Oto skład pierwszego rządu Erny Solberg (na razie według przecieków medialnych, ale jeśli o godzinie 12. spotka nas jakaś niespodzianka, będzie to naprawdę Niespodzianka przez duże "N"):

Premier: Erna Solberg (H)

Przewodnicząca Høyre. Po raz pierwszy będzie dzierżyć w swych rękach ster rządów Norwegii.

Minister finansów: Siv Jensen (Frp)

Siv Jensen kieruje Partią Postępu od roku 2006, kiedy to przejęła funkcję od Carla Ivara Hagena.

Dla nikogo nie stanowi chyba zaskoczenia to, że jako przywódczyni drugiej partii koalicyjnej obejmie drugie po premierze najważniejsze stanowisko w nowym rządzie.

Minister spraw zagranicznych: Børge Brende (H)

Børge Brende to jeden z najbardziej doświadczonych polityków Høyre. Podczas rządów drugiego gabinetu Kjella Magnego Bondevika pełnił funkcję zarówno ministra ochrony środowiska, jak i ministra gospodarki.

W roku 2007 został wyznaczony na dyrektora Światowego forum ekonomicznego w Genewie. W 2009 roku wrócił do Norwegii, gdzie został sekretarzem Norweskiego Czerwonego Krzyża. (Ciekawostka: Tę samą funkcję pełnił Jonas Gahr Støre (Ap), nim w 2005 roku objął tekę ministra spraw zagranicznych).

Minister edukacji: Torbjørn Røe-Isaksen (H)

Za tę bardzo ważną dla Erny Solberg dziedzinę życia, jaką jest edukacja, odpowiadać będzie w nowym rządzie syn nauczyciela z Porsgrunn, Torbjørn Røe-Isaksen. 35-letni Røe-Isaksen zasiadał za kadencji ustępującego parlamentu w parlamentarnej komisji pracy i spraw socjalnych.

Minister zdrowia: Bent Høie (H)

Bent Høie pochodzi z Rogalandu. Od roku 2009 kieruje parlamentarną komisją zdrowia i opieki. Podczas wewnętrznego sporu w Høyre dotyczącego kwestii biotechnologii i aborcji stał na stanowisku konserwatywnym.

W roku 2010 Høie został wybrany na drugiego wiceprzewodniczącego Høyre. Był też liderem komitetu programowego partii przed tegorocznymi wyborami.

Minister sprawiedliwości: Anders Anundsen (Frp)

Anundsen był posłem do Stortingu z ramienia Frp od roku 2005. Wybierano go z okręgu Vestfold. Najbardziej znany jest z kierowania (od roku 2007) parlamentarną komisją konstytucyjną i komisją kontroli.

Il. Aftenposten/zrzut ekranu

Minister obrony narodowej: Ine Marie Eriksen Søreide (H)

Ine Marie Eriksen Søreide zasiada w Stortingu od roku 2005. Wybierano ją z okręgu Oslo. W latach 2009-2013 kierowała komisją spraw zagranicznych i komisją obrony narodowej.

W latach 2005-2009 kierowała pracami parlamentarnej komisji ds. kościoła, edukacji i badań naukowych. Mężem Ine Marie Eriksen Søreide jest Øystein Eriksen Søreide, wyznaczony wczoraj na stanowisko nowego radnego Oslo ds. socjalnych.

Minister ds. gmin i modernizacji: Jan Tore Sanner (H)

W niedzielę Erna Solberg ogłosiła, że ministerstwo Administracji i innowacji zostanie połączone z ministerstwem do spraw gmin. Nowy superresort będzie nosił nazwę Ministerstwa ds. gmin i modernizacji, a pokierować nim ma właśnie Jan Tore Sanner, wiceprzewodniczący Høyre. W ten sposób odpowiedzialność Sannera obejmie bardzo szerokie spektrum spraw: budżetówkę, informatyzację, innowacje, budownictwo, bezpieczeństwo wewnętrzne itp.

Minister transportu i komunikacji: Ketil Solvik-Olsen (Frp)

Nowym ministrem transportu i komunikacji zostanie Ketil Solvik-Olsen, w maju tego roku wybrany drugim wiceprzewodniczący Partii Postępu. Solvik-Olsen był w ostatnich latach rzecznikiem Frp ds. polityki finansowej. Pochodzi z Time w Rogalandzie. Zasiadał w Stortingu od roku 2005 do zakończenia się kadencji ustępującego parlamentu. W latach 2005-2011 brał udział w pracach komisji energetyki i środowiska, a w latach 2011-2013 był członkiem komisji finansów. W tegorocznych wyborach nie startował, będzie zatem ministrem spoza grona parlamentarzystów.

Minister rolnictwa: Sylvi Listhaug (Frp)

Listhaug była od roku 2006 radną miasta Oslo ds. polityki społecznej i usług socjalnych. Była też doradcą klubu parlamentarnego Partii Postępu, a obecnie zasiada w zarządzie głównym partii. Pracuje w biurze PR-owskim First House.

Minister pracy i polityki socjalnej: Robert Eriksson (Frp)

Eriksson pochodzi z Północnego Trøndelagu. Z wyksztacenia jest ekonomistą ze specjalizacją finanse przedsiębiorstw. Zanim w 2005 roku został wybrany do Stortingu, był dyrektorem administracyjnym Vesta Salgsenter w Levanger. W parlamencie zasiadał w komisji pracy i spraw socjalnych. W tegorocznych wyborach nie został ponownie wybrany i będzie kolejnym ministrem spoza Stortingu.

Minister ds. ropy i energetyki: Tord Lien (Frp)

Kolejny minister nie będący jednocześnie parlamentarzystą, z tym, że w tym przypadku to on sam nie chciał starać się o reelekcję. W tej chwili Tord Lien pracuje jako dyrektor ds. społecznych i informacji w spółce Trønder-Energi.

Il. Aftenposten/Zrzut ekranu

Minister ds. dzieci i równouprawnienia: Solveig Horne (Frp)

Wprawdzie dopiero w momencie oficjalnej prezentacji nowego gabinetu przez Ernę Solberg okaże się, czy ministerstwo to będzie nosiło taką właśnie nazwę, ale w każdym razie na jego czele ma stanąć Solveig Horne z Partii Postępu. Horne była zapasowym członkiem Stortingu w okresie 2001-2005 i normalną parlamentarzystką od roku 2005. Za minionej kadencji Stortingu pełniła funkcję pierwszej wiceprzewodniczącej komisji ds. rodziny i kultury.

Poza tym w swojej karierze politycznej Horne zasiadała w zarządzie gminy Sola, sejmiku wojewódzkim Rogalandu oraz była przewodniczącą Frp w Rogalandzie.

Minister kultury: Thorild Widwey (H)

Thorild Widvey ma 57 lat. W drugim rządzie Kjella Magnego Bondevika pełniła w latach 2004-2005 funkcję minister ds. ropy i energetyki. Od roku 2008 zasiada w centralnych władzach Høyre i uchodzi za jedną z najbardziej zaufanych współpracowniczek Erny Solberg. Interesuje się sportem i wspierała m.in. inicjatywę organizacji olimpiady w Tromsø w 2018 roku.

Minister ds. rybołówstwa: Elisabeth Aspaker (H)

Według informacji dziennikarzy NRK, ministerstwo rybołówstwa i wybrzeży ma stracić status samodzielnego resortu, ale stanowisko ministra ds. rybołówstwa ma zostać zachowane, tyle że podporządkowane będzie ministerstwu gospodarki. Ministrem rybołówstwa ma zaś zostać 51-letnia Elisabeth Aspaker.

W latach 2005-2009 Aspaker była członkiem parlamentarnej komisji sprawiedliwości, a w latach 2009-2013 komisji ds. kościoła, edukacji i badań naukowych. W ostatnich latach głównym przedmiotem zainteresowania Aspaker była polityka szkolna.

Minister gospodarki: Monica Mæland (H)

Mæland była od roku 2003 radną miasta Bergen. Z wykształcenia jest prawniczką.

Szef kancelarii premiera: Vidar Helgesen (H)

Dziennikarzom Aftenposten udało się potwierdzić, że 44-letni Vidar Helgesen znajdzie się w kancelarii premiera, ale nie mają pewności, czy jako minister, czy jedynie jako sekretarz stanu. Większość mediów jest jednak przekonana, że jednak zostanie ministrem.

W zakres jego obowiązków wejdą mi.in. kontakty z Unią Europejską, kwestie związane ze współpracą w ramach EOG oraz koordynacja polityki zagranicznej.

Helgesen pełnił już fukcję sekretarza stanu w Ministerstwie spraw zagranicznych w drugim rządzie Kjella Magnego Bondevika (2001-2005). Od roku 2005 jest sekretarzem generalnym Międzynarodowego instytutu na rzecz demokracji i wsparcia wyborczego (IDEA).

Minister ochrony środowiska: Tine Sundtoft (H)

Sundtoft była dyrektorem regionalnym Głównej Organizacji Gospodarczej (NHO) w Agder w latach 1995-2005, a od roku 2005 radną sejmiku wojewódzkiego Vest-Agder. Na początku lat 90-tych pełniła funkcję sekretarza generalnego młodzieżówki konserwatystów (Unge Høyre), a potem funkcję doradcy politycznego klubu parlamentarnego Høyre.

Za niecałe dwie godziny dowiemy się, czy wszystkie przecieki i przewidywania się sprawdzą, czy też Erna Solberg czymś nas na "dzień dobry" zaskoczy. Na razie widać, że zachowano zasadę parytetu: 9 ministrów to kobiety i 9 mężczyźni.

A jak sprawdzi się nowy rząd, pokażą najbliższe cztery lata.

Źródło: Aftenposten