znaleźć pracy w Norwegii i chce jej szukać pracy w Polsce, w szczególnych sytuacjach możesz przenieść zasiłek dla bezrobotnych do Polski. Więcej na ten temat przeczytasz w oddzielnym artykule.

Osoba bezrobotna w pierwszej kolejności powinna zarejestrować się w NAV jako arbeidssøker, czyli osoba poszukująca pracy. Można to zrobić na dwa sposoby: drogą elektroniczną albo poprzez stronę internetową urzędu. Bezrobotny może zarejestrować się w systemie NAV jako osoba poszukująca pracy w momencie, gdy straci pracę. Od momentu dokonania rejestracji ma 4 tygodnie na wysłanie wniosku o zasiłek dla bezrobotnych wraz z całą niezbędną dokumentacją.

To, jak długo będziemy mogli pobierać zasiłek dla bezrobotnych, uzależnione jest od dochodu brutto uzyskanego w poprzednich latach.

Bezrobotny ma prawo do zasiłku przez:

• 104 tygodnie przy dochodzie w wysokości dwukrotnej stawki G w poprzednim roku
• 53 tygodnie przy dochodzie mniejszym niż 2G.

Pieniądze wypłacane są ok. 2-3 dni robocze po wpłynięciu karty meldunkowej do NAV. W przypadku nieprawidłowości lub nieterminowego wysłania karty, okres ten może się wydłużyć.

Zasiłek dla bezrobotnych wynosi 62,4 proc. dochodu brutto uzyskanego w poprzednich latach rozliczeniowych. Do dochodu wliczają się także pieniądze otrzymane w ramach innych świadczeń socjalnych (zasiłek chorobowy, zasiłek opiekuńczy lub np. zasiłek rodzicielski).

Permittering to tzw. urlop przestojowy, na który pracodawca wysyła pracowników, kiedy np. nie ma dla nich zleceń.

Pracownik ma prawo do zasiłku na urlopie przestojowym, jeżeli:

• był zatrudniony na umowę o pracę,
• wypracował prawo do zasiłku,
• czas jego pracy został zmniejszony co najmniej o 50 proc.

Osoba skierowana na permittering powinna zarejestrować się w NAV jako osoba bezrobotna. Przez pewien czas to pracodawca ma jednak obowiązek wypłacać pracownikowi dagpenger. Dzieje się tak przez pierwszych 10 dni roboczych od momentu wysłania pracownika na pprzestojowe. Jeżeli upłynie 30 tygodni, a pracownik nie zostanie przywrócony do normalnego trybu pracy, pracodawca ponownie  zobowiązany jest do wypłacenia dagpenger, tym razem za kolejnych 5 dni roboczych. Nazywa się to okresem pracodawcy (norw. Lønnsplikt). Później to NAV przejmuje obowiązek wypłacania świadczenia.  

Również w tym przypadku świadczeniobiorca pobiera zasiłek w wysokości 62,4 proc. kwoty uzyskanego w poprzednich latach dochodu brutto. Zmienia się jedynie okres, w którym przysługuje prawo do dagpenger. Osoba przebywająca na permitteringu może pobierać świadczenie łącznie do 49 tygodni w okresie 18 miesięcy. Więcej na temat dagpenger na permitteringu możesz dowiedzieć się tutaj.


Artykuł powstał we współpracy z firmą Multinor.