„Nei”, „jo”, „ja” – co Norwegowie mają na myśli?

24 listopada 2015 12:31

Udostępnij
na Facebooku

fotolia.com - royalty free

Norwegowie bardzo często zaczynają swoje wypowiedzi słowami: „nei”, mimo że niczemu nie zaprzeczają, i „ja”, mimo że nie mają zamiaru niczego potwierdzać oraz „jo” - słówko tylko pozornie całkowicie bez znaczenia. Co mają na myśli?

Słowa „wprowadzające”

Profesor Jan Svennevig z Uniwersytetu w Oslo mówi, że ja, nei i jo same w sobie nie są odpowiedzią na pytanie, ale pewnego rodzaju wprowadzeniem do właściwej odpowiedzi – sygnalizują, czego można się po niej spodziewać.

„Nei” sygnalizuje, że odpowiedź nie do końca spełni oczekiwania pytającego. Może też oznaczać niepewność lub zmniejszyć „siłę” dalszej części wypowiedzi – zauważyć to można przede wszystkim w przypadku sportowców, którzy rozpoczynając odpowiedź (najczęściej na pytanie dotyczące ich sukcesu) słowem „nei”, czynią ją bardziej skromną.

Obejrzyjcie to w wykonaniu norweskiej biegaczki narciarskiej Marit Bjørgen:

Jeśli Norweg zaczyna odpowiedź od słowa „ja”, oznacza to z kolei, że potrzebuje trochę czasu na sformułowanie dalszej części wypowiedzi. Może to też znaczyć, że to, co ma do powiedzenia, będzie składać się z wielu elementów.

„Jo” na początku wypowiedzi używa się natomiast wtedy, gdy jest się pewnym dalszej jej części, lub gdy będzie ona pozytywna.

reklama | kup tutaj »

Reklama

Nie przesadzać

Svennevig uważa, że dobrze jest używać słów „nei”, „jo” oraz „ja”, by zasygnalizować nasz stosunek do pytania, wyrazić pewność lub wahanie, albo po to, żeby dać sobie trochę czasu do namysłu. Choć większość ludzi robi to automatycznie, należy być ostrożnym, bo zbyt częste wypowiadanie tych słówek spowoduje, że stracą swoje znaczenie.

Źródło: P2
Zdjęcie frontowe: MN

Reklama

Komentarze:

Od najnowszych

Od najstarszych

Od najnowszych

Jarek B

29-11-2015 22:43

na proste pytania odpowiadamy prostymi odpowiedziami .....nei takk........ja takk.....

Zgłoś

Odpowiedz

Jan .

25-11-2015 22:03

Tak czy inaczej na 28 osob pracujacych w pewnym duzym sklepie spozywczym w Oslo jako kasjerzy 25 stwierdzilo ostatnio, ze najtrudniejsze pytanie jakie mozna zadac norwegowi to: "trenger du pose?" (czy potrzebujesz torbe na zakupy, reklamowke).
Typowa odpowiedz, plynaca jednym ciagiem: Det gar bra... jo trenger... nei det gar bra, ingen pose... beklager, jeg trenger...

Istnieje tylko jedno, jeszcze bardziej narazajace Norwega na stres pytanie: trenger du kvitering?

A na powaznie, to uwazam za nieco zabawne definiowanie co konkretnie dany wyraz oznacza. Mozemy sobie pozwolic na to w przypadku wyrazow typu bil, vann, hund... ale w wiekszosci przypadkow podobnie (a wedle mojego odczucia jeszcze bardziej) niz w jezyku polskim wszystko zalezy od intonacji a przede wszystkim kontekstu calej wypowiedzi.

Zgłoś

Odpowiedz

radek miller

25-11-2015 15:51

Ewa Zietala - masz racje. "Jo" jest odpowiednikiem niemieckiego "doch" i tak jak mówisz - zaprzecza zaprzeczeniu.

Zgłoś

Odpowiedz

Ewa Ziętala

24-11-2015 21:56

"„Jo” na początku wypowiedzi używa się natomiast wtedy, gdy jest się pewnym dalszej jej części, lub gdy będzie ona pozytywna." , pozytywna w jakim sensie? Trochę to niezrozumiałe. Ja spotkałam się z definicją słówka "jo", która mówi, że jeśli ktoś zada pytanie z przeczeniem (w stylu - nie byłeś wczoraj w pracy, prawda?), a osoba pytana chce odpowiedzieć, że to nieprawda, bo w pracy była, to wtedy użyje właśnie "jo" na początku zdania.

Zgłoś

Odpowiedz

Dorota Hansen

24-11-2015 13:55

Zbrodnia jest zaskakiwanie kogos nieoczekiwanymi pytaniami. Wymaga to naglego zebrania mysli, co moze wzbudzic panike.
Niektorym jest bowiem lzej zebrac cudze mysli, niz swoje wlasne.
Ja przy nieoczekiwanych odpowiedziach zaczynam zdanie od "vel".....i mam nadzieje, ze dyskutant nie nalezy do osob cierpliwych.

Zgłoś

Odpowiedz