3

Zdaniem psychologów wiele czynników ma wpływ na to, czy uda nam się dobrze przystosować do życia za granicą. Jednym z nich jest osobowość. Łatwiej jest osobom o wysokiej ugodowości oraz ekstrawertykom. Ważna jest również umiejętność radzenia sobie z samotnością, tęsknotą i brakiem wsparcia
Największe znaczenie mają jednak zasoby człowieka, np.: znajomość języka i kultury. Bardzo ważna jest również umiejętność życia w społeczeństwie wielokulturowym, otwartość na różnice kulturowe i ich akceptacja.Wyjazd za granicę, który wiąże się z dłuższym pobytem, wymusza na nas wkroczenie w nowe środowisko.
Mówimy tutaj o procesie akulturacji. Akulturacja to zespół zjawisk powstałych w wyniku bezpośredniego lub pośredniego kontaktu dwóch grup kulturowych. Kontakty te prowadzą do zmian w myśleniu i zachowaniu jednej, drugiej lub obu kultur.Istnieją cztery strategie akulturacji.
Integracja polega na tym, że z niczego nie rezygnujemy, nie zrywamy ze swoja kulturą ale też chcemy włączyć się w nowe społeczeństwo. Pozwala nam to na uzyskanie możliwości, praw i usług dotychczas dostępnych dla większości. Jednak w konkretnych sytuacjach musimy negocjować, kim chcemy być, kim jesteśmy naprawdę
.
Asymilacja to odrzucenie własnej kultury i przyjęcie kultury kraju, w którym mieszkamy. Właściwie zrywamy z korzeniami i przeszłością. Kosztem takiego podejścia jest to , że stajemy się człowiekiem bez miejsca, bez korzeni.
Natomiast separacja polega na izolowaniu się od kultury kraju, w którym żyjemy, na tworzeniu własnych kręgów kulturowych z przeświadczeniem, że to co nas otacza jest wrogie i niezrozumiałe.
Jest to najprostsza droga do marginalizacji, wykluczenia z udziału w życiu społecznym. Prowadzić może również to tworzenia gett.
Wybory, których dokonamy będą miały wpływ na jakość naszego życia w obcym kraju.
Opracowała Psycholog Elwira Fiećko na podst. Style i Charaktery 1/2009
Reklama
To może Cię zainteresować
20-06-2009 00:05
0
-1
Zgłoś
18-06-2009 13:29
0
-2
Zgłoś