Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej

Foto: MN / Monika Ładogórska

W tym roku uroczystość Bożego Ciała miała w Bergen szczególny charakter, bowiem po raz pierwszy od czasów Reformacji, czyli od XVIw(!) ulicami miasta przeszła liczna procesja. W wynajętym od protestantów, pękającym w szwach kościele św. Jana zgromadził się barwny, wielonarodowy tłum wiernych, nierzadko w strojach narodowych.

Multi VVS&Varmepumper AS - Usługi hydrauliczne oraz montaż pomp ciepła

TRANSPORT AUT TRAKTORY PROMOCJA 4000 Kr Oslo Polska

Polski Dermatolog w Norwegii - specjalista chorób skórnych

Ogłoszenia MojaNorwegia

Po mszy św. wyruszyła ulicami miasta procesja do czterech ołtarzy, które przygotowały najliczniejsze w parafii grupy narodowe: Polacy, Wietnamczycy, Tamilowie i Filipińczycy. Były śpiewy w różnych językach, skupienie i częstokroć wzruszenie na twarzach, ale też entuzjazm, bo pogoda wspaniale dopisała.

Uroczystości przygotowywane były już od kilku miesięcy przy wielkim zaangażowaniu parafian, został m.in. zakupiony baldachim, chorągwie oraz przenośne nagłośnienie. Ostatnim akcentem tej słonecznej, świątecznej niedzieli był tradycyjny odpust parafialny, który odbył się w szkole St. Paul, gdzie można było posilić się potrawami z różnych zakątków świata.

Foto: MN / Monika Ładogórska

Najświętszy Sakrament Ciała i Krwi Pańskiej czci Kościół w każdej Mszy Świetej. W Wielki Czwartek obchodzimy rocznicę ustanowienia Eucharystii, ponieważ jednak radosne wspomnienie ostatniej wieczerzy tłumiło w Wielkim Tygodniu rozważanie męki Chrystusa, zostało ustanowione osobne święto, którego celem jest publiczne wyznanie wiary w obecność Pana Naszego Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, oddanie Mu czci należnej i uwielbienia, podziękowanie za łaski płynące przez ten Sakrament, wreszcie przebłaganie Go za zniewagi wyrządzone przez słabość i oziębłość naszą i bluźnierstwa niewiernych.

Po Mszy Św. wychodzi z kościoła głównego danej miejscowosći procesja na główne ulice miasta. W Polsce istnieje od XV wieku zwyczaj śpiewania czterech Ewangelii przy czterech ołtarzach ustawionych w drodze pochodu. Ten śpiew Ewangelii jest wyznaniem wiary, iż pod postaciami chleba mamy wśród siebie tego samego Pana Naszego Jezusa Chrystusa, o którym opowiadają Ewangelie. Na koniec procesji śpiewany jest hymn "Te Deum laudamus", a celebrans udziela błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem.

Reklama